walide sultan

su yasadigimiz ileri teknoloji caginda, dunyanin yabanci lisan bilmeyen, bilgisayar kullanamayan tek basbakani (arapca okuyabildiginin kesin, fakat bu lisani konusabilme kapasitesinin bile olmadigini dusundugum). ve digerlerinden sonra, ulkenin basina gelen, buyuk talihsizliklerden birisi dahadir kendisi, ayni zamanda...boyle mi olmaliydi...
biz millet olarak, nereden nerelere gelmisiz... ne acilar cekilmis ne bedeller odenmis bu ulkenin tarihi yazilirken...simdi boyle mi olmasi gerekiyordu, o begenmedigimiz iran bile kafa tutarken dunyanin gercek seytani, amerika birlesik devletlerinin baskanina, bizimki kuyrugunu kistirmis emirlerini bekliyor, ulke butcesinin neredeyse yarisi askeri harcamalara gidiyor, orada cocuklarin okuyacak ders kitaplari bile yok, ogretmenleri yok. bu cagda, boyle mi olmaliydi...
hirsizliklardan, yagmalardan bikan bu ulkenin secmenleri, bir anlik ofkeyle hareket edip, diger beceriksizlere ders vermek istediler. o anda dusunemediler, yeni bir ac gozlu mollalar cetesini basa getirdiklerini. biz boyleyiz iste, ofkeyle kalkar zararla otururuz hep. duygusalligimiz bas belamiz... boyle mi olmaliydi...
yok delikanliymis da, yok kasimpasaliymis da gerek yok, bu polat alemdar soylemlerine, cagdas ulkeler boyle delikanlilikla filan yonetilmiyor artik. bilim konusuluyor, teknoloji konusuluyor.
herkes globallesme yolunda, hatta uzay yolunda...

uc sene ayri kaldiktan sonra kavusur kavusmaz egilip topragini optugum, hasretiyle yuregimi kavurdugum, vah benim guzel turkiyem, vah benim memleketim vah...

nedense, rahmetliyi her andigimda ’oku bakiyim’ diye cocuklar icin yaptigi bir sarkinin sozleri de pesinden geliyor...bugun cocuklarin bayrami, okusun istiyorum butun cocuklar. sadece ders kitaplarini degil...insani ilgilendiren, hayati ilgilendiren ne varsa okusunlar, kesfetsinler yeni dunyalari, yeniden yeniden...okusunlar istiyorum.

insan gurbette olunca, bazi seyleri kaciriyor haliyle... mesela, nihat genc’in kitaplarini okuyamamak, gibi dertlere bile dusuyor...su anda bu dertlerimden biri bitti sukur, bir suredir elime gecmesini bekledigim, bu kitabi okumaktayim an itibariyle...ne diyebilirim? evet evet ’o kadar heyecanla bekledigime degdi gercekten de, sagolsun varolsun, nihat genc’ bunu soyluyorum sadece...

1911-tire dogumlu yazardir. cumhuriyetin ilanindan sonra medreselerin kapatilmasiyla tahsil hayatini noktalamis ve ogrenme askini butun omrune yaymistir. tasavvuf konularini mursit adiyla hitabettigi allah yolunda olan insan nitelemeleri, yoluyla islemistir. bagnazliga saplanmadan, kendi felsefesi icinde herkesin anlayabilecegi son derece yalin ve sade bir dille bu kavramlarin izahini yapan, cumhuriyet oncesi ve sonrasi doneme sahitlik etmis, degerli bir kisiliktir.
(bkz: noktanin sonsuzlugu)

tasavvufun temel kavramlarini derinlemesine aciklayan bir kaynak kitaptir. lutfi filiz’in yillar suren sohbetleri, konusmadaki akici uslup korunarak ve dilin anlasilir olmasina ozen gosterilerek hazirlanmistir. dort ciltten olusan bir kitaplar serisidir.

