geçmişe özlem duymak

öyle böyle bir şey değildir.

bi gün o günleri özleyeceğimi aklımda tuta tuta geçti o günlerim..

belki sırf bu yüzden yaşayamadım o günleri de ağız tadıyla, şimdi de nefes alamıyorum belki.

aklıma piksel piksel kazımak istedim o anları, gözlerimi açabileceğim kadar açıp sığdırmak istediğim her anı ileride hatırlayayım daha güzelce diye.. hala o anları aklıma getiriyorum, o günlerde dinlediğim müzikleri telefonuma indirmiyorum bile bile ki o anları düşünecek özel zamanlara ayırayım onları, meze olmasın aç kapa aç kapa..

"bi şurdan gitseydim ya.." diyenlerin arasında kaldım sözlük, "olum ben kalmak istiyorum lan.." diyemedim ortaklarıma.

bu gurbet özlemi değil dostlar, bu gurbetin derininde uzağında.. hayrolsun sonumuz.

bugünü boşa yaşamaktır,yarını çöpe atmaktır.midnight in parisi izlerse belki de etkilenip ’’carpe diem’’e dönebilir .edebiyat ve sanatla ilgili olsada film ,geçmiş her zaman geçmiştir neyle ilgili olursa olsun kişi kendi çıkarımını yapabilir , kendine özdeştirebilir.

ilkokuldayken hatırlarım da keşke anasınıfında olsam derdim,ortaokula geçtim"ahh ulan ne aramaya büyüdük,ilkokul daha kolaydı "derdim.liseye geçtik hakkını yemeyim hiç bir yeri özlemedim 1 numaradır lise.ardından üniversite başka şehir derken lise aşkları ve haylazlıklar hatırlanır gece rüyalarına bile girer adamın tatlı talı,üniversite tam bitecekken iş bulma ve hayatın gerçekleri tokat gibi çarpar yüzüne ve lise falan unutursun herşeyi anasınıfında kumdan kale yapmanın değerini anlarsın veya mahallede baktığın kedi yavrularının aslında hayata bakarsın "tospembeymis dersin ve anlarsın ki daha hayata başlamamışız bile,kendime bile bakamıyorum dersin,lanet edersin!

buna kısaca nostalji denmektedir.

(bkz: dorde ozlem)

insanın yaşamının her döneminde başına gelen olay. simdiki zamanın değeri hicbir zaman bilinmez herzaman gecmiş özlenir. arkadaslıklar, paylasılanlar hatta kavgalar.. yıllar gecmişken bile hala rüyalarınızda görürsünüz o cok özel insanları.. hele bir de tamamen kopmus hangi sehirde olduklarını bile bilmiyorsanız bir yolunu bulsam da ulaşsam onlara diye iciniz icinizi yer.

(bkz: doksanlarda çocuk olmak)
(bkz: özlemek)
(bkz: unutmamak)

(bkz: gecmise yolculuk)

(bkz: eskiden tum buralar dutluktu)

(bkz: eskiden her şeyin daha iyi olması sorunsalı)

geçmişe özlem duyan günü yakalayamaz, kaldı ki geleceği düşünsün.

anılarla yaşamak
(bkz: unutmamalı)

(ara: ana rahmine geri dönmek isteme bunalımı)

zihinsel sıgınma.

(ara: nerde o eski)

sadece kısa sure hatırlayıp sevincle anmanın iyi oldugu eylem fakat bu surekli ve acı verici hale gelir ise hastalık olur. kotudur, yalnıstır. gecmis yoktur bidaha yasanmaz..

içimizden eski anları geçirip, "ne gunlerdi bee, değerini bilemedim" şeklinde düsüncelere yol acan eylem.

(bkz: hey gidi gunler hey)

belli bir yastan sonra herseyin yerli yerine oturmasi, yasantinin tekduzelesmesi uzerine,hele ki 9-6 zinciriyle baglanmissaniz gelip sizi bulmasi yuksek bir ihtimal olan bunalim hali.hayatin anlamini, amacini sorgulama, seklinde belirtilerle baslayip, "neler yasadim? nerelere geldim? simdi napiyorum? eski benden ne kaldi geriye? mutlu muyum?,vs.vs." seklinde sorularin beyninize hucum etmesi ile icinizde olusan bosluk duygusu gibi semptomlari gorulebilen bir rahatsizlik.

zaman algisini yitirmek,gunluk hayati,gercegi unutmak,gecmise takilip kalmak,yeni olaylari,insanlari,yapman gerekenleri anlamayi ve zamanin ve gercegin icinde olmayi,hayatin anlamini yitirmek.surekli "ah o eski gunler" modunda yasamak.

kacinilmaz bir duygu illa ki hayatimizin bir yerinde yakalar bizi, sarip sarmalar ama esiri olmamalidir yoksa insani derin ve karanlik uykulara surukleyebilir hatta gecmiste yasamaya kadar bile vardirabilir... sakynmaly ve ?imdiki zamanyn tadyny çykarmaly ne de olsa ne yaparsak yapalym zamany geri çeviremiyoruz e o zaman bize dü?en bunu kabullenip bunu güzel hale getirmek...