allah

her şeyin yaratıcısı ve sahibi. ancak ona kulluk eder ondan mağfiret dileriz.

allah kelimesinin kökü tam belirli degildir.örnek verirsek
eloh => aramice
al illah => arapça
elohim => ibranice seklinde bir durum ortaya cıkar.arap dil bilimciler al illah kelimesinin daha kolay telaffuzu için bu hali aldıgını kabul edenler ile ilk kez kur an geçtigini savunanlar diye ikiye ayrılır.bu hali ile teolijide ilk olarak kur an da görülür.yapısı ile oynandıgı soylensede sadece hz muhammed allah olarak bu ismi ilk zikreden kullana kişidir.kesinleşmiş bir anlamı yoktur.insan içinde kullanıldıgı soylenır mesela afrika liginde bir oyuncunun soyadı allah tı gozlerimle gördum formasında.sadece kuranda kendisini tanıttıgı sıfatlar ile ne oldugu anlasılır.orn.o allah tır ki alemleri yarattı gibi.bölüm hocalarından bazıları tarafından en büyük ve kusursuz tasarımcı olarak tanımlanır.

var oldugunu kanıtlama cabasına sah-ı peygamber hz muhammed bile cüret edemez.ama gelin gorunki harun yahyalar ve turevleri bolca mesai yapmaktadırlar bu konuda.

albert einstein’a gore;

"tanırının yaptıklarından sonra, sadece varolmamamsı bir mazeret olabilir,kendisini ancak boyle affettirebilir insanlıga."

"tanrı ile ingilizler bana gore es; ikisinde de hazzetmiyorum, onlarda benden." ...

varlıgı kanıtlanamamıs kavram.

çarpar vallaha cümle sözlük gömülürüz tarihin derinliklerine gece gece

(bkz: god does not play dice)
(bkz: albert einstein)

#571135

yaratan -yaşatan -bağışlayan-esirgeyen.

bazi veri tabanlarinda default, bazilarinda ise dummy olarak tanimlanmis yapay yaratim.

ardından beeaah denirse ’yaşasın’ anlamına gelen ünlem

99 adı olan yaratıcı...(bkz: hak)

kimilerinin kut istismarı olarak kullandığı kavramdır...

göreceli,aklınızda bir fikir oluştu mu...

genelde insanların, korktuğu ve kıçı sıkıştığı zamanlarda aklına gelen, "imdat" demek gibi bir nida.

ivmeyi veren, başlangıç.

deistlerin kabul etmekte zorlandığı, ama bir türlü de vazgeçemediği büyük çarkın kurucusu, vareden...

küçükken geceleri, yalnız başımayken, "allah," derdim, "allah". sonra içimden bir ses "bok!" derdi. o sesi susturmaya çalışırdım, "allah’ım affet beni" gibi yakarışlarda bulunurdum. aklıma anneannemin anlattığı korkunç cehennem masalları gelirdi. zırıl zırıl terler, ağlardım. o ses, "bok" demeye devam ederdi, benim ölümüne korktuğum allah’a o yaşta bildiği ne varsa sayardı. ertesi gün uyanabildiğime sevinirdim.

biraz büyüdüğümde allah’tan korkmamam gerektiğini düşünmeye başladım. bu sefer geceleri, onunla konuşmaya çalıştım. "bugün nasılsın, yoruldun mu?" gibi sorular sordum. kendimi çok özel hissettim, kendi verdiğim yanıtlar yüzünden.

birkaç yıl geçti aradan, cinli perili hikayeler anlattılar. geceleri yatağım, yine beni bekliyordu. aklıma cinler geldi, "allah’ım koru beni n’olur" dedim.

yıl yıl büyüdüm, bugüne geldim. uzun zamandır hiç "allah" demediğimi fark ettim. ona olan inancım kaybolmuştu. "kitapların yan etkisidir" dedim, "neyse şimdi işim var, bunu mu düşüneceğim.."

kainatın sahibi.yüce yaratıcı.merhameti bol olan.azabı çok olan.doğmayan,doğrulmayan,hiçbir şeye muhtaç olmayan.nasıl olduğu düşünülünce kafayı yeme tehlikesi olan bir kavram ayrıca.

(bkz: oldukten sonra allah i gorememek)

gizlininde gizlisini bilen esirgeyici ve bağışlayıcı olan verdiği beladan bile hayır çıkaran merhametlilerin en merhametlisi adaletlilerin en adaletlisi kendisini hatırlamamız için bize susuzluk afet vb. şeyler veren buna rağmen çoğumuzun şeytana uyup hatrına getirmediği yüce varlık

var olan herşeyin var olma sebebi,ve ne dersek diyelim asla tanımlayamayacağımız yüceler yücesi.