hoşçakal

şebnem ferah’ın beni benden alan şarkısı.

dogru yazılımı hosça kal olan vedalasma cümlesi.

her dinlediğimde -en net tanımla- ağzıma sıçan, beni mahveden şebnem ferah şarkısı..

en içten vedalardan birtanesi belkide.

"hoşcakal!
hoş kal..
bir de senin için yanmayayım..."

gerçekten sevenler
iki kez hoşça kal der…
nasıl mı…?
hoşça kal güzel gözlüm hoşça kal...

eskiden çok söylenirdi...artık yerini bye bye,by,çüs gibi iğrenç kelimeler aldı..

hoşçakal, dostum benim, hoşçakal artık,
can dostum, seninle dolu göğsüm.
çok önceden belirlenen bu ayrılık
buluşmayı vaadediyor ilerde bir gün

hoşçakal, dostum, el sıkışmadan, konuşmadan.
hüzünlenme ve eğme kaşlarını, mutsuz;
yeni bir şey değil ölüp gitmek bu yaşamdan,
ama yaşamak da daha yeni değil kuşkusuz.

sergey yesenin

"ben bir kısrak gibi gelmi$im dünyaya...
$ahlanıp ko$mak içimde var,
ho$cakal!.."

hoşçakal, dostum, hoşçakal, mutluluklar.
sevgili dostum, yüreğimde yaşayacak anın,
sonunda ayrılık yazgısı olsa da insanın.
hoşçakal dediğimiz gibi buluşmak da var.

hoşçakal, dostum, el sıkışmadan, suskunlukla
sakın üzülme, nedir bu gözlerindeki hüzün?
şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm,
ama pek öyle yeni sayılmaz yaşamak da.

----------------------------------------

elveda sevgili dostum elveda,
sen kökleri içimde uzanan..
ayrılık yazılmış alnımıza
ilerde gene karşılaşırız inan..

elveda dostum, el sıkışmadan
sessizce.. ne keder ne tasa gerek:
ölmek yeni bir şey değildir bu dünyada
ama yaşamak da yeni bir şey olmasa gerek.

------------------------------------------

hoşçakal, dostum, hoşçakal, mutluluklar.
sevgili dostum, yüreğimde yaşayacak anın,
sonunda ayrılık yazgısı olsa da insanın.
hoşçakal dediğimiz gibi buluşmak da var.

hoşçakal, dostum, el sıkışmadan, suskunlukla
sakın üzülme, nedir bu gözlerindeki hüzün?
şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm,
ama pek öyle yeni sayılmaz yaşamak da.

azer yaran’ın hoşçakal, attila tokatlı’nın elveda sevgili dostum ve yurdanur salman’ın ayrılık şiiri adıyla birbirininden farklı ifadelerle çevirisini yaptığı hoşçakal ismiyle kabul görmüş sergey yesenin dizeleridir.

en onurlu vedadır.

(bkz: gözyaşı)

gercekten sevilen kişilere söylenir.içinde inceden bir veda gizlidir. hiç bir bye bye, göüşürüz vb. hoşça kal ile aynı kapıya cıkmaz.

ferdi tayfur’un eski bir şarkısı.

zaman zaman beni düşünüp,ağlıyormuşsun leyla
efkar dağıtmak için,içiyormuşsun leyla
etme leyla yapma leyla kendine kıyma leyla
dünyanın hali bu üzülme leyla.

sana intizar etmedim ki
ne bu hal nedir bu kederin leyla
istemiyorsan beni burda
korkma korkma giderim leyla.

geri dönmem sözümden
ödün vermem sözümden
öperim gözlerinden
hoşçakal leyla .

kalbi kırık olan ben
bağrı yanık olan ben
senin olmadığın yerde
boynu bükük kalan ben .

kötü düşünme hakkımda
tanırsın beni sen tanırsın leyla
acı çekmek varsa bahtımda
çekerim çekerim giderim leyla.

bi kelime bu kadar mı yakışır bir aşka bir kadının ağzından. bir şarkı bu kadar mı iner insanın kafsına kafasına balyoz gibi. bi insan bu kadar mı hoşçakal demek ister,şarkıyı dinlemeyi bırak sözleri okuduğunda bile.

biraz su, biraz yeşillik
her yer benim evimdir
taşırım dünyayı sırtımda
her dil, benim dilimdir

sözlerini çok kıskandığım şarkı. afişe edilmiş hissettim kendimi bir süre, dinleyemiyorum artık.

şebnem ferah’ın insanlıktan cıkıp da yazdığını düşündüğüm şarkı.

mükemmel özdemir asaf şiiri..

sesini duyuyorum rüyalarımda
gözlerimi kamaştırıyor ışığın
rüzgar sen gibi dokunuyor bana
ben doğuyorum

duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç
dokunmuyorsun bana
sen gibi bir şimşek çakıyor
tam kalbime düşüyor yıldırımı
ben gidiyorum

ayrıca kazım koyuncu ’nun unutulmaz şarkılarından bir tanesidir.

işte gidiyorum;
birşey demeden
arkamı dönmeden
şikayet etmeden
hiçbirşey almadan
birşey vermeden

yol ayrılmış, görmeden gidiyorum!

ne küslük var ne pişmanlık kalbimde

yürüyorum sanki senin yanında
sesin uzaklaşır herbir adımda
ayak izim kalmadan gidiyorum!

gerdiğin tel kalbimde kırılmadı
gönülkuşu şarkıdan yorulmadı
bana kimse sen gibi sarılmadı
işığımız sönmeden gidiyorum!

(bkz: seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum)

kimi zaman dudak ucundan hayata akan bir elveda, kimi zaman saatler sonra tekrar görüşmek üzere söylenen sevimli nida, çoğu zaman da aşkın yüzünde bırakılan çirkin bir uçuk...