kontrollü yalnızlık

yıllar önce okuduğum montaigne denemeler kitabındaki yalnızlık denemesindeki bir bölümü anımsatmıştır.

" insanın, olanak varsa karısı, çocuğu, parası ve hele
sağlığı olmalı, ama mutluluğunu yalnız bunlara
bağlamamalı. kendimize dükkanın arkasında, yalnız
bizim için bağımsız bir köşe ayırıp orada gerçek
özgürlüğümüzü, kendi sultanlığımızı kurmalıyız.
orada, yabancı hiçbir konuğa yer vermeksizin kendi
kendimizle her gün başbaşa verip dertleşmeliyiz;
karımız, çocuğumuz, servetimiz, adamlarımız
yokmuş gibi konuşup gülmeliyiz. ........"

tamda bu bölümü anımsatmıştır.

şahsen ülkedeki herhangi bir haber kanalına veya sitesine baktıktan sonra sanal alemde kendim kendime geçirdiğim karanlık odamda ki sonsuz yalnızlığımla mutluyum ben her ne kadar "kıyameti yalnızlık getirecek" demiş olsa da şair.

çaresiz yalnızlıktan daha iyi olduğunu düşündüğüm yalnızlık çeşidi.

genel olarak insanın kendi ile başbaşa kalmasına ihtiyacı olduğuna inanıyorum.çeşitli hobilere vakit ayırabileceğin,kahveni sessizlikte yudumlayabileceğin zaman dilimi işte.iş çıkışı-okul çıkışı sosyalleşmeyin demiyorum ama dolu ve huzurlu bir beyin için yapmanız gereken eylemdir ''kontrollü yalnızlık'' efendim.