şair

(bkz: özdemir asaf)
(bkz: orhan veli kanık)
(bkz: umit ya$ar oğuzcan)
(bkz: atilla ilhan)
(bkz: can yücel)
(bkz: edip cansever)
(bkz: lale müldür)
(bkz: küçük iskender)
(bkz: özer bal)

şairin dünyasi

tuhaf insanlardır şairler
ve merak konusudur bazılarınca
dünyasıyla, aşklarıyla
büyük farklar yok oysa
hüzünlerle beslenir
hayallerle süslenir
mısralarla seslenir
sevgi eker toprağa
hasret biçer topraktan
ve en hazini ile ölümün
er geç ölür bir gün
fakat o gün kurtulur
yok olmaktan

çoğu duygusal,asi,hayattan umduğunu bulamayan bastıramadığı duyguları kaleme dökerek rahatlayan insanlardır.toplumun bir tarafa itip yalnızlaştırdığı buna tepki olarak kelimelerin büyüsüne sığınan hayat sarraflarıdır bunlar.

(bkz: ahmed arif)

lise çağındaki her türk bir şairdir ve bu durum memleketin çağdaş medeniyetler seviyesine ulaşamamasındaki yegane sebeptir.
(bkz: sen de mi şair oldun eşşoğlu eşşek)

eski dilde diğer, öteki anlamında kelime. (sair)

kendini bilmeye sozcuklerle ant icmis, ruhu muhtelif yerlerinden defalarca kez yontulmus, cevresinde gorduklerine asiri duyarli tepkiler veren ve onlara ancak kelimelerle savas acmayi benimsemis kisi.

(bkz: siir)

(bkz: yilmaz erdogan)

(bkz: sunay akin)

yağmur alltında yürürken bir ıslaklık deyilde mutluluk hisseden, rakı şiişesinde balık olmayı hayalleye bilen ,sıra dışı, büyük insan.

(bkz: fuzuli)

(bkz: $iirbaz)

bayrak sevgisine seslenen kisi..

şairleri normal insanlardan ayrı kılan;dilimizi çok güzel bir şekilde kullanmak ve sözcüklerle iyi bir şekilde oynamaktır.nedir o şairlerdeki farklı görüş;adamı şair yapan özelliktir..

(bkz: arif damar)

(bkz: kadın şair)

(bkz: necat iltaş)

genellikle öldükten sonra ünlü olan kişi.

arapça kökenli kelime sair : başka, öteki, diğer anlamına gelmektedir.