dost

güvenilen, dizinde yatılan, emanet edilen, sevilen, sayılan, uzakta bile yardımı esirgemeyen asil insan.

boşlukları dolduran,seni bütünleyen insandır bence dost.sadece bakışlarla bile herşeyi anlatabildiğin insandır.seni gerçekten anlayandır,"neden" diye sormayan insandır.birbirine kalbini ne kadar açarsa insanlar dostluk o kadar değerlenir.

gün gelipte bir soğanı bir ekmeğe katık yapıp sonrada ikiye ayırıp yiyebileğiniz insan.

(bkz: bir dost bulamadım)

kendiniz icin kurdugunuz ailedir dostlar.esinizden sonra tabiiki.

dost deniz kıyısındaki taşlara benzer önce birer birer toplar biriktirirsin daha sonra teker teker denize fırlatırsın işte denize atamadıkların elinde kalan son bir kaç taş. işte onlar gerçek dostlardır.

tek bir heceden oluşan basit bir kelime olarak görünse de yüreğimizde,hayatımızda uzun cümleler oluşturan insanlara verdiğimiz derinliği içinde saklı küçücük bir kelimedir.

(bkz: dost nasihatı)

hen kötü zamanlarında hep yanında olan seni hiçbir zaman sorgulamayan,seni anlayan insan.

kötüden post olmaz dedirttiren yıllarca güvendiğin biri tarafından aldatıldıktan sonra
tekrar aramaya başladığın yalnızlıklarını paylaştığın kişi, kurum, hayvan, bitki vs. vs.

adını sık sık duyduğunuz halde kendine asla raslamadığınız hödö.

her karşınıza çıkanla olmak istedğiniz ama bilgiç olmanın izin vermediği ıq, eq ile alakası olmayan tamamen içtenliğe dayalı birliktelik.

her yaşanan döner dolaşır bu başlık konusunda şekil bulur.dostluksuz atılan her adım;kararsız atılmış gibidir,
dostla paylaşılmamış her yaşanmışlık,sanki eksik, sanki gediğini arıyordur.
dostum ben burda bazı şeyler yaşıyorum,inişli çıkışlı ama her seferinde ne de olsa sen varsın diyorum,sana anlatırım bir çözüm buluruz diyorum.sen bana güçsün,dostluk adına bu satırları yazdıransın.

"dost dost diye nicesine sarıldım benim sadık yarim kara topraktır" dizeleriyle gerekli şekilde anlatılmış kavramdır.üzülerek ve içim sızlayarak söylüyorum ki artık sadece bir sümük mendili gibi kullanılıp atılmaya yarayan şey.

hayatina ortak ettigin, paylasimlarini actigin, ruhunu okuyabilen nadiren bulunan ,insan iliskilerinde en onemli ve ilk siralari alan kisiler arasi duygusal bag sahibi insan.

ismi alan kisinin yaninda hafif hissetmektir, anlatilmaz yasanir bir kavramdir.

(bkz: çikolata)

adı geçtiğinde sizi içten gülümseten kişi

bir masal kahramanı

yunus emre siiri.

ben dost ile dost olmuşsam
kimseler dost olmaz bana
münkirler bakar gülüşür
selam dahi vermez bana

ben dost ile dost olayım
ölmez evvel öleyim
canimi kurban vereyim
dünya baki kalmaz bana

ben aşıkı biçareyim
baştan aşağı yareyim
ben bir deli divaneyim
aklim da yar olmaz bana

kimseler bilmez halimi
aşk odu yaktı canimi
seçmezem soldan sağımı
namusu" ar olmaz bana

sanurlar ki ben deliyim
ben dost bağı bülbülüyem
mevla’nin kemter kuluyem
kimse baha saymaz bana

bülbül olu ben oterim
dost bahçesinde biterim
gül alırım satarım
bağu ban olmaz bana

dervis yunus nice diyem
ben bu cani terk idem
yan yana dosta gidem
perde hicap olmaz bana