rutubet

bayram özel programında şekilden şekile girip,maymun olmaktan zerre çekinmeyen nil şöyle dursun da, o naimin bayılması ve kendini ümitin kucağında bulması nasıl bir zırvalıktı.

(bkz: cennetten yeni kovulmuş adem ile havva diyalogları)

(bkz: bay yengeç)

(bkz: mr krabs)

-----------------------------spoiler----------------------------:
alper ayrılıktan sonra dağılmıştır baya baya.bi gün işe gelir,restoranda kimsecikler yok.bakınır sağa sola,mutfağa doğru ilerler,mutfak da bomboştur."şenol" diye seslenir ürkerek.ses yoktur.kalbi daralır alperi’in.nefesleri sıklaşır.tuhaf bi korku sarmıştır.bi kaç nefes sonra içerden hep bir ağızdan "iyi ki doğdun" nidaları atan çalışanlar güruhu çıkagelir."vay eşşoleşşekler" diyesiniz de gelir aynı zamanda.alper’in halini görünce "ne halt yedik lan biz" dercesine tedirginleşir nidalar.olay aydınlığa kavuşmuş olsa da alper’inki alper’e yetmiştir. o nasıl bi duygudur abi ya.tekrar yaşadım yeminlen.
-----------------------------spoiler----------------------------

anlat istanbul gibin bişey olsa gerek.

-----------------------------spoiler----------------------------:
alper’le annesinin yaptığı bi konuşma vardır:
"anne.."
"efendim oğlum"
"çok zor be anne.." iki kez tekrarlanır bu diyalog.ilk koptuğum sahnedir bu.

...
terkedilme sahnesinde ada,alper’e şöyle ağız dolusu küfreder ya,genelde küfür eğreti durur film repliklerinde,özellikle kadın oyuncularda,ya da bana öyle gelir diyim.ama o sahnede,o küfür tamamen gerçeğine uygun olmuş.beğendim şahsen.

...
ve yıllar sonra karşılaşırlar.birbirlerinin gözlerine bakarak içlerinden konuşurlar.alper’in içinden söyledikleri,gözlerinde yaşlar çıkıp gitmesi vs tek kelimeyle feciydi.. -----------------------------spoiler----------------------------

dış kabukları teker teker soyulduğunda içinden tatlı bişi çıkar.önce sarılıp koklarsınız,sonra da kolundan başlayıp gıdır gıdır yersiniz.

"hatırlıyor musun?buralardan gitmenin hayalini kurardık seninle.sen gittin.ben yapamadım.sana bi soru sorucam sadık.yani sen hiç olmazsa denedin.denemeye korkmuş biri için,çok şey kaybettim diyebilir misin?gerçekten merak ettiğim için soruyorum.herhangi bi mecazi anlam yok altında.yani bütün bu olanlardan sonra,sana bi şans daha verilseydi,yine gider miydin yoksa kalır mıydın?"
"bilmem.. şey derdim heralde; sahip olduklarımı yanımda götürebilmeyi dilerdim.ya da ordakileri buraya getirmeyi.en kötüsü de ne biliyo musun özkan? arada kalmak.. ben ne gidebildim, ne kalabildim.."
(bkz: babam ve oğlum)

(bkz: kızım sana söylüyorum gelinim sen de işit) gibin bi şey olsa gerek.

(bkz: pollyanna)
(bkz: pollyannacılık)

(bkz: her pokunu anlatın gitmeye gerek kalmasın)

acıbadem unlu mamullerinin kısaltılmış halidir.ismini duyardım ara ara.kaliteli ve baya bir eski olduğunu filan.çok önemsememiştim doğrusu.ta ki,tahinli pidelerini tadana dek.yıllardır aradığım,eskiden yediğimiz,içi hafif ıslağımsı,tam tadında tahinli pidelerden işte tam burda yapılıyormuş da bilememişim.

(bkz: evin küçüğü olmak)

muhteşem(!)görsel efektler kullanılmış bir adet gençlik dizisi.
geçenlerde bi sahneye rastladım.atla uçurumumsu bi yerden atlamaya çalışan bi eleman vardı.bi de o uçurumumsu yeri gösteriyolar sürekli.ne kadar sahte bi sahneydi allahımm.

pek sevdiğim orhan veli’ye ait bir şiir.müşfik kenter yorumuyla dinlenilmeli muhakkak derim.

elifbamın yapraklarında
gemilerim, yelkenli gemilerim.
giderler yamyamların memleketlerine
gemilerim, yan yata yata;
gemilerim, kurşunkalemiyle çizilmiş;
gemilerim, kırmızı bayraklı
elifbamın yapraklarında
kiz kulesi,
gemilerim..

öyle anlar vardır ki,yalnızlığın ve hüznün o güvenli kollarına kendinizi bırakmak için sabırsızlanırsınız ya hani,işte tam da o anda etrafdaki herkes işinizi kolaylaştırır,"deniyorum olmuyor,sorun bende değil" diyebilme rahatlığı doldurur tüm hücrelerinizi böylelikle.bu açıklama gereklidir.çünkü kendinle baş başayken çokca açılacaktır bu konu."diğerleri"nin hata hanelerine eklenmek üzere yani..

(bkz: bilmem su dunyaya niye geldim)
(bkz: ask olsun)

siya siyabend şarkilarından biridir efenim.

sözleriyse;

bilmem şu dünyaya niye geldim,niye geldim yar niye geldim..
bin yıl pervane gezip,yabana geri geldim,
yabana geri geldim...
kim ardımdan seslendi,seslendi yar seslendi..
gönlüm cahil heveslendi,yar koynuna mı,yarin koynuna mı?
dost yoluna mı,soluğuna mı?

belki cahil yaşadım,yaşadım yar yaşadım..
belki cahil yaşadım,yaşadım yar yaşadım..

bilmem şu dünyaya niye geldim,niye geldim yar niye geldim..
bin yıl pervanelikte gezip,yabana geri geldim
yabana geri geldim...
kim ardımdan çağırdı,çağırdı yar çağırdı..
tenim alev alev yandı,yandı yarim oy,
tenim alev alev aldı,alev aldı yarim oy....

siya siyabendin güzel bir şarkısı.ve sözleri şöyle;

ardıcı susturan sessizlik kadar
sakin ve sonsuz ölülerin nabzı
bu ruhunu yitiren dünyada
aradığın hangi gerçek.
hepsi suyun altında,
senin ciğerlerin gerçek.
hangisi bilir
hangisi unuttu
hangisi cevabı yuttu
bu kaçıncı uyanıştı.
ilk kere
hep ilk kere
aşk olsun...
yine de ardıcı susturur
ölülerin nabzı.
ardıcı susturan
öylesine sonsuz..