kendiminkini hatırlıyorum da,yanımda hiç tanıdığım yoktu.çok da girişken biri olmadığım için öyle sap gibi suskun suskun sınıfta bi köşede oturup insanları inceliyordum.
liseden,mahalleden vs. tanışık olanlar sohbet ediyordu ben de onlara imreniyordum.kalkmış gelmişiz ege’den istanbul’a ne tanıdık var ne bişi...
öğle arasında ise millet toplaşıp çin restoranına gitmişti ben öyle kalakalmıştım sınıfta.hayatımda hiç gitmemişim çin restoranına.(hala da gitmedim)
5-10 dakika sonra yan sınıftakiler çağırmıştı da beni yalnız olduğumu görüp onlarla bildiğimiz bi ev yemeği restoranına gitmiştim.
hey gidi günler hey...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?