ersin karabulut

(bkz: hastasınım)

istikrar abidesi bir adam, yazısıda çizgiside inanılmaz keyif verir. hani böle iniş çıkışlar olur ya ne bileyim işte gün gelir umut sarıkaya öttürür, yeri gelir yiğit özgür ağlatır gülmekten sonra bir bakarsın olmamış. ama ersin karabulut yaptıysa hep olur.

süperman,batman gibi kahramanların sahiden yaşadığına inanırmış küçükken.hatta mavi taytın üzerine beyaz don giyip evdeki koltukarın üzerinde zıplarmış.bir de çöplüklerde radyoaktif örümcek arayıp örümcek adam olmaya çalışma öyküsü var ki bambaşkadır o.

uykusuz dergisi alınca hemen onu okumamak için kendinizle savaşa girmenizi sağlayan süper çizer.keşke hafta da 5 köşe çizse dedirten insan.

herkese işte ben dedirten çok güzel bir anlatımı penguen lombak şimdide uykusuz adlı dergide çizen insan.

her okuduğumda "yine ben yine ben" diyerek ağlamak istediğim çizer.. insanın içindeki o eziklikleri, kendisine bile itiraf edemediği şeyleri önünüze sunuverir utanmadan.. içimizden geçen çok basit olduğunu düşündüğümüz duyguları, davranışları öyle bir anlatır ki, çok önemli gelir birden en basit düşünceler.. ben buyum tanrıya şükür benim gibi daha bir çok insan var dedirtir.

sandık içi köşesinde, herkesin bi şekilde kendiyle ilgili, çoğunlukla gizlediği, şeyleri açık yüreklilikle, hem de kendi anıları içinde anlatan müthiş bi adamdır, tanışılasıdır..

(bkz: sle)

pekte yakışıklıdır kendisi.gerçekten işi bilendir,hem nizahi yönü olup arada da hayat dersi niteliğindedir,çizgileri çok hoştur.

gerçekten güzel çizen mimikleriyle beni güldürebilen her hafta köşesinde birbirinden güzel konular bulma yetenegiyle karikatür camiasına kendini kanıtlamı$ güzide insan..

cizgili tisortlerin efendisidir kendisi.

mükemmel çizer..öyle samimi ve sempatikki..kaçırmak istiyorum kendisini..zaten feybukta fun group’a başlık açtım..uykusuzu basalım ersin’i kaçıralım diye..çoğunluğa göre duruma bakıcaz artık..

kadina bakan erkegi anlattigi hikayesine gülerken kiz arkadasima rezil olmami saglayan cizer.siralamasi cok iyiydi gercekten:
-önce sacina basina sonra beline götüne daha sonra tekrar yukari...

hangi dergi onu bile hatırlamıyorum, adını hatırlayamadığım bu derginin bir sayısında, köşesinde, öyle harika bir öykü çizmişti, öyle. çöp-adam gibilerdi başta karakterler, diğerleri derinliği ölçüsünde "gereksiz taramalar" ile doluydular, hatları belirgindi, çizgiler karmaşıktı. çöp-adam karakter, kitap okumaya başladı, okudu, okudu. gelişti ve bu sebeple ayrıntılı çizgilere kavuştu, eski çöp-adam arkadaşıyla aynı dili konuşamaz oldu.. çok güzeldi bu.

10 ağustosta aldığım penguen dergisinin içinde dip not vardı bazı kişiler ayrıldı dergiden diye.önce ersine baktım yok sonra yiğite baktım yok.sonra bi baktım dergi yok.

günden güne hem çizimleri hem anlatımı kıvama gelen,kendini uyarladığı hikayelerde kendine güvenini bariz görebildiğin müthiş yetenekli genç çizer.

penguende en okunası köşeye sahip 4 adamdan biridir.çizgileri karikatürist çizgisinden çok ressam tadındadır.
diğerleri için:
(bkz: umut sarıkaya)
(bkz: yiğit özgür)
(bkz: alpay erdem)

(bkz: hüdayi karabulut)

yazar-cizer,
cizgiroman-karikatur gibi kavramların ayırt edilememesini kabullenmemis, kabullenemeyen hatta bunu kosesinde de dile getirmis , penguen dergisini alma sebebim olan muthis insan yetenekli cizer

yeraltı öyküleri adlı köşesinin her bir öyküsü ayrı bir senaryodur. her birinin ayrı ayrı filmi çekilesidir, izlenesidir...