humanist yamyam

(bkz: köprüaltı kemancı)

ne isaya nede musaya yaranma çaban olmadığı için yazdıklarından eminsen kesinlikle gurur duyman gereken durum.

(bkz: seri eksi oy veren ibne)

uluslararası af örgütü’nün türkiye eski temsilcisi.

din, dil, renk ve siyasi görüş farkına rağmen tüm insanların eşit olarak insan haklarına sahip olduğuna inanan kişilerden oluşan birlik.

insan hakları için dünya çapında kampanyalar yürüten ve türkiye’de özlem dalkıranın çabaları ile kurulan hareket.

<bkz:http://www.amnesty-turkiye.org

(bkz: maslow piramidi)

(bkz: maslow piramidi)

(bkz: kendi isini kendin yap)

adını sık sık duyduğunuz halde kendine asla raslamadığınız hödö.

sözlük yazarlarının bitmek bilmeyen seks ve şiddet fantezilerinden biri.

+ abi davet mavet hak getire.
üç kez üye oldum üçündede almadılar.
- yapıcak birşey yok tipini beğenmediler demek
eheheh dert etme bi davetiye daha yollarım.
+ bu gidişle giremeyeceğim :(
- ee napalım marketdede satılmıyorki bu.
+ ee sen sat ozaman bana
- hımss ne kadar vericeksin
+ ne istiyorsun?
- valla benimkisi eski üyelik çok eder.
+ ozaman 50 milyon vereyim
- yok valla sermayesi kurtarmas. 200 ver sen.
+ naptın abi yaa.. 75?
- iyi bari 100 ver ozaman
+ tamam anlaştık..

(para alınır, şifre verilir ve bu arada kendine yeni bir davet gönderilir ve tekrar üye olunur)

gündüz uyuyup gece yaşanması gereken güzide öğrenci kenti.

(bkz: damladan medet ummak)

kurtlar vadisi sevircilerince eskişehirde yaptırılıp hizmete açtırılan okul.

özlem, söndürülmüş mumdur.
özlem, yakılamayan mumdur.
özlem, yanmayan mumdur.
..........

özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin

özlem, gidip görememendir; ama
yinede özlediğin..

"tavşan besleyene kılavuz" ile ikili, " (bkz: ateş yakana kılavuz) ve ""kut arayana kılavuz" ile ise dörtlü bir bütünlük içinde düşünülmesi gereken kılavuz.

(bkz: tümceler), 1990
(bkz: de ki işte), 1990
(bkz: yürüme), 1992
(bkz: hani), 1993
(bkz: uzak), 1999
(bkz: ile), 1999
(bkz: çengelköy defteri), 2001
(bkz: olmayalı), 2003
(bkz: doğançayın çınarları), 2004
(bkz: geç gelen ağıtlar), 2005
(bkz: kesik esin tiler), 2005
(bkz: ol an), 2005
(bkz: sayıklamalar), 2005
(bkz: benlik), 2005

(bkz: oruç aruoba)

"ateş yakana kılavuz", s. 16-23

1.
en son, en kalın odunu yakarsın.

2.
deniz’in taşıdıklarını da kesip kesip yakmıştın,
o birzamanların şimdi uzakta kalmış ocağında —
ne kalır ki, geriye?...

3.
ateşinin dumanını da biriktirirsin——

4.
herşeyden önce unutmaman gereken,
ateşinin hiçbirzaman tek bir düzeyde yanmadığıdır:
ateşin, ya harlanma içinde ya da sönme içindedir —
ya yükseliş, ya iniş…

5.
ateş, yanmakta olan odunlarla değil,
yeni yanmağa başlayan odunlarla yanar.
hep yakacak yeni odunlar bulan ateş, yükseliş içindedir;
yalnızca eski —yanan— odunları olan ateş,
inişe geçer.

6.
yanan odunlar tüten odunların dumanını da yakarlar.

7.
yanamayan odun, tüter.

ateşin, bazen, yalnızca tüter : yanamamaktadır…

dikkat etmen gereken, ateşe yanyana ve üstüste koyduğun odunların
biribirlerine olabildiği kadar yakın olmaları; ama hiçbirzaman
bitişik ve binişik olmamalarıdır : ateşi yakan, ısı olduğu kadar,
havadır — belki daha da çok…

8.
ateşin tütüyorsa, bil ki birşeyleri yanlış yapıyorsun.

9.
tek bir odunu yakamazsın : odunlar ancak başka odunlar
yanıyorsa, yanar — her bir odunun yanması, öteki her bir
odunun yanmasına bağlıdır : hepsi için ayrı ayrı; ve,
hepsi birlikte, karşılıklı…

10.
alttaki odunun yanması, üstünde yanmaya başlamış bir odunun
bulunmasına — ve üstteki odunun yanması, altında yanmakta olan
bir odunun bulunmasına, bağlıdır.

odunlar yalnız yanmazlar.

11.
ateşini yakmağa başlarken, çıra parçalarını çok dikkatli
kullanmalısın : fazla koyarsan, ya gereksizce büyük alevler
elde edersin, ya da yanamayan çıra parçalarındaki reçinenin
tütmesine yol açarsın; az koyarsan, hem kalın odunları
tutuşturacak kadar alevin olmaz, hem de, yanamayan odunlar
tütmeğe başlarlar — tam ölçüsünü, tam yerini, tam zamanını
bulmalısın, ateşini yakmağa başlarken.

12.
ateş, bir kez yanmağa başlayınca, senin denetiminden
çıkar gibi olur — ama, unutmamalısın ki, kendi haline
bırakılan ateş, gerçi, koşullar uygunsa, harlar; ama,
kısa zamanda, yakabileceklerini yakarak, tükenme sürecine
girer: ateşin ilk niteliği yayılmaksa, son niteliği de, tükenmektir.

bu yüzden, ateşini ’beslemen’ gerekir : tam zamanında, tam yerine,
yeni yanacak odunlar koyman; belirli bir yanı tükenmeğe
yüztutmuş odunları biribirlerine göre çevirmen; yanamayarak
tütmeğe başlamış odunları yanabilecekleri bir konuma getirmen
— bir sürü düzenleme, ayarlama…

ateşini kendi haline bırakamazsın — bırakırsan, tükenip söner…

ateşinden sorumlusun.