kıbrıs

elden gitmesinin türkiye için asla bir kayyp olmayaca?y ada. geli?en silah sanayii ile birlikte türkiye için çok da büyük bir stratejik de?eri kalmayan, aksine ekonomik ve siyasi yönden türkiyenin yyllardyr syrtynda ta?ydy?y kambur haline gelen, içinde ya?ayan ve türk olmadyklaryny iddia eden insanlardan dolayy türkiye kamuoyunda da eski sempatisini yitirmi? olan, batsa da hepimiz kurtulsak dedirten do?u akdenizdeki kara parçasy... ayryca topraklary verimli filan de?il, su sykyntysy nedeniyle ot bile yeti?tirilemeyecek kadar çoraktyr. türkiye’nin, tüm bu ya?ananlaryn ardyndan adaya ve üzerinde ya?ayan nankör toplulu?a olan tüm deste?ini çekmesi, çok sevdikleri rum karde?leriyle ba?ba?a byrakmasy ve 3-5 sene sonra rumlar bunlary bo?azlamaya ba?ladyklarynda "yeti?in, kurtaryn" feryatlaryny duymamazlyktan gelmesi farz olmu?tur. canlaryny borçlu olduklary türkiye halkyna yönelik olarak "defolun pis böcekler" diye slogan atma cüretini gösterebilmi?, kanyny inkar eden insancyklara verecek ne bir kuru? paramyz, ne bir lokma ekme?imiz ne de akytacak bir damla kanymyz kalmamy?tyr artyk...

radikal milliyetci arkadaslarimiz kabul etmeselerde 1974 yilinda resmen isgal ettigimiz ve halen strateji zirvalariyla hak iddia ettigimiz akdenizde yasamayı asla secmeyecegimiz bir adadir.

rum kardeslerimizin baslarinda bulunan bi zamanin liderlerinin, rum cetelerle turkleri soykirimvari bir oranda katletmesi uzerine iki milletin ayni yerde yasayamayacagi izlenimi olusturmus yerleskedir.

mudahale o an icin gereklidir diye dusundurur mantikli bir yaklasimla. "ancak bu iki kardes halkin ayri gayri yasamasi gerektigi anlamina da gelmez" diye de aciklanabilecektir konu.

bu ada osmanli doneminde geri verilmek sarti ile ingilizlere verilmisti. gel zaman git zaman osmanli yikildi lakin ada bize verilmedi.
neyse bundan vazgectik lakin rumlarin zulmu uzerine isgal, ki bu lafi kullanmasak daha hayirli olur, edilmistir.
bugun abdnin iraka isgali ile bizim adaya cikmamiz arasinda daglar kadar fark var.

sahip olabileceğimiz en güzel yer. ama ne bizim ne kıbrıslıların olabilmiş vatan. (bkz: cehennem)
(bkz: cennet) hangisine sürüklenirseniz

kıbrıs kıbrıs kıbrıs yaşanılması zor bi yer ama orasını kktc die nitelendirmeyelim tr ye ayıp etmiş oluruz.orayı benimsedim evet benimdesim çünkü savaşıyorum o benim psikolojimi yenmeden ben onu yenicem.

kıbrıslı bir aileye sahipseniz, çocukluğunuzun yarısı savaş anıları dinlemekle geçer.
dedeniz savaşırken sol bacağından yaralanmış ve dizinden aşağısı kesilmek zorunda kalmıştır. babanız 13 yaşında ve 22 yaşında olmak üzere 2 kere esir düşmüş, ikincisinde işkenceye maruz bırakılmıştır. babaanneniz diğer çocukları kurtulsun diye onları aylar boyunca her gün yatağın altında saklamıştır. kendi evinde kalacak kadar şanslı olmayan anneniz, yerini yurdunu terkederek taştan bir kale oyuğunun içinde 2 ay yaşamak zorunda kalmış ve bu 2 ay süresince yalnızca portakal yiyebilmiştir.

kıbrısta yaşayıp da savaşın tadına bakan herkesin gözünde hep aynı hüzün vardır. "kimsenin tanımadığı ülke"nin insanları, gözlerinde hep aynı tedirgin ifadeyi taşırlar.

uluslar arası düzeyde türkiye’nin karşısına çözümsüzlük olarak çıkan ada.adayı ikiye ayıran hattın adının "yeşil hat" olmasının sebebi, 1967 yılında barış gücü komutanı tarafından yeşil bir kalemle çizilmiş olmasıdır.

dört tarafı yalnızlıklarla çevrili kara parçası...

(bkz: f tipi cezaevi)

kıbrıs lıların kıprıs diye okuduğu kelime.

bizim değil orası yabancıların adası diye bas bas bağırdığımız kara parçasından çok en bizim olması gereken geçmişimiz.

el değmemiş güzellikleriyle insanı alıp götüren, özgür ve asi ruhuyla her şeye meydan okuyan, etrafını saran güzelim akdeniz in kendisini kimi zaman hapiste hissetmesini sağladığı, kimi zaman da naif rüzgarıyla insanın içine işleyen adacık. kilometrelerce uzanan doğal sahilleriyle bakire bir kızın masumiyetini taşıyan, toprağın altındaki cesetlerin seslerine kulak verdiğinizde tüylerinizi ürperten ama asla korkutmayan kendi halinde bir adacık. rahat bırakın artık onlar kendi hallerinde çok mutluydular diye bağırmak geliyor insanın içinden. politikalarınızın kirini bulaştırmayın artık, bırakın bir yerler de saf ve temiz kalsın.
(bkz: kıbrıs onu unutmayanı unutmaz)

(bkz: kıbrıs deyince akla gelenler)

kendimizi birilerine kanıtlamaka için sacma sapan davranıslarla baskalarının peşkes çekmesini izin verilen gece klupleri ve kumarhaleriyle dolu bir ülkemizdir.

yavru falan değildir; kendi halinde bir vatandır, vatanımdır.

korkut eken gibi birçok subay tarafından kazandığı bağımsızlığı merhum ecevit kazanmış gibi, her yere onun resimlerinin asıldığı yer.

(bkz: kıbrıs türktür türk kalacak)

osmanlı devleti kıbrısı fethettiğinde,adada çok az sayıda ortodoks rum vardı. çünkü venedikliler katolikti ve ortodoks kilisesi’ne yaşama hakkı tanımıyordu. osmanlı imparatorluğu ortadokslara serbestçe kilise kurma ve gelişme imkanı sağladı. böylece adada ortodoks kilisesi gelişti ve katolik kilisesi etkinliğini kaybetti.görülüyor ki,bugün türkler’i yok etmek için her türlü yola başvuran rumlar,varlıklarını yine türklere borçuludurlar.

haksızlık etmeden hemen bakınız verilmelidir. (bkz: rauf denktas)

türkiye’lileri sevmeyen, kaba lisanlı ehlikeyf insanlarıyla küçük ingiltere tadında yaşamaya çalışan ülke; esnaf bi tuhaf, aksam 5-6 da açık bayan kuaförü bulamadığınız, mağazada dolaşırken kimsenin gelip adam gibi yardımcı olmadığı ülke...
belki de türkiye’li olduğumuzdan bize yapıyorlardır orasını bilemeyecem... bunca gıcıklığına rağmen cam gibi denizi, gece eglencesi ve casinoları ile her daim en güzel tatillerimin adresi...

- o kadar ki; adaylığımı koysam milletvekili seçilirim..