annenin ölmesi

0 /
angelus
dünya üzerinde sizi katıksız seven tek kişinin dünya üzerindeki varlığının sonlanmasıdır. geride kalan için kıyametin kopması, kabullenememezliğin başlangıcı, acının, saf acının fiziki olarak sizde hayat bulmasıdır.
goetica
artık sadece annenizi ruyanızda görebileceğiniz gerçeğini kabullenemeyip geceleri gozunuzu kapatmamak için her gun biraz daha uğra$manız,ama ruyaya mahkum olmanızdır..e$yalarına bakarsınız onlar bile hala onun gibi kokuyordur..hic bir mezarlığa yakı$tıramazsınız kar yağdığında olamayacağını bilseniz de "acaba ü$üyor mudur" diye dü$ünürsünüz..

böyle bir $eydir annenin ölmesi,ba$ka hic bir $eye benzemez,yerine de asla yenisi gelemez..
insomnia jim
anne sen oldun mu
hani sen beni seviyordun
ben korkuyorum anne gitme
olumden bile guzelsin sen gitme
nolur anla bi parca gitsen bile gitme anla
kotunun kotusude varmıs
bogazına fılan yumruk dugumlenmez belkıde karsındakının suratınıa yumrugu yapıstırmak icin gerildiginde yumruguna
hıc tanımadıgın bırının boagazı dolanır
anladin mi anne sen gitme ben yumruklara hazirim
bana inat uzatmadığın saçların varya
oysa ne çok istemiştim uzun saçlı olmanı
gitme dedim ya iste daha ne istiyorsun
boyle cicek gibi degil yemegin verdigi rehavet desem hic degil anne gibiydin iste
gitme nolur anla beni burasi soguk beni koruman icin en azindan gitme
nolur kimseye ihtiyacim olmadigi kadar sana ihtiyacim var
anne mendilim nerde

anne korkuyorum desem gelir misin?
kim bilir seni k a ç k e z d a h a göreceğim anne
kimbilir kaç gece daha sıçrayarak uyanacağım
düşümde “ölmüşlüğünü” görerek.

ben seni seviyorum anne bilyorum ordasin anneler olmez demistim zaten oh rahatladim korkmustum annem öldu diye.
(bkz: anneler ölmez)


kalidor


post atatürk’ün ağladığı an (14 ocak 1922)

yil 1922. 14 ocak gece yarisi. mustafa kemal’in özel treni eskisehir’e dogru
gidiyor. bu yolculuk bir kamuoyu yolculugu olacak ve gazi, savas sonrasi
anadolu’sunda bazi sehirlerin nabzini yoklaya yoklaya izmir’e gidip annesini
görecek. ve latife’yi.

ama o gece çok sikintisi var mustafa kemal’in ve bir türlü uyku tutturamiyor.

ali çavus kompartimanin kapisi önünde sigara üstüne sigara içiyor. kapiya
dayanmis karanligi seyreder ken bir yandan da kendi kendine mirildanip duruyor.

"bu isin bu kadar çabuk oluverecegini hiç düsünmedim.

iste, sonunda sifreli telgraf geldi. zübeyde anamizi yitirdik. peki, ne
duruyorum. içeri girip onu uyandirmaliyim. ama ise bak, giremiyorum. kiyamiyorum pasama.
nasil derim ki: ’anamiz öldü pasam!’ diyemem. onun yüregi anasi için
atar. hep söyler. vatani kurtarmakla anasini kurtarmak ayni anlama gelir onun için.
kapiyi açsam, telgrafi uzatsam, ’pasam sen sag ol’ desem ’eyvah demez mi?’
’koca vatani kurtardim ama anami kurtaramadim demez mi?"

ali çavus, anlattigina göre birden yerinden siçramis. içeriden bir ses geliyor.
mustafa kemal sesleniyor.

çavus kompartiman kapisini açip selam duruyor:

"emret pasam".

mustafa kemal yataga oturmus soruyor telas ile:

"ne demeye kapida bekliyorsun sen?"

"uyku tutturamadim da pasam"

"annemden bir haber var mi?"

"az önce bir telgraf geldi dediler, sifreyi çözünce size sunacaklar."

"bosuna kivranma ali, benden de saklamaya çalisma. ben haberi aldim."

ali çavus bir sey yokmus gibi durmaya çalisiyor ve merakla soruyor:

"ne olan, ne haber aldin ki pasam? hayir haber insallah."

mustafa kemal usul usul anlatiyor.

"az önce dalmisim, rüyamda yesil bir ovada anamla el ele geziniyorduk. hep oldugu gibi bana birseyler anlatiyordu. birden bir firtina çikti. bir sel
bastirdi, anamizi aldi götürdü. hiçbir sey yapamadim. hiç, hiç!."

çavusu bir titremedir almisti. derken.. mustafa kemal emri verdi:

"çocuk! al getir su telgrafi, hemen!"

ali çavus kompartimandan çıkar çıkmaz, çözümü getiren görevliyle karsilasti.
"ver onu" dedi. "pasamiz bekliyor."

kagidi aldi, içeri girdi, selam durdu ve: "sen sagol pasam" dedi.

"millet sag olsun."

gözünden iri bir damla göz yasi akivermisti. çavus "aglama pasam" diye yalvardi.

"neden? ben insan degil miyim? anam öldü. ben buna aglarim. ama, anavatan kurtuldu. bununla da te selli bulurum. benim için ikisi bir."

iste ben bunun için:

’bulunur kurtaracak bahti kara maderini’ diye cevap vermedim mi namik kemal’e?
birden mustafa kemal ile ali çavus birbirlerine sarildilar ve açik açik,
hiçkiriklarla, içli içli agliyorlardi.

not: alıntıdır.
sahmeran
her sabah çok uyuduğun için sana söylenen kadının artık tamamen susmuş olmasıdır...
eve geç geldiğinde balkonlarda sadece seni bekleyen bir hayal görebilmektir...

bir daha asla o sinir olduğun nasihatlerini dinleyebileceğin birinin olmamasıdır...
...
hayatının bir tarafının hep bomboş olmasıdır ....
jean valjean
eğer yaşamışsanız savruk ve yitik olarak, sözünü dinlememişseniz gündüz gece, haksız öfkenizi kusmuşsanız saatlerce, içinizden çıkmaz bu hayat borcu, ödenemez veresiye.
seeyouindisneyland
toprağın toprağa ,
külün küle ,
tozun toza dönüştüğü an’dır.
...
düşmektir,
hayalinin yaşamasıdır ,
su’ya yansımasıdır yüzünün ,
eskilere bakmaktır gökyüzünde ,
ağlamaktır
ağlamaktır
ağlamaktır
sarkilarbircigligasiginmaksasimdi
ölenle ölünmez lafının geçersizliğinin oluştuğu o korkunç andır.seninde ölmendir,boşluğa düşmendir,onsuz geçecek olan günlerini düşünüp kahrolmandır.unutamazsın;yüreğinin hep bir köşesinde yaşatırsın da göremeden,duyamadan sıcaklığını,desteğini,sevgisini hissedemeden...
0 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol