can yücel

(bkz: mare nostrum)

"kadınlar dogurdu beni bagıra bagıra
yıne onlar oldurecek benı asktan bagırta bagırta"

ii ki vardın..

(bkz: metamosmoris)

<bkz kart sensin postal da sana girsin>

(bkz: a$k ve ayakkabı)

bu sabah uyanirken tam
karsima ciktin
bu sabah uyanirken tam
kara karaydi gozlerinin aklari
kara karaydi gozlerin

dargin miyiz, dargin miyiz, dargin miyiz yoksa, dargin miyiz?

bu sabah uyanirken tam
sana uryani erigi hosafi yaptim
yanina domatesli pilav yemedin

durdun oyle karsimda mahzun
bana cok uzaklardan baktin
her bahar erguvanlar icinde yasardik
bu bahar erguvan gormedim desem yeri

sevgili can babanin siiri ezginin gunlugu tarafindan son albumunde soylenmis ve albume adini vermistir.

(bkz: kayıp çocuk)
(bkz: go home hacı go home)
(bkz: belkim bir kertenkeleydim)
(bkz: bir varmış bir yokmus)

"vazgeçtim bu dünyadan,dünyamdan geçtim ama,
seni yalnız komak var,o koyuyor adama.."

(bkz: bir ihtimal daha var o da olmek mi dersin)

(bkz: sevgili genclik )

#311061

can baba başkadır için ürperir,karıncalanır,karışır yani benim açım tabi ki bu ama başkadır o.

(bkz: guzel e)

belkim bir kertenkeleydim
piç edilmiş bir yağmurun serini
bir güzelin çirkiniydim
çirkinlerin en güzeli
yeşil koşsa güneşlerin gölgesi
ben en hızlı yeşiliydim
kurbağa yarışlarında annemin
çatal matal kaç çataldım kimbilir
bin dereden bir kendimi getirdim
haydan gelip huya giden bir huysuz
heyheyler içinde bir heydim
belkim yedi belkim sekiz belaydım
düdük çalar hırsızlanmış polisler
ben korkudan üstlerime işerdim
üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü
karşısında önüm açık gezerdim
ağzı bozuk meymenetsiz bir ozan
rus cenginde cağanozdum bir zaman
iki gözüm iki koltuk-eviydi
mavilerim bir miyobun koynunda
kendi düşen köyler kentler ağlamaz
sur dısında ben oturur ağlardım
ekmek diye bağrışırdı bebeler
elma derler ben ortaya çıkardım
ağıtlarla kutlanırdı isa - doğdu gecesi
fil dişinden bir kuleydim yıktım kendimi
bilmem hangi keloğlanın fesiydim
bir püskülsüz sümbülteber tohumu
fesleğenler yaprak dökmüş şerrimden
bir naraydım kimse bilmez nereden
ya yakından ya uçmaktan gelirdim
belkim ince belkim kalın bir sestim
belkilerin kol gezdiği saatta
belkim belki bile değildim

can yücel

(bkz: ağıt)

ölümünün 7. yılında andığımız dünyanın en büyük şairlerinden birisidir.can baba seni çok özlüyoruz...

yurdumun en güzel dili.

her gecen zaman zarfinda kiymeti daha cok anlasilan kaliteli, yürekli insandir can yücel.

başlıklarda her görüşümde içimde şiddetle entry dürtüsü uyandıran güzel insan.

kovalamayın beni yatağa
hiç uykum yok
daha lafınıza karışacağım
ortalığı dağıtacağım
televizyonu kapatacağım
ayçiçeği resmi yapacağım daha
başparmağıma şiir okuyacağım
ıslık çalacağım
daha çok işim var
gecenizi karartacağım
kütahya vazonuzu kıracağım
vakitsiz yatırmayın beni
daha çok erken...

2007’nin yazında bir gun,illa ki oktuys ile sırf mezarına sarap dokmek icin datcaya gidecegim.