solculuk

sosyal demokratliktan, komunizme kadar uzanan du$unce sistemi. sagcilik’in kar$iti. gunumuzde en belirgin destekcileri istiklal’de bildiri dagitan kesim olarak gorulse de bir donem epey taraftari olmu$, sonralari belki ceplerinin para gormesiyle belki hayat goru$lerinin degi$mesiyle bu taraftarlarini kaybetmi$ uygulama. 1789 fransiz ihtilali’yle siyasi ve sosyal hayata girmi$tir.

turkiye’de dinsizlik olarak algilansa da oyle degildir.adaletin,payla$imin,esitligin esas alindigi bir dunya gorusudur.ne kadar uygulandi,uygulanacak bilinmez ama bu boyledir.

turkiye’de sagcilardan daha milliyetci oldugu kesin olan akimdir. burdaki milliyetcilik ulkenin cikarlarini korumak ve bunu milletin cikarlariyla birlestirmek manasindadir.

halkci olmaktir birinci soylemi. zira solculuk halk icin vardir kendi felsefesine gore. velakin is uygulamaya gelindiginde hic de kazin ayagi oyle degildir bu memlekette.
ben halkim; elektirigin, telefonun ve yolun dahi cok sonra ugradigi topraklarda dogdum. isterdim ki bana ilk once halkci oldugunu iddia edenler elini uzatsin, ilk onlar getirsin elektirigimi suyumu. velakin hic de oyle olmamistir bu surec. halkci ve solcu kitlenin nefretle baktigi, ofkelendigi (sahsimin da tiksindigi) suleyman demirel ugramistir da o yuksek karadeniz koyune, hic bir halkcinin arabasinin yolu dusmemistir daha. iste bu yuzden, milletin efendisi olan koylu asla o meshur halkci kitleyi taniyamamistir. iste bu yuzden her secimde sandiga gomer o kitleyi. zira halkcilik gokdelenlerden "halk icin" nutuklar atmakla yapilmamaktadir.
buyudukce tanidik o "halkci" kitleyi, lise yillarinda uc akimlara dalip aramizda komunistcilik oynadik. onlar da bizi taniyor sandik ki en buyuk yanilgimiz da bu oldu. oysa ogrendik ki halkci olmak bu ulkede yalnizca basit bir soylemmis, sagcisi icin de solcusu icin de anlami tekmis: ceplerini doldur ve sivis. iste bu yuzden bu ulke asla ne o aslanlar gibi halkci olan solculugu gorebilmistir, ne de yegane hedefi gelenekleri korumak olan sagciligi. halkini tanimayan, halkinin degerlerini yobazlik sayan, tek amaci tanrisinin buyruguna uygun bir sekilde basini orterek egitimini tamamlamak olan yurdum insanini "baska emellere alet olmak"la suclayan, iktidardan once emperyalizm dusmani olup iktidardayken amerikan usagi olan davranislarin butunu sigabiliyorsa solculuga; yemisim oyle solculugu ben.
(bkz: hobi duzeyinde solculugum var)

’solun çıkış noktası, insan, insanın akıl gücü, insan doğasının değiştirilebilirliği ve insanın eylem yoluyla kendini geliştirebileceği, yetkinleştirebileceği inancıdır. bunun için solculuk, her insanın eşit özgürlüğe hakkı olduğunu ileri sürer.’ bu solculuğun ideolojik tanımıdır.
(bkz: solcu)

turkiyede sol deyince akla gelen ilk ornegin chp olmasindan ne hallere dustugunu anladigimiz kavram ...

hegelin "gerçek olan aklidir, akli olan gerçektir" sözünü ikiye ayırıp sadece "akli olan gerçektir" tarafını doğru kabul eden bir akım.

neden sol ayaklı topçular para eder dedirten ukte.

neden artık yok! dediğim nadir şeylerden biri.

olmasının yurdum için elzem olduğu ancak olmamasının olamamasının nedeninin kendilerinin olduğunu düşündüğüm insani düşünce tarzı.

teoride hoş, uygulamada boş olan kavram.

herseyin asirisi zarar oldugu gibi solculugunda asirisi zarardir.

