bgat

orhan pamuk’un amin maalouf’un yolların başlangıcı adlı romanından esinlenerek yazıldığı söylenen nobel töreni konuşması. babamın bavulu’nda orhan pamuk, babasının kensine bıraktığı ve içinde babasına ait çeşitli yazıların bulunduğu bir bavuldan söz etmişti. amin maalouf’un romanında hikâyeye içi eski mektup, günlük ve defterlerle dolu eski bir bavuldanyola çıkarak başlıyor imiş.
adam ne yapsa tartışma konuus oluyor. bazı romanları için de buna benzer suçlamalar yapılmıştı.

(bkz: freddie mercury)

türkiye’nin iki limanını kıbrıs rum kesimi gemilerine -koşullu olarak- açma öneriyle hareketlenen süreç. müzakerelerin askıya alınmaması için akp hükümetinden böyle bir öneri çıktı ortaya. ve ab’nin bu konuda kafası oldukça karıştı, bu yüzden de türkiye’den yazılı metin istemiş olsa gerek. en azından türkiye’nin diplomaside de yol aldığını görmüş olduk. ancak bu adım, olumlu karşılansa da yeterli görülmedi. ve tabii ki kktc’nin istenen konuma gelmesi için taviz verilmemeli, rum kesimini uzlaşmacı bir tutum sergilemelerine ikna edilmelidir. sanırım bu öneri de bu yollardan biriydi.

ilgiyle takip ettiğmiz dergi. bu nedenle yeni sayılarını da merakla beklemedeyiz. umarız ki birkaç sayı ile sınırlı kalmaz. ayrıca bu dergi için emek veren herkesi de takdir ve tebrik ediyoruz.

yönü ve şiddeti zamana göre değişmeyen ve haliyle de karakteristik eğrisinde sinüsoidal bir şekil görünmeyen akımdır. altarnatif akımdan daha tehlikelidir. elektronik devreler doğru akımla çalışır.

tdk’ya göre "enerji" kelimesinin türkçe karşılığı.

çağ kapatıp çağ açmış, dünyanın en değerli ve güzel şehri.

sesini yeteri kadar duyuramayan belli bir kısım çevrenin yapabileceği bir kovma olayı olacağı için, buna maruz kalan laik kişinin pek etkilenmemesi olası olan durum. çünkü yasalar kişisel çekişmelerden daha önemli ve geçerlidir. yasalar laiklik diyorsa, kamusal alanda türban yasak diyorsa, laik kişi için bu yeterlidir.

genel anlamda başarılı bir konuşmaydı. konuşmanın türkçe yapılması konusunda orhan pamuk okuyucularından artı puan kazanmıştır. babamın bavulu başlıklı uzun konuşmasında, babasının yazarlık hayatına etkilerini anlattı. yazarların hayat biçimlerini, neden yazarlığı seçtiğini ve neden yazıyor olmasını anlattı. kendi yazdığı metni, başkasına aitmiş gibi, düz bir tempoda, mimiksiz ve hissiyatsız anlatması benim hoşuma gitmedi açıkçası. ama değindiği konular iyiyiydi. bunun haricinde sanatı batıdan öğrenme çabasında olduğunu ve türkiye’de sanata ve sanatçıya yeteri önemin verilmediğini söylemesi bana pek inandırıcı gelmedi. konuşmanın sonunda da salondakiler tarafından ayakta alkışlandı.

(bkz: galatasaray fenerbahçe yi kadıköy de yenecek)
(bkz: fenerbahçe beşiktaş ı kadıköy de yenecek)

ülke edebiyatına önemli eserler kazandırmış, edebi yeteneği ve karakterinin değeri, edebiyat severler tarafından kabul edilmiş edebiyatçıdır. evet, ırkçı vs. tanımlamalarına girmeden, kendisine en yakışan özelliğini, edebi kişiliğini vurgulamak istiyorum. zira birçok eseri, kendi görüşüne şiddetle karşı duran çevreler tarafından bile, kabul görmüş, irdelenmiştir.

içine girildiği an zamanın nasıl geçtiğini anlayamayacağınız mekanlardır. raflara dizilmiş eksi kitapların kokusu bile insana mutluluk verir.

portatif yüzme havuzu üreten fransız markası.

gördüğüm kadarıyla pek bir hareketli olan yeni bilgiç. bazı konularda ise fazla heyecan yapmamasını öneriyorum kendisine. hoş gelmiştir.

