içimdeki deniz

gercek hayat hikayesinden uyarlanan otenazi hakkinda ciddi tartismalara sebep olan ispanyol yapimi bir flim.otuziki yasindaki yonetmen alejandro amenbar’in son filmi,bir cok odule de layik goruldu.ispanya flim akademisi’nin geleneksel olarak her yil dagittigi goya odullerinden de ondort dalda odul aldi.2005 yilinda oscar odullerinden de en iyi yabanci flim odulunu kazandi.daha bir cok flim festivallerinden odul alarak ne kadar iyi bir flim oldugunu ispatladi.filmde bir kaza sonucu boynunu kirarak felclii kalan bir adamin olmesi icin verdigi cabayi anlatmakta.olume bu kadar yakin dururken bir yandanda baska insanlara hayat veren bir adamin oykusu.olumu her an hissetmemizi ve her anin degerini bilmemizi saglayan oldukca gercekci ve bir o kadar duygusal bir yapim.

(bkz: mar adentro)

(bkz: lola duenas )

(bkz: içimdeki çocuk)

bi türlü izleyemediğim için kendime lanet ettiğim film.

(bkz: javier bardem)

javier bardem’in muhteşem oyunculuğu ile konunun içinde kendini kaybetmeni sağlayan film. ötenazi isteyen felçli bi adamın hikayesi. filmdeki pencereden ayaklanıp uçması alıp götüren bi sahnedir.

(bkz: senin beni sevme şeklin benim sana olan sevgimi değiştirmiyor bence aşk bu)

’’hayat haktır ama zorunluluk değil’’javier’in söylediği bu cümle insanı o kadar derinder sarsar ki...

film müziği için (bkz: negra sombra)

’’bir hayata mal olan özgürlük özgürlük değildir
özgürlüğe mal olan hayat da hayat değildir...’’ dedi ramon.

içimdeki deniz
ve dipteki hafiflik
rüyaların gerçek olduğu
iki kişinin bir dileği gerçekleştirmek üzere, birleştiği
senin bakışın ve benim bakışım
sözden gayrı tekrarlanan bir yankı gibi
daha derine...
daha derine...
kan ve kemiğin içinden, herşeyin ötesine..
ama hep uyanıyorum,
ve hep ölmüş olmayı diliyorum,
saçların, ağzıma dolanmışken,
sonsuza dek öyle kalayım diye...

boyundan aşağısı felç olan bir adamın ölüm arzusunu işleyen en iyi yabancı film dalında oscar almış olan ispanyol yapımı film. şiddetle izlenmesini tavsiye ederim...

26 yıldır boynundan aşağısı felç olan eski bir denizcinin artık yaşamak istemediği için dava açıp ötenazi hakkı istemesini anlatan ve aynı zamanda da ağlamaktan insanın gözlerini çıkaran film. ikinci defa izlemeye kaç kişinin yüreği dayanır, bilemiyorum.