ersin karabulut

’ersin karabuluthakında bildiğim bazı şeyler var’ diyemiyceğim ama kendimi ona gayet yakın hissettiğimi ve onun ’banane senin hayatından’ tarzı saçmalıkları asla haketmediğini söylemeliyim sanırım.

herkezin içinde kendinden bir parça bulabileceği sandığın imalatçısı.

3 haziran 1981 yılında istanbul’da dogmuştur.halen mimar sinan üniversitesi güzel sanatlar fakültesi grafik bölümünde okuyan ve uzun yıllar da öğrenci kalacaga benzeyen bir çizerdir.çizerliğini penguen dergisinde devam ettirmektedir.

bu hafta sandik içi kösesiyle beni gülmekten öldüren içtiğim kolanin burnumdan cikmasina vesile olan süper insan.

tüyap kitap fuarı’nda konuşma fırsatı buldugum ve okula devam ettiğini öğrenince pek bir sevindiğim ünlü çizerdir.çok sempatik ve sevecen oldugu tarafımdan gözlenmiştir.

aslen yeraltı öyküleri ile beni benden alan;
sandık içi öyküleri tek tek ele alındığında özellikle 80’li yıllarda doğanlara kendini anlatıyormuş gibi gelen,fakat kitap olarak ardarda okununca bir alakası olmadığı anlaşılan,
çizgi olarak nedense kenan yarar’a benzettiğim, saç olarak da metüst ve memo tembelçizer abilerini örnek aldığını sandığım çizgili tişörtü ile tanınan çizer kişilik

özellikle köşesi tam bir karikatür veya hikaye olmaktan uzak, bir yazar köşesi gibidir...kendisi de bu durumuma değinmiştir bir yazısında

yeraltı öyküleri adlı köşesinin her bir öyküsü ayrı bir senaryodur. her birinin ayrı ayrı filmi çekilesidir, izlenesidir...

yazar-cizer,
cizgiroman-karikatur gibi kavramların ayırt edilememesini kabullenmemis, kabullenemeyen hatta bunu kosesinde de dile getirmis , penguen dergisini alma sebebim olan muthis insan yetenekli cizer

(bkz: hüdayi karabulut)

penguende en okunası köşeye sahip 4 adamdan biridir.çizgileri karikatürist çizgisinden çok ressam tadındadır.
diğerleri için:
(bkz: umut sarıkaya)
(bkz: yiğit özgür)
(bkz: alpay erdem)

günden güne hem çizimleri hem anlatımı kıvama gelen,kendini uyarladığı hikayelerde kendine güvenini bariz görebildiğin müthiş yetenekli genç çizer.

10 ağustosta aldığım penguen dergisinin içinde dip not vardı bazı kişiler ayrıldı dergiden diye.önce ersine baktım yok sonra yiğite baktım yok.sonra bi baktım dergi yok.

hangi dergi onu bile hatırlamıyorum, adını hatırlayamadığım bu derginin bir sayısında, köşesinde, öyle harika bir öykü çizmişti, öyle. çöp-adam gibilerdi başta karakterler, diğerleri derinliği ölçüsünde "gereksiz taramalar" ile doluydular, hatları belirgindi, çizgiler karmaşıktı. çöp-adam karakter, kitap okumaya başladı, okudu, okudu. gelişti ve bu sebeple ayrıntılı çizgilere kavuştu, eski çöp-adam arkadaşıyla aynı dili konuşamaz oldu.. çok güzeldi bu.

kadina bakan erkegi anlattigi hikayesine gülerken kiz arkadasima rezil olmami saglayan cizer.siralamasi cok iyiydi gercekten:
-önce sacina basina sonra beline götüne daha sonra tekrar yukari...

mükemmel çizer..öyle samimi ve sempatikki..kaçırmak istiyorum kendisini..zaten feybukta fun group’a başlık açtım..uykusuzu basalım ersin’i kaçıralım diye..çoğunluğa göre duruma bakıcaz artık..

cizgili tisortlerin efendisidir kendisi.

gerçekten güzel çizen mimikleriyle beni güldürebilen her hafta köşesinde birbirinden güzel konular bulma yetenegiyle karikatür camiasına kendini kanıtlamı$ güzide insan..

pekte yakışıklıdır kendisi.gerçekten işi bilendir,hem nizahi yönü olup arada da hayat dersi niteliğindedir,çizgileri çok hoştur.

(bkz: sle)

sandık içi köşesinde, herkesin bi şekilde kendiyle ilgili, çoğunlukla gizlediği, şeyleri açık yüreklilikle, hem de kendi anıları içinde anlatan müthiş bi adamdır, tanışılasıdır..