laughter

yarmasa da;

torun: ya babaanne sen de herkese lanet diyosun.
babaanne: ama napiyim evladım, babaannenin bir sürü maaşını kesmişler yine.

nihahahaha hohohoho yohiyohiyohii ahahahahahaa asdfasdsdfdasfdd eheehehe ekiekiekikiki tarzı şeyler olmazsa sevineceğimiz başlıktır.

içinden çıkılmaz durumlardan sonra da yaşamaya devam eder insan. yapılmayacak bir hatayı yaptığında da nefes alabilir. hayatının en büyük utancını yaşasa da bakkala gider kişi. bu son dediğini bile tekrar edebilir kesin kararlı biri. yaparsam annem babam beni öldürür diyenler ölmezler çoğu zaman. en büyük kahpelik bile yüze baktırır insanı. peki o zaman nedir pişman olma duygusu, neremizle oluyoruz ki biz bu pişmanı…

‘pozitif düşün’ tarzı kandırmaca parolalara karşı olsam da bir şey biliyorum.

gün; sen daha yataktayken güzel olacağını hissederek başlarsan güzel olur. henüz yataktayken duysan güzel bir şarkının ritmini yahut güzel şeylerden bahseden yumuşak sesli adamın sesini.
o gün gerek yokken ve tamamen kendi isteğinle kalkmış olsan, hiç çekinmeden. derli toplu bir güne başlayacağın henüz odandayken anlaşılsa. evin içi güneşin en tatlı rengiyle dolduğundan her şey hatta aynada sen bile en güzel renginde gözüksen. henüz yeni uyandığında yürümek eziyet gibi gelmezse sana, güzel olur o gün. attığın adımı saçma bir gülüşle bile atabilirsin. hatta senin o gülüşün saçma olduğu için bile güzel olabilir gün.
en basitinden ağzına attığın şeyi sadece yiyebiliyor olduğun için mutlu olsan, ya da seçeneğin yoksa bile aslında onu yemek tercihin olsa veya öyle hissetsen.
bir yerlere yetişme çaban olmasa, bir şey için acele etmesen güzeldir o gün ve aslında o gün en kolay şekilde yetişirsin her yere ve her şeye. düşünmeden giydiğin kıyafetten, sırf ona kafa yormak gereksiz olduğu için memnunsan pek hoş geçer o gün.
aynada kendine seni seviyorum diyip gülümse demiyorum ama gözlerinin içine bakarsan samimi hissedersin kendini ve günü.
dışarıya adımını attığında evdekiyle eş ruh halini taşırsan devam ettirirsin aynı mutluluk oyununu. ve o aslında bir oyun olsa da, kaptırmaz mıyız zaten biz kendimizi yerli yersiz her oyuna. hem düşünmez miydik küçükken oyunlar olmasa sürekli sıkılırdık diye. büyüdüğümüzde de günü hatta ömrü güzel hissetmek için belki de oyun oynamalıyız mütemadi surette.

(bkz: azis)

fazlasıyla garip bir gülme efekti. sahibi ise ondan daha garip olmalıdır.

halen daha kaybettiğimde içimi büyük bir sinirle doldurabilen şey. hele o sona yaklaşıldığında kurtarmak için canhıraş çabalamam yok mu.

#998836

kendisine nacizane bir tavsiyem olacak. kesinlikle kaçsın o adadan. yok artık canım ülke hasretiyle öyle ipe sapa gelmez bir adada sadece hindistan cevizi yiyerek yaşanır mı. kaç nihat kaç sen. ama öyle acun’a ben yarışmadan ayrılmak istiyorum diyerek değil, kimsenin haberi olmadan kaç. hatta o okyanusu ülken için vatanın milletin için yüzerek geç. valla bak çok ciddiyim, hem ölürsen de(ki mümkün değil kesin ölmezsin, sen türk gencisin nihat, damarlarında türk kanı dolaşıyor) şehit olarak ölmüş olursun. ve emin ol arkandan sirenler çaldırıp saatlerce saygı duruşunda bulunuruz. her yere heykellerini dikip, senin aforizmalarından oluşan marşlar yaparız. bak çok ciddiyim, kaç gel sen ülkene, yüzerek aş o aşılmaz denen okyanusları nihatım, vatanın için milletin için değmez mi, sen gittiğinden beri ne haldeyiz bilmiyorsun, koş gel.

birçok sözlüğün takip edildiği söyleniyor online olarak. umarım gerçekten eş zamanlı takip ediyorlardır ve merak ettiklerimize bu yolla cevap alabiliriz.

az önce tiroid hormonu eksiliğinden de unutkanlık oluşabileceği söylenmiş program.

ancak merak ettiğim; balık ve ürünlerinin hafızaya yardımcı olacağı söylenirken yine tiroid hormonu eksikliğinden kaynaklanan hastalıklarda doktorlar özellikle balık ve benzerlerini içeren besinlerin yenmemesi gerektiğini savunuyorlar ve bu anlayamadığım bir çelişkiye yol açıyor.

perran kutman’ın fani olduğu mesajını veriyor olabilecek yazar. evet o da fani, biz de faniyiz. her canlı bir gün ölümü tadacaktır.
(bkz: iğrenç espriler)

paranoya sebebi. sol frame’e tıklamaya korkar olduk.

bu geceki konuklardan birinin (ismini bilmiyorum) fena halde jean christophe grangea benzediği program.
bahsi geçen kişi dr. hilmi yazıcı imiş.

kimi zaman sesten dolayı birine aşık olmak şeklinde vuku bulur. şöyle ki; ilk olarak muhteşem sesin kendisini duyarız ve aşık olma işlemi noktada tamamlanır. ardından sesin sahibi görüldüğünde dünyanın en çirkin insanı da olsa sesin kendisi yakışıklı kabul edildiğinden ve yüze bakınca şekil almış bir halde ses görüldüğünden aşk devam eder.

tribündeki seyirciler fazla mı kıpır kıpır, bana mı öyle geliyor. kamera konukları çekerken arka fon hep bi hareketli. garip.

arka sokaklar, behzat ç, kayıp aranıyor, kanıt, adanalı, yılan hikayesi ne var ne yok birleşsin de bi el atsın, bulsun şu kızı. bu ne iştir ya.

o kadar parayla ne yapmayı düşünüyor ki daha fazlasını istiyor merak ediyorum. efenim zenginleşiyor durduramıyoruz.

pek popüler değil bu aparat bilgiçler arasında sanırım. kimseler yok yine. gerçi ben de az değilim, insanlar gelsin diye beklerken orada olduğumu unutup gelenlerle falan konuşmuyorum. yahu ne kötüyüm ben be. girmeyin sakın ha, ben varım orda şimdi, kötüyüm ben, yine çağırır konuşmam falan, iyi değil yani. pis ben. evet.

edit: -la böyle entryler etkili olur diye düşündüm, ne entrysi böyle yazılar ne biliyim laflar falan hep etkili olurdu hep, kinaye falan yaparsın, insanlar dediğinin zıttını yapsınlar diye, ya da en kötü merak edip gelirler falan. yok arkadaş kimsenin tikinde değilmişiz işe bak. vay arkadaş yaa...

ergen fan sitelerine forumlarına falan girip ’efe kavak yellerine geri dönüyormuş’ diye söylenti çıkartma isteği uyadıran dizi.

sahibinin kim olacağı merak edilen entry.
(bkz: kırmızı kurdele)