bastardo

quentin tarantino nun cektigi sahne benicio del toronun bogazi kesik bir sekilde yolcu koltugunda oturdugu araba sahnesidir.

"ortada bir denyo var ama acaba hangimiz?" sorusunu akillara getiren durum.

tabutta rovesata gibi ozenti ve rezil bir filmde berbat bir performans sergilemis yine de her zamanki gibi odule doymamis, tiksindigim turk sinemasi adamlarindan bir tanesi.

3 numarali formayi giyen tehlikeli adam

(bkz: yes no yes no yes no yes no dizi olduk lo)

i’ve got to see you again isimli parcasi yuzunden durmadan eski bir sevgilimi hatirlamama neden olan kisi

bindikleri butun otobuslerin gectigi duraklari ezbere bilmekle kalmayip en son hangi durakta bos yer kaldigini dahi bilirler ve boylece hic ayakta kalmazlar. hangi otobusun en sicak&serin yeri neresi bilirler. otobus nedense duraga yanastiginda kapisi mucizevi bir sekilde tam bunlarin onunde acilir. akbilleri hic bitmez. mideleri bulanmaz. merdivenlerde tokezlemezler. oturduklari anda uyurlar, inecekleri duraga geldikleri anda uyanirlar. ellerinde poset vardir. yalnizdirlar.

bilgi sozluk’te ilk mesaj attigim kisi. hem de uyuz uyuz su entry’nde soyle hata var icerikli bi mesaj attim.

tapirle karistirilmamasi gereken hayvan.

cevrenizdeki insanlarin cogu karizmatik veya zeki gorunduklerini dusundukleri icin her korku filminin her sahnesine "ahiuhahaui olur mu eaabi oyle sey yeaa ahuhuahh" diye aniriyolarsa tercih edilmesi gereken durum.

(bkz: guzel ikili)
kötülenmesi üzerine edit: 52 kartlyk iskambil ka?ydyyla oynanan "pi?ti" isimli oyunda sinek ikilisine verilen isimdir güzel ikili. serbest ça?ry?ym ve kelime oyunlaryyla ilgili ilerde bilgi veririm umarym.

salak hatunlarin idol eksikligini gideren bir soliste sahip olan grup.

(bkz: mar adentro)

dostoyevski’nin kumar & icki parasi icin veya kaybedilen bir iddia sonucu yazdigi romanlarindan biri.

merak edip de "kimmis lan bu" dedigim ilk ve tek senarist. orjinal insan.

(bkz: human nature)
(bkz: eternal sunshine of the spotless mind)
(bkz: being john malkovich)
(bkz: adaptation)
(bkz: confessions of a dangerous mind)

her seferinde icq’yu ozleten, insanlarin niye tercih ettigini anlamadigim, mecburen kullanilan, yetersiz program.

italyanca : pic

her sezon en az son uc bes maca kadar kan kusmaya, kupa maclari (olursa) dahil ligin butun maclarinda hakem son dudugu calana kadar enseden sirta dogru soguk terler akmasina, her an gol yiyebilecek veya atabilecek olmanin verdigi adrenalin komasina, her sezon bomba bir transferle "vay be" demeye, avrupa maclarini seyretmeye hep bir gazla baslayip "ulan yine rezil olduk" demeye, babayla gecirilen en yakin 90 dakikaya neden olan vaziyet.

jim morrison’in sanildigi gibi ekolojik sistemle, besin piramidiyle sunla bunla uzaktan yakindan alakasi olmayan lakabi. olaylarin disindan, sogukkanlilikla, beynini bir kamera, gozlerini ise lens gibi kullanan, kipirdamadan, sakince ve genis bir algiyla etrafi gozetleyen bu hayvanin krali ilan etmistir kendini jimbo. asil gercegi gorebilmek icin iyi bakmak ve "arka taraf"i gorebilmek gerekir. duvarlari yikip, bizlere "arka taraf"a gecis saglayan kapilari actigi icin kendisine tesekkuru borc biliyorum.

"the fat of the land" isimli, "tum zamanlarin en iyi albumleri" listelerinde herhangi bir yeri hakeden albumuyle 90’lara damgasini vurmus olan grup.