2026 sonya

halk arasında boya güzeli olarak da tabir edilen yüzüne bakınca bir kalıp pudra, rimel, far’dan ötesi görülmeyen hatunlardır.

al götür yıka bunu geri kalanını tanıyamazsın...

sabah uyandığında, makyajsızken, hastayken, huysuzken, mutsuzken vs vs... hallerinde güzel geliyorsa göze; dış güzelligini ruhunun güzelliği, zekası ile de pekistirmisse
işte o kadın gercekten güzeldir.

yoksa "makyaj güzeli" çoooook !...

...

ah..! yollara çıkmak lazım şimdi...

geride tükenmez krizler, nafile rutinler, virane ilişkiler bırakarak yelkenleri şişirmek lazım...

doldurup bavula ertelenmiş coşkuları, rüzgârları sırtlamak, martıların peşine düşüp asfalt bilmez topraklara koşmak lazım...

serseri bir şişede imzasız bir mektup olup meçhul kıyılara vurmak lazım...

kış bastırdıkça baharın izini sürmek lazım...

unutulmuş paslı bir hançer gibi çekilmek kınından ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip ışımak lazım...

ah..! gökten yıldız yağıyordur oralarda;

dallar hazdan kırılıyordur.

şimdi uzaklarda olmak lazım...

"gülsenize espri yaptım, çok da güzel oldu" gibisinden onay beklemek icin bakan modelleri cokca var etrafta ...

(bkz: guleyim bari)

"nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi gelir."

özetle; iyi olacağımızı umduğumuz yerlerin genel adıdır...

... kanım akmaz kirpiklerine saplansam
ruhumu serinleten düş olur gorkemin
tutar, sesine dokunurum
sehirler yanar altında ayaklarımın ...

demem o ki; anasını bile ağlatır ...

edi&büdü

1970 doğumlu yazar, hacettepe mezunudur. "ehven zaman içinde" adlı siir kitabı cıkmıstır... cok nazik bir yapıya sahip olan übd, asagidaki satirlari da zatıma armagan etmistir. saolsun varolsundur.

bir grubun icinden biri eskaza düşüp o gruptan da yardım etmek yerine biri kahkahalarla gülüyorsa; evet evet bildiniz...

2 dedesi, büyükanneannesi ve dayısının yanısıra pek cok uzak-yakın akrabasını kanserden kaybetmiş potansiyel bir kanser hastası olarak icimi burkan başlık ...

ayrılıktır ...
yanılgıdır ...
can acısıdır ...
can havlidir ...

ama hayat devam etmektedir...
ne denli yoğun olursa olsun, o an ne kadar onulmaz gibi görünürse görünsün, geçer. hatırlamak istedikleri kendi tercihi olmalıdır insanın. güzel şeyleri hatırlamak, yitirilmiş aşka küçümseyen gözlerle bakmamak, yaşananları her seyiyle kabullenmek gerekir.

yeniden aşık olmakı tecrübe ettiği birinin sıcacık ellerini tutup, çok acıtılmış yerlerinin üstüne bastırır ve derin bir nefes alarak "hayır" der, "yaşıyorum"...

sevgilinin koynundan düşüp, sevginin yamacından yuvarlanırken kendi küllerinden doğan bir kucak kavrayıverir onu havada. süzülmeyi seçmek ...
en yüksekte tutunmayı bırakmayı seçmek ...
ya da bırakılmak ...

artık acıtmaz.

namus denilen zıkkım ne bacak arasında ne makyajda ne de açılan et parçasındadır. ancak insanoglunun namus kavramı bu oldukca daha cok töre cinayetleri, kıskanclık cinayetleri, boşanmalar, bakire kız arayışları -ki diktiren diktirene sadece kendinizi kandırıyorsunuz bakire biriyle evlendiğinizi zannederek- bitmeyecektir... eski zamanlarda annelerimiz tabiri caizse kıclarının tepesinde etekler apartman topuk ayakkabılar giyiyorlarmış; peki mini etek giyen kadını düzülecek kadın olarak gören zihniyet bunu düşündün mü hiç?

namus denilen zıkkım kafadadır, beyindedir... insanın etiği, ahlaki değer yargısı falan yoksa burkanın arkasından baksa ne fayda ...

fazla ağır olduğunu düşündüğün bu bedeli ödemek istemiyorsun artık. bu yumuşak dehşetin baskısına daha fazla karşı koyamıyorsun. kendinden usulca vazgeçiyorsun. kendinden, bilincinden, epey bir zaman dünyanın merkezi olduğunu varsaydığın konumundan el çekiyorsun. dünyanın selameti için vazgeçilmez bir unsur değilsin. ‘yaratılmışların en şereflisi’ olmadığını biliyorsun artık. bu çılgın hızdan, bu çılgın hızın senden bağımsız olarak almış olduğu gidişattan korkuyorsun. korku tüm hücrelerini ele geçiriyor. içinde, kanına kardeş dolaşan bir şey oluyor korku. yapacak tek bir şey kalıyor senin için: yenilgiyi kabul etmek. kabul ediyorsun. dünya üzerindeki yerini, konumunu, koordinatlarını tekrar belirliyorsun. mağlupların sinikliği var üzerinde. kaybetmişlerin çaresizliği. her yanına sinmiş çıkışsızlığın ağır kokusu. dünya senin etrafında dönmüyor artık.

boyuneğmez ...
asi ...
seksi ...
şeytan ...

erkek için tehlikeli kadın modelidir ...
uzak durun diyeceğim ama asla uzağında kalamayacağınız kadındır.

(bkz: dokunmayın cömezime öksüzdür)

kendini bilen kız’dır.

makina programında izledim ve ilgimi cekti.

hikayesine göre ryo-yuri sakazakai’nin babası robert carsia’nın da kaynı oluyor... çarpık bir aile tablosu anlayacağınız.

fantom geri döndü dedirtir.