bir nilgün marmara şiiri.
taşıl kaygısı kaotik özlem
neydi beklediğimiz ve gelecek olan
salt acı..
sonsuz yeşil, sonsuz gelişkin bir orman
içinde göllerini, nehirlerini, çağlayanlarını
gök kuşaklarını yitirdiğimiz kara sözcük,
yokluğun dayattığı doğurgan sözcük: acı..
bir deniz kızının uçma tutkusu
belleğin unutuş çılgınlıklarında
bilinmeyen organizmalar dönüştürürken
bedenlerimizi duygularımızı ben’imizi
çürüyorduk.. kaçış yoktu.. çıkış da..
yeşil maytap patlatan sahte mesihin sözleri
yalandı acımasızdı efendilerin belirlediği
ölçtüğü biçtiği yaşattığı kendimiz
umarsız öte benler:nesneler
ağlayın
ağlayın ve kanayın
yok olduğunuz irin zamanında..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?