üniversitede ilk gun

sinifin yaklaşık olarak yarisiyla ilk derste yanlış sinifta yarim saat hocayi beklediğimiz gün. sonra ani bir aydinlanma , jeton düşmesi ve doğru sinifi buluş. hocanin şimdi tamamlandik eheheh diye derse devam etmesi vs vs

genelde pazartesi olur.

kaçın müdür geliyor şakasının yapıldığı zaman.

garip bir gün, insanlarda artık üniversiteli oldum edasıyla başı dik yürüyüşler, artık 18’im öyleyse bir bireyim gizli felsefesiyle yetişkin tavırlar... ben mi çok küçüğüm, onlar mı çok büyük?...

herhangi bir günden farkı olmayan bir gündür.tek ayrıcalığı o yaşa kadar ilk defa bir eğitim kurmuna sivil kıyafetle gidebilmektir.

"geçiş yapıcam abi" cümlesinin heryerde hatmedildiği ortam.

ulaşılan hedefin aslında o kadar ulaşılmaz olmadığını anladığınız gündür.

kendiminkini hatırlıyorum da,yanımda hiç tanıdığım yoktu.çok da girişken biri olmadığım için öyle sap gibi suskun suskun sınıfta bi köşede oturup insanları inceliyordum.
liseden,mahalleden vs. tanışık olanlar sohbet ediyordu ben de onlara imreniyordum.kalkmış gelmişiz ege’den istanbul’a ne tanıdık var ne bişi...
öğle arasında ise millet toplaşıp çin restoranına gitmişti ben öyle kalakalmıştım sınıfta.hayatımda hiç gitmemişim çin restoranına.(hala da gitmedim)
5-10 dakika sonra yan sınıftakiler çağırmıştı da beni yalnız olduğumu görüp onlarla bildiğimiz bi ev yemeği restoranına gitmiştim.
hey gidi günler hey...

bi kaç ay sonra tadacağım ve ’daha ilk günden kim bilir ne rezilliklerde başrol kapacağım’ diye düşündüğüm şu çok abartılan heyecan katsayısı gayet yüksek 6 7 saatlik zaman dilimi

anne veya babanla gitmediğin sürece heycan dolu bir gün..

#608687

kişinin hayatında unutamayacağı günlerden biridir. artık üniversitelidir. hava bin beş yüzdür. okula girilir. eğer istanbul üniversitesini kazanmışsanız genellikle tüm fakülteleri büyüktür. fellik fellik bir saat anfi ararsınız bulduğunuzda tanışma dersi çoktan bitmiştir ama anfi hala doludur. herkes birbiriyle kaynaşma içerisindedir. gözünüze size yakın birini kestirip yavaşça sokulursunuz hoca neler dedi falan filan deyip mevzuya girersiniz ve böylece şimdiden iki üç arkadaşınız olmuştur. bu zincir böyle devam ederrr giderr.

ders kaydı harç ve daha bir çok işlemin dışında güzel eğlenceli arkadaşlarla sürekli geyik yapılan süper ötesi gün..

yaşamadığım için bilmiyorum güzel bi olaydır herhalde.

heyecan ve coşku dolu bireyin üniversitenin açılış törenine katıldığı ilk ve son gündür.

eski okuldan dersaneden tanıdıklar varsa sınıftan ’napıcam a.k tek başıma ben bi halt bilmiyorum’ denmeyebilir. en azından tek başına koca okul keşfedilmez birileri mutlaka vardır.
tabi şöyle de bir şey var aval aval bahçede dolanıp da kantin hangi tarafta lan, ben demiştim size oradan girecektik, geri dönün abi..tarzında cümleler kurarsanız çömez lan bunlar bakışlarına pek de güzel maruz kalabilirsiniz. çaktırmamak için de kasmak saçma bence ne olmuş canım herkes bir gün çömez olmadı mı?

kişi hayli heyecanlıdır..boru değil lise bitmiş.össden istenilen puanı almış..sonuçta bi yere kapağı atmış üniversiteye girmiştir..sabah hazırlanıp büyük bir heyecanla yola koyulur adam..kapıdan geçince kalp sanki biraz daha artar..ee koskaca üniversitedesin ulan..ohaa a.q bende universiteliyim artık..düşünceleri beyinde dolanıp durur..şaşkın suratlar birbirini takip eder..sınıfa girilir..ilk önce aranan güzel kız var olup olmadığını süzmek olur..hoca gelir falan filan tanışma faslı olur..ders arasında kimse yerinden kalkmaz kimse birbirine bir şey demez..ve gün öylece biter.. sonuç ne mi?..büyük bi heyecanla girilen yer sizin için zor günlerin başlangıcı olucaktır..

(bkz: sen yenisin galiba)

kişinin gerginlikle çevresine baktığı ve acaba kimlerle tanışır kaynaşırsam daha iyi anlaşırım diye düşündüğü ancak en sonunda yine rastlantısal olarak birileriyle tanışıldığı ve yavaş yavaş kaynaşıldığı herkesin hayatında önemi büyük günlerden biri.

üniversitede geri kalan zamanın büyük bir hışımla geçirilmesine sebep olan sancılı gün.