<insan derine indikce maddi yuku azalir, manevi yuku artar. onun icin mursitlik zordur. mursitin sirtina her esmanin yuku biner. her esma bir tarafa cektigi icin oyle olur ki gece uyumak bile zorlasir, hatta uyunmaz olur. her canin bir derdi vardir ve her biriyle ayri ayri ugrasmak gerekir. cunku durumu duzeltmek de, karistirmak da mursidin gonlunde olur. yikmak kolay, yapmak zordur. onun icin mursit, insanin bir sozle ihya olup bir sozle heba olacagini bilir ve davranisini ona gore ayarlar.>(noktanin sonsuzlugu-dorduncu kitap sayfa 166)

’baslik acmak konusunu’, aciklamak yerine, bakiniz ’ben ne degilim’ konusunun islendigi baslik turu.zaten " ben ne degilim" seklinde bir baslik acmak da mumkun degildir. sozluk konsepti icerisinde anket alanina dahil sayilabilinir.
dip not;bu entry, hic kimseyi elestirmek adina yazilmamistir, ayrica ’oz elestiri yapmak’ acisindan da begenilmistir.kimse dertlenmesindir.

kimse kimseye, ben senin sozunden cikmayacagim seklinde soz verebilir mi, eger boyle bir soz verilmis se, zaten hic demokratik bir ortam degildir ki bu, hic bir sey yesermez, buyumez ki orada sevgi adina...
soyle olabilir; herhangi bir konuda, sevenlerden biri digerinin ustunlugunu kabul etmistir. der ki mesela, digerine - ben bu konuda, senin sozunden cikmayacagim, cunku bu olaya senin yaklasiminin benimkinden daha mantikli oldugunu kabul ediyorum.
yeri geldiginde, diger taraf da ayni seyleri soyleyebilir. bu isler boyle yurur...
yoksa ne oyle(!) kole gibi, hayatin butunlugu icinde, diger tarafin tartismasiz ustunlugunun esaretinde yasamak...’sozunden cikmamak’
etraftan da bakinca aferim bak hic sevgilisinin sozunden cikmiyor, demezler kesinlikle bu insana...deseler deseler ’vah vah, yanmis gariban’ derler herhalde...

sonunu planlamak mumkun olmayan, yine de kisinin, ne olursa olsun deyip, merak etme duygularini yenemeyerek basladigi ve baslamak icin de cok cesur bir ruh halinin gerektigi hedelerdir.(bkz: evlilik)

bu bilgic an itibariyla, ilk defa sozlukte yapayalniz kaldigini gormus...
-eyvah bilgicler uyuyor, burayi da birinin beklemesi lazim, diyerek gonullu nobetci olumus kisidir ayni zamanda...
hatta terkedip giderse, sozlugun basina gelebileceklerden kendisini sorumlu tutmak, bu alani butun bilgicler adina korumak seklinde triplere girmistir su anda...
ve ilk bilgic damlayincaya kadar da bekleyecektir burada. misil misil uyusunlardir bilgicler... allah melek uykulari versindir.

kafa bolgesinde veya sinirlerle ilgili olusan bazi rahatsizliklarda, manyetik renozans(mrg) dalgalarinin, hastanin beynine gonderilmesiyle, gerceklestirilen testtir.

-hanim kos uzay gemisi... seklinde olsa idi eger, bu ukteyi, kendi yasadigim hayat kesitinden rahatca orneklendirip, neredeyse hemen her gece yasadigim tipkisinin aynisi, gercek diyaloglardan biriyle aciklayabilirdim belki...
lakin simdi, boyle, uktedeki nidayla bagiran koca ne gormustur acep diye dusundugumde........
evet evet buldum... sabah erkenden kapinin ziliyle uyanan uyku mahmuru koca, kapidaki uzayliyi gorunce, hanimina boyle seslenmis olsa gerek....tanimlanamayan bir cisim var kapimizda demek yerine, heyecandan boyle sarfetmis adamcagiz demek ki...
hanim da -bagirip durma iki ekmek bir gazete deyiver...
seklinde cevaplamistir buyuk ihtimalle...