butun solaklar zekıdır gıbı bı avuntuyla yasatan cumle.

ezilenlerin hakkını savunan baskıcı yönetimlere karşı alternatif olarak ortaya çıkan fikri siyasi oluşumları ifade eder türkiyede sol dinsizlikle eş tutulmuştur bunun en büyük nedeni sol görüşlü olduğunu iddia eden grupların solculuk adı altında solla alakası olmayan her şeyi savunması olmuştur.

türkiye gencliginin adim adim önce milliyetcilikle / komünistlikle, sonra dinle, akabinde kürtcülükle korkutulmasi akabinde yerlerde sürünen düsünce taraftarligi.

türkiye’de cok pis düsmanligi yapilir. ama fark edilmezki türkiye’nin politik arenadaki popülerliginin olmamasinin demokrasiyi kolu kanati kirik bir sekilde muhafaza ettigini, ettirildigini. isin ilginc tarafi karsit düsüncelerde bulunan kimselerin düsünce yapisinin uzun yillar süren kesintisiz iktidarlariyla türkiye’nin anasini aglatan sag iktidarlara yakin olmasina ragmen hala bu düsünce yapisina ya da kanata saldirmasidir.

herseyden önce bilmek gerekir ki ülkenin gercek manada sürünmesine sebep veren bu sig düsünceli insanlar bu düsünce kanatini yiprattilarsa, usta kalemlerlerini, düsünürlerini hapislerde süründürdülerse, öldürdülerse önce kendilerine baksinlardir, önce bir iki kavramin arkadasina saklandiklari pisliklerini temizlesinler, hesap versinlerdir.

bazi solcular tarafindan icine edilmis gorustur.

savunucusunun kalmadığı,savunmaya çalışanların beceremediği görüştür.

anlaşılamayan olgu. solculuk müdahaledir...
chp ile akp’nin ekonomi planı aynı olduğu için ikiside aynı partidir. zengin olmaktır tek istedikleri.
solculuk ab değildir!
solculuk yanlışlığa müdahale edebilmek, paranın hükmünü düşürmek, duygu katmak ve milletin için çalışmaktır.
bunun türkiye’de uygulananamamasını çeşitli sebepleri vardır. en büyük neden var olan sistmin tanrısı paradır. para sahibi, özel sermayeye hükmeden; bir kaşık bal çalıp yığınları kandırmayı iyi bilir.

o eblekler karşı çıkmaz! çünkü onun aklına egemen olan; sivil toplum örgütleri, çeşitli kurumlar, medya!, diziler ve filmler vardır. aydınlar ve kitaplar, köşe yazarları.
özel mülkiyet ve zenginleşme övülür. birinin değeri cebindeki kadardır.
bu adiler; hiçte aklına bakmaz! çünkü dilenci bilincinin övülmesine alışmışlardır.

"birey" kendini yıkıp yeniden oluşturabilendir! bunlar solu sakallı ve yaşı küçük gençler sanarlar. "kapitali" diyelim küçümserler. toplum kurtuluşundan zerre anlamazlar! bireysel kurtuluşla- ekonomik unsurların, çevresel faktörlerin zerre farkında değillerdir.
türkiye de ben solum diyene göre solculuğu tanımlarlar. bu apatallık. e bende ben dinciyim diyene göre dini tanımlayım. oldu mu şimdi?
birazcık daha kitap. ha gayret okuyalım biraz. yıllardır oy uğruna insanlara bir gıdım para atan bu insanlara boyun eğmek neden?
çözüm; toplu okumadır. öğrenmedir. çözüm budur! köklü çözüm budur!

fransız ihtilal sonrası kurulan parlemantoda özgürlüklerin destekçisi burjuvalar genellikle başkan koltuğunun solunda oturmaktaydılar. değişimlere karşı çıkmakta olan soylular ise sağda otururlardı. solculuk, toplumda radikal değişiklikler yaratacak devrimci politikaları destekler.

ulkemizde ekstrem gibi gorunmeyen belli gruplar haricinde hicbir kimsenin ve kurumsal grubun gercek anlamini kimligine yansitmayi basaramadigi gorus bicimi.