beklemek

sabaha olan özlem.güneşi görmek.
içini ısıtmak ruhunu yıkamak.
arınmak bütün senden.
şarkılar dinlemek,eşlik etmek.

kendinle çelişmek ama yinede özlemek.
umutlanmak kimi zaman ve unutamamak.
telefonun başında uyuyakalmak.
geceyi deler gibi bir çığlık atmak sonra..

beklemek

çömezken zaman geçmek bilmiyor
houston a sarıyorsun,
beklemek ne kötü bir şeymiş

standart kalıpların dışına çıkıyorsun;
ahh beklemek, beklemek...
ne kötü bir şeymiş.

halbuki mavilerim vardı benim
ben çömezken beklemek ne kötü bir şeymiş...
hayat vapurlar filan...

bitmeyen anlardır.sonu gelmez adeta.sözler verilmiştir.sözü alan kayıtsızca bekler,bekler,sonra ümidi gider gibi olur ama yılmaz sonra anlar boşadır ama kendine itiraf edemez devam eder.
arar.
olmaz gene ve hala bekler,tükenmez

hayat zaten kanserli bir hastanın hayat standartlarını iyileştirmeye çalışmaktan farksızdır ki, hep birşeyleri bekliyoruz... beklemeyelim yapalım ne olur!...

dört ay beklemek...122 gün,2928 saat...neyle karşılaşacağını bilmeden beklemek...umudun olmasa da beklemek...o an ne yapacağını bilmemek...o an yaşanacaklardan korkmak,ölümüne korkmak...ama yine de sadece o anı beklemek...takvim işaretlemeye başlamak yine,yıllar sonra...karışıklık,kararsızlık ve mide ağrısı...

(bkz: zaman)

sonucu belirsiz bir durum icin dunyanin en igrenc halini alabilen bir surec.

edit: arkadas cok merak ediyorum neden eksi verdigini hayir ben bu entry de ne demis olabilirim anlamadim ki ya eksi almisim cok problem degil rahatsiz olunan sey ne.garip tabi bunlar.

(bkz: sizi de bekleriz)

zamanı yavaşlattıkça yavaşlatır.

mesaj gelirse üç saniye erken duyayım diye telefonu hoparlörün yanına koymaktır.

hayat boyunca devam eden süreç. insanoğlu hep bekler bir şeyleri. ebeveyn çocuğunun iyi bir hayatı olmasını bekler; kadın erkeğini erkek kadınını bekler; öğrenci okulun bitmesini bekler; esnaf işlerinin iyi olmasını bekler; her zaman herkes bir yerlerden para bekler.
kısacası, ömür beklemekle geçer.

"yönetmesin bizi beklemek
kardeşleri var çok güçlü
ümit etmek ve ertelemek"

(bkz: bekleyen)

’’insan, beklemeyi genellikle, artık bekleyecek bir şeyi kalmadığında öğrenir.’’ voltaire böyle söylemiş.

ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar,
ne de şeytan bir günahı,
seni beklediğim kadar.

geçti, istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni,
bırak vehminde gölgeni,
gelme artık neye yarar...

beklenilen şeyden alakasız bir şeyle uğraşınca biraz kolaylaşan eylem. saçmalama riski göze alınmalı.

bir nilgün marmara şiiri.

taşıl kaygısı kaotik özlem
neydi beklediğimiz ve gelecek olan
salt acı..
sonsuz yeşil, sonsuz gelişkin bir orman
içinde göllerini, nehirlerini, çağlayanlarını
gök kuşaklarını yitirdiğimiz kara sözcük,
yokluğun dayattığı doğurgan sözcük: acı..
bir deniz kızının uçma tutkusu
belleğin unutuş çılgınlıklarında
bilinmeyen organizmalar dönüştürürken
bedenlerimizi duygularımızı ben’imizi
çürüyorduk.. kaçış yoktu.. çıkış da..

yeşil maytap patlatan sahte mesihin sözleri
yalandı acımasızdı efendilerin belirlediği
ölçtüğü biçtiği yaşattığı kendimiz
umarsız öte benler:nesneler
ağlayın
ağlayın ve kanayın
yok olduğunuz irin zamanında..

bir aziz nesin şiiridir.

gözler önünde işte
gittikçe arınıyorum kendimden
her giden güzelleşir
gidiyorum güzelleşmek için
unutulsun diye çirkinliklerim
gelecek birisi güzeldir
gelince güzel değil
hele gelmişse çirkin
yaşam, ölüm gelecek diye güzel
ey güzeller güzeli beklediğim
kaç saatim, kaç dakikam ya da saniyem
artık ne gelmek ne de gitmek
yaşamın en zor yanı beklemek
hiçbirimiz beklemedik doğmayı,
doğduğumuzdan beri beklediğimiz
ölmek

beklemek...
bir insanı beklemek...
bir şehire geri dönebilmeyi beklemek...
bir hayatı baştan yaratmayı beklemek...
nefes alabilmeyi beklemek...
yeniden gülümseyebilmeyi beklemek...

.... beklemek...

hani beklersin ya birini, ’ne zaman gelecek’ dersin ki gelse de farkı olmayacaktır yokluğundan varlığının...o öyle bir bekleyiştir ki yüzyıllar sürer hani. kızarsın, küsersin, bağırır çağırırsın ama nafile bilirsin. bütün bu yaptıkların belki de onun hiçbir yüzüne isabet etmez çünkü...çünkü bekletiyorsa, yalan söylüyorsa gördüğün suretten belki de onlarca vardır onda. hangi birine haykıracaksın ki yaptıklarını? hangi biri anlayacak söylediklerini?

onu beklerken kurduğun bütün cümleler boğazında düğüm olacak kuvvetle muhtemel. ve sen karşısında sadece donup kalacaksın. belki seni anlar diye ümit edip kıvranacaksın.

boşa ümit etme. eğer birini hep istiyorsan ve o hiç gelmiyorsa beklemek budur ve bunun sonu yoktur... çünkü o hep gider, sen hep beklersin!