-anne, bize karakoy pogacasi pisirsene.
-anne, bize inegol kofte pisirsene.
-hanim, bize sariyer boregi pisirsene.
-anne, bize afyon ekmek kadayifi pisirsene.
-hanim, bize kayseri mantisi pisirsene.
-anne, bize trabzon mihlamasi pisirsene.
-hanim, bize mersin tantunisi pisirsene
-anne, bize antep lahmacun pisirsene.
-hanim, bize acili adana kebap pisirsene.
anne:- oluuurr baska...gene hasret tepti galiba... siz bir gidin, dolanip da gelin, bunlarin pisirildikleri yerleri en iyisi...

an itibariyle dinledigim, dinlerken goz yaslarima engel olamadigim, duygu otesi, hasret otesi turku...
’bu da gelir, bu da gecer aglama’........

varliklarini, vatana armagan edecek kadar; o vatanin butunlugunu korumak icin, gozunu hic kirpmadan, gerekirse, olume atilacak kadar cesur insanlardir bu tanimi hakedenler...
sehitlerdir gazilerdir, ve onlari bagirlarina gomup de "vatan sagolsun" diyen, onlarin gozu yasli, analari, babalari, esleri ve yakinlaridir, bu tanimi hakedenler...
ulkesini daha guzel yarinlara ulastirmak icin, ulke menfaatini herseyin uzerinde tutan, calisan, dusunen, surekli ureten insanlardir, bu tanimi hakedenler...

