uçurtmayı vurmasınlar

özgürlüğe hasret kadınların ve küçücük gözleri ile hapishane içinde sıkışmış hayatlara tanıklık yapan barış’ın hikayesinin anlatıldığı tunç başaran ’ın bir çok ödülü toplamış muhteşem filmi...

-niye uçmuyor inci ?
-uçar bir gün..

hala aklıma geldikçe ağlarım bu soruya, bu cevaba.. ’uçar değil mi inci?’ diye sorasım gelir, ’uçar değil mi, uçar değil mi uçar...’

küçük barış’ın gözlerinden bir hapishanede yaşanılan yaşamlar... ve ardından bir uçurtma özgürce uçmakta barış’a arkadaş bir umut olmakta o dört duvar arasında.. küçük barış arada hapishanenin bahçesine çıksa da gözleri hep o uçurtmada..

(bkz: sozlukten yazar ucurmasınlar)

ilk gittğim film olarak kişisel tarihimde önemli yeri olan yapıt; daha yeni yeni miki yakamı bırakmıştı varın siz düşünün.

şimdi ki çocukların shrek,arabalar,garfield zart zurt tadında filmler izlemesini gözlemlediğim dakikada o anam babam olacak insanlara günahım neydi ki en çocuk dönemlerimde bünyemi bu filme boğdunuz vhs kasedini alıp alıp diye sormak istediğim filmdir.halen o eşsiz müziğini duydukça bi garip olurum ayrıca.boku püsürü bi yana bırakırsak eşsizdir mükemmeldir bu film ama.

bir döneme damgasını vuran türk sineması nın medar ı iftiharı.

güncel bir versiyonu olsa,

(bkz: uçurtmanı da al git).
(bkz: uçurtmayı beğenmeyen çekip gitsin).
(bkz: önceliğimiz uçurtma).
(bkz: bizim evde uçurtma derdi yok).
(bkz: uçurtmayı vurmayın uçurtmayı).

çok küçükken izlediğim yer yer hatırladığım bir kez daha izlemek için fellik fellik arayıp bir türlü bulamadığım..en çok ağlatan..

"uçurtma uçuracaktık hani söz vermi$tin bana. niye yalan söyledin..
burnun uzadı mı inci..
hani pinokyonunki gibi?"

1989 turk yapimi, tunc basaran’in yonetip, feride cicekoglu kitabindan birlikte uyarladiklari film... ululararasi film festivalinde ki adi don’t let them shoot the kite
oyuncular:

nur surer.... inci
omer colaoglu.... baris (inci’nin oglu)
sevin calisar.... kadin gardiyan
ozan bilen,
rozet hubes
nurettin sen.... baba
niyaz altin.... kisa boylu adam

konu: inci, siyasi bir mahkûmdur. baris ise sivil bir hukumlunun bes yasindaki oglu. disarida ona bakacak kimse olmadigi icin cezaevinde buyur. dogayi, dis dunyayi, sevgiyi inci araciligiyla tanir. dis dunyasi, avludan gorunen kucuk bir gokyuzu parcasindan ibarettir. bir sabah, gordugu ucurtma baris’i cok heyecanlandirir. artik ozgurluk onun icin “inci ile birliket ucurtma ucurtmak” demektir...

"ben isemedim miki isedi" cumlesi ile beni salya sumuk aglatmis filmdir. ayrica film bittikten sonra bir yarim saat kadar da "neden bitti" diye agladigimi hatirliyorum.

hapisanede buyuyen bir cocuk "baris" ve onu disarida ki yasami anlatan bir kadin "inci". onlarin sevgi dolu, bazen gulduren, bazen aglatan turkiyede yapilmis en guzel filmlerden biri.

dont let them shoot the kite adi ile oscar aday adayligi alabilmis olan ilk ve tek turk filmi.

(bkz: ucurtma)

hic adetim olmadigi halde izledigimde salya sumuk aglamama sebep veren tek turk filmidir.

(bkz: ben işemedim miki işedi)

injii injii... böle derdi çocuk. askerle simidini paylaştığı sahne de gayet dramatiktir.

erkek erkeğe izlerken ağlamamak için taşak geçilmesini gerektiren film.

kötü adam, birine "kitapları yak." der. ardından bir başkasına, ilki çıktıktan sonra, "yaktığını kontrol et." der. sonra üçüncü bir şahsa, ikinciden sonra, "kontrol ettiğini kontrol et." der.
dördüncü bir şahsa, üçüncü şahıs da odayı terk ettikten sonra, "kontrol ettiğini kontrol ettiğini kontrol et." emrini verir.

böyle bir sahne vardı hatırladığım kadarıyla, abartıyor ya da yanılıyor olabilirim. hepsi gittikten sonra, eminim ki kendisi de bir olan biteni kontrol etmiştir.

sık sık trt int’de yayinlanan film...