söyleniş amacı ve söylendiği çevre bakımından dikkate alınabilecek ve üzerinde tartışılabilecek cümle. hepimizin hemfikir olduğu bir konudur ki, ulu önder atatürk cumhuriyetimizin kurucusudur. bu topraklarda ayyıldızlı bayrak dalgalandığı sürece de gölgesi her zaman üzerimizde olacak, kendisini her zaman minnetle anacağızdır. görüşlerimizi biraz ileri tarihlere götürecek olursak, türk toprakları nice önderler, kahramanlar yetiştirmiştir. bunlardan bir tanesi de -ve bana kalırsa en önemlisi- yüce atatürk’tür. yüce atatürk’ün cansız büstünün okul önünde duruyor olması bize ne kazandırır ya da büstün orada olmaması ne kaybettir? sınıflarımızda zaten bayrağımız ve yüce atatürk’ün resimleri asılı durmaktadır. bundan asırlar sonra türkiye’de bunun hala böyle devam edeceği söylenebilir mi? bu konu hakkında yorum yapamayız. aynı şekilde bu istek eğer, virüslü beyinler tarafından ortaya atılırsa, tabii ki tepki gösterecek bilinçli bir halk onların karşısına geçecektir. ancak bu konu akıllı başlı kişiler tarafından, gelenek-görenek veya diğer unsurlar açısından masaya yatırılırsa, o zaman fikirler beyan edilebilir. herkes ileri görüşlülüğü çerçevesinde mantıklı bir açıklamaya girişebilir ve bu söz o zaman tartışılabilir hale gelir.

yazarın türk edebiyatına kazandırdığı önemli bir romandır. her ne kadar kendisine karşı pek hoş duygular hissetmesem de, bu eserinde hakkını vermek lazımdır. benim adım kırmızı, ülke edebiyatı için eşine az rastlanan bir kurguya ve bütünlüğe sahiptir. ayrıca yazarın romanı yazma sürecindeki araştırma döneminde ortaya koydukları da takdire şayandır.

mideyi uzun süre tok tutan, çeşitli salatalardan ve haşlanmış patatesten oluşmuş güzel bir yiyecek.

-bak şimdi bu çubuğu görüyor musun.
he gördüm ne olmuş.
-şimdi ben bunları seviştirecem.
nasıl olacakmış o.
-sürtünmeleyle tabii lan
aa bak sen, çocukları da olacak mı?
-lan salaklaşma ya.
oo abi bak bak dumanlar çıkmaya başladı.
-ooowww harbi lan, neler oluyo anasını satıyım.
vay vay abi şuna bak hele, ne sevişmeymiş ya, kırmızı bir şeyler çıktı, bak.
-vay anasını, doğurdu mu lan bu çubuklar.
dur bakayım, dokunayım şuna. oooff offf bu ne ya. elim acıdı.
-çubuk şeytan doğurdu. kaç!!!

aynı üniversitenin koridorlarında yürüdüğüm, hayal dünyası geniş kelimelerin içinden çıkma, az konuşup çok yazan bir hayalperest. daima zamana karşı bir şeyler yarıştıran acıların çocuğu, marstan inme bir canlı.

bir fenerbahçeli olarak, bazen tartışmalarda ne kadar ileri gitsek de, süper lig’de kendimize en yakın bulduğum takımdır galatasaray. aramızdaki rekabetin bir eşi benzeri daha yoktur. bir biz yeneriz, bir onlar; ama en çok da biz. ve bu rekabet her zaman zevk verir. fenerbahçe-galatasaray maçlarının öncesi, heyecan fırtınası olarak geçer, maçın başlama saati sabırsızlıkla beklenir, iddialara girilir... maç başlar, kıran kırana geçer, futbol stadı sanki başka bir havaya bürünür, büyülü bir atmosfer yaşanır. biz onlara su şişeleri atarız, onlar da bize... evet, yaparız böyle şeyleri birbirimize, ama sevdiğimizden tabii ki canım... bu yüzdendir ki fenerbahçe-galatasaray derbisi dünyanın en büyük derbisidir. ha, bu önemli midir, evet önemlidir. dünyada o kadar büyük takım varken, bizim aramızdaki bu rekabetin yaşattığı bu heyecanın herkes tarafından kabul edilmesi güzeldir. bu heyecanı yaşatan bu iki takıma teşekkür edilmelidir.. çünkü bu iki takımdan biri olmadan diğerinin yaşaması imkansız gibi bir şeydir.