sevgili gunluk, biliyorum seni bu aralar cok ihmal ettim, bilgi sozlukle olan iliskim yuzunden sana vakit ayiramadim ozur diliyorum. bundan sonra sana da vakit ayirmaya calisacagim...simdi bugun yasadiklarimi anlatiyorum sana lutfen kusme bana ve dinle lutfen;(ben artik senin bildigin ben degilim)
bu sabah, yine kargalar boklarini yemeden uyandim. ve kendimi ayni kargalarin yaptiklari seyler gibi(!) hissettim.
aynaya bakinca her sabah oldugu gibi "nabeer fistik, nabersin bugun" demedim bile, motivasyon icin kendime(biliyorsun ben soylemesem, artik kimse bana boyle seyler soylemiyor)
midem felaketti, dun gece hic olmasini istemedigim kotu bir olay yasadim, gene sinir stres mahvetti beni...bir de dun, agir bir dis operasyonu yasadim tonla aldigim agri kesicilerin de payi olabilir bunda diye dusundum.
kendime koyu sekersiz bir nescafe yaptim, biliyorsun sabahlari icmem ama bir de cigara yaktim.bahcede oturdum azicik. bir ay evvel ektigim tohumlar yesermisler nihayet, cok sevindim, ellerimle onlari oksamak istedim. pembe gullerim goncalanmis, tutup onlari opmek istedim.sonra tanrinin yarattigi bu mucizelere dokunmaya hakkim olmadigini(artik gunahkar oldugumu) dusundum. birden hic ise gitmek istemedi canim kimseleri gormeyeyim yorgani basima cekip, butun gun yatayim istedim.
programa baktim bugun sabah iki toplanti, ogleden sonra da okulda seminerim vardi. gitmek zorundaydim.
hazirlandim, cocuklarimin odalarinin kapilarini araladim onlari seyrettim ama biliyorsun her sabah gidip yanaklarina hoscakal opucugu kondurup, tanriya sukrederim ya, yapamadim bu sefer, onlara layik bir anne olmadigimi dusundum.
kocami biliyorsun, benden iki saat sonra is yerine gider ama adamcagiz, ama her sabah asker gibi kapida beni yolcu etmek icin durup bekler ya, ona da hoscakal opucugu veremedim el salladim sadece bye bye dedim. onun sevgisine, ilgisine layik bir kadin olmadigimi dusundum.
ise gittim ikinci toplantidan sonra izin aldim oradan ayrildim. icim gitgide daraliyordu...
yolumun uzerinde cami var biliyorsun, farkinda olmadan oraya girdim, kimsecikler yoktu henuz oturdum, bir kosede aklima gelen butun dualari okudum beni affetmesi icin allaha yalvardim. park yerine yururken, camide yakarirken, daha soylemem gerekip de unuttugum seyler geldi aklima, park yerinin kosesindeki kucuk kiliseye goturdu adimlarim beni, orasi da biliyorsun tanrinin mabedi... gene kimsecikler yoktu kalanlari da orada soyleyip gene yakardim.
sonra seminere yetismek icin, mastir program aldigim okula gittim. lakin afaganlar geldi ustume cok az kaldim orada, ogrenci islerine gittim ’stres yonetimi’ adindaki derse kayit yaptirdim. galiba bu derse ihtiyacim var.
sonra, kendimi duzenli olarak gittigim spor merkezinin kosu bantinin uzerine attim...belki memlekete kadar gitmisimdir, oyle deliler gibi kostum, helak dustum.
kocam aradi, sabahki halimi begenmemis, bulusup bara gidelim mi diye sordu...ama istemedim ben, iste oyle eve geldim.annemle dertlesmek icin memlekete telefon acmak istedim. sonra o mubarek insanin, sesini duymayi haketmedigimi bu konuyu anlatsam bile beni anlayamaycagini dusundum. en dogrusu sana yazmak olacakti;
simdi sana isledigim gunahi da yazip cikiyorum, sevgili dostum gunluk...
ben dun, hic yuzyuze, tanimadigim bir insana yazi paylasimi yaptigim bir alanda, sirf beni benimsemedigini kucuk dusurmeye calistigini dusunerek(!) sinirlerime hakim olamayarak kotu seyler yazip hakkinda kotu suphelere kapilarak maksadi asan ifadelerde bulundum...
o, ben degildim, sevgili gunluk, beni taniyorsun, en sevdigim hayvanlar bile boceklerdir. herkes onlardan tiksinirken ben onlari asla incitmem, bizi yaratan tanrinin buyuklugunu onlarda gorur, onun bu en kucuk mucizelerine bakip ona sukrederim. ben nasil bir insanoglunu incitebildim, bana ne oldu boyle gunluk...ben nasil bir insana, kendi kisiligimi bir tarafa birakip, onun kullandigini dusundugum uslupla cevap verebildim. bunu yaparsam beni anlayabilecegini sanip, bir anlik ofkeyle nasil boyle seyler yazabildim...
sevgili gunluk, simdi acaba sana yazdiklarimi, kirdigim incittigim bu insanin da okuyabilecegi yere aktarsam, o insanda bunlari okusa ve benim ne kadar pisman oldugumu gorse sayet, beni affeder mi? sen de beni affedebilecek misin sevgili gunluk? ozur diliyorum her sey icin...

ben de diyorum, hani bazen, gorsem soyle ozumsenerek dusumsenerek yuregiyle, ruhuyla ortaya cikarilmis copy-paste tekniginden yararlanilmamis bir enrty de, buna ragmen ben gene de bir yanlis bulsam da, ben de hakkiyla kullansam su berbat butonunu...
ama biliyorum ki hic elim gitmeyecek orada gercek bir emek gorursem ve bu emekten dolayi fikir ne kadar ters olursa olsun hicbir sey basmamayi tercih edecegim...
dip not: asil olan emege saygi ilkesidir.

(bkz: anlamaya inanmak)

(bkz: anlamaya inanmak)

daha yolun basinda, o kisiyi tanimaya karar vermektir.

amerika’nin su siralar iran’a olan yaklasiminin ve belki de savas hazirliginin tedbiri olarak boyle bir yigilma yapildigi da dusunulebilinir. cunku savas bolgesinden kacmak isteyen terorist orgut mensuplarinin, yiginlar halinde iceriye sizmasi beklentisiyle, bunlari ele gecirmek icin yapiliyor olabilir bu askeri konuslandirmalar...verilen rakamlar, turkiye ordusunun dortte biri kadar buyuk olceklidir. allah yardimcilari olsun askerlerimizin diyelim, analarin gozleri yasli yurekleri kordadir simdi...