bir kadının şiir yazması

bir kadın.
göğüs, bel, kalça.
sabahları seda sayan, öğleleri serap ezgü,
akşamları yemek sofrası,
geceleri yatak örtüsü.
kadın.
alışveriş ve dedikodu.
türk kahvesi, dantel örneği, yıldız falı.
ocakta pişen yemek, pusette ağlayan bebek.

..hepsi hepsi bu.
fazlası eksiği yok. ne anlar. kadın işte.

kadın ya, öyle değil mi. kadın.
şiir yazmak onun neyine..

bir söyleşide muhabir can yücel’e sorar;
muhabir: kadınlar şiir yazamaz demişsiniz doğru mu?
can baba: niye yazamasınlar, biz şiiri s.kimizlemi yazıyoruz.

her zaman kabul ettiğim bir gerçek vardır...
kadınlar bir aşık olur ki değmeyin gamlarına..değmeyin verdikleri değerlere...
değmeyin geberene kadar aşk acısı çekmesine...


gel gör ki anlık yaşayıp pek de kolay unutan erkek güruhu aşkı bir anlatır ki inlersiniz,okuyunca...
acısı bas bas bağırır mısralarda...bir erkeğim aşkını anlatığı şiiri okuyarak o erkeğe bir kadın olarak aşık olursunuz...
bir kadın şiir yazabilir ve iyi de yazabilir ama bir erkek kadar yangınını ortaya koyar mı bilmem

sevdiğiniz şairlerden birinin aslen kadın olduğunu, erkek ismi altında şiirlerini yayınladığını öğrendiğinizde artık o şiirleri sevmeme gibi bir eylem yapmayacağınıza göre gayet olası bir durumdur, hatta düşünülüp konuşulması vakit kaybıdır.

bari şiirler cinsiyetsiz olsun.

kadın dediğin şiir yazmaz. şiir dediğin duygu işi. kadın öyle mi ya. duygusuz varlık kadın. yakışmaz bi kere. ne o ööle bi erkek üzerine hissettiklerini yazıcak. şair dediğin adam olur. bi tek adamlar anlar aşktan, duyguların kalpten dökülüşünden, eline kalem aldı mı kendini tutamayışlardan.
adam şiir yazarken kadın arkadan omuzlarını falan ovmalıdır ancak böyle bir katkısı olabilir edebiyata.

..gözlerimi kulaklarımı herbişeyimi kapıyor ve bu yorumları duymamış farzediyorum kendimi.

(bkz: vay anasını sayın seyirciler)

bir kadin,
evlendirilmis henuz onbesinde,
cocuklugu yarim kalmis...
o daha onsekizinde, biri kucaginda,
biri pesinde, bir bebesi de
karninda...
dunyanin butun cilesi uzerinde,
kor sabahtan alaca aksamlara,
o hep tarlada cubukta...
gece olunca bebeler uyuyunca,
o hep yazar birseyler,
gozlerinde yaslar, elinde,
yazdigi kahirli maniler,
yorgun dusmus basi yastiga,
erkek kahveden gelmis,
el ayak da cekilmis,
simdi ondadir sira...
bebelerden belli,
bir de koca varmis orada...

(gercek bir hayat oykusunden uyarlanmistir. bu kisi genc yasta olmustur.yazdigi maniler ve siirler olumunden yillar sonra oglu tarafindan bir dergide yayinlanmistir.)

(bkz: bir kadının şiir yazması)
(bkz: bir kadının otobüse binmesi )
(bkz: bir kadının nefes alması)
bir kadının ...
yapıyor kadınlar bunları engel olamıyoruz...

kadınlar özeldir ,şiir yazan değil de ugruna şiir yazılan olmalıdırlar bence .

dünyanın en doğal hadisesidir...yüreğini erkekliğin verdiği sakallarının,o güçlü gövdesinin arkasına saklamayı bilmeyen bu duygu boğumu dişiler yazar... hem de kalemine ne akarsa...ne haddine değil mi?o okusun sadece,sustursun harflerini..her zaman yaşanan ve yaşanacak olan bir cinsiyet ayrımının başrolündedir kadın...her zaman nerde bir aşk yaşansa taa içindedir kadın...yüreğinin sesini aptal bir hırsla dinleyen tek varlık olan kadın sevdanın da şiirinde atar damarıdır!...

bir degil milyonlarca kadin siir yazar,
belki siir kitaplari bastirma hevesine girmez,
belki yazdigi kisiye bile gostermez siirlerini.
ama hisseder. ve iki dizeyi alt alta getirmis her insan bilir ki, yazmak zorundadir hisseden.

tabii bazilari icin siir yazmak, basili siir
kitaplarina sahip olmak ve kendi siirini okuyan mp3 albumlerini internette gezdirmektir. guzel siiri populer siir ile karistirmak garip akimini bilmeden orhan veli’ci olan, can yucel’i ettigi kufurlerle, nazim hikmeti "dort nala gelip uzak asyadan" diye bilenlerin isidir.

cogu siir’in anlamini bilen kisi

turk edebiyatindan :

(bkz: gulten akın)
(bkz: hatice nakiye hanım)
(bkz: makbule leman)
(bkz: nigar hanım)
(bkz: sırri hanım)’i (su anda aklima gelenler)

yabanci edebiyattandan ise cagdas olarak:

(bkz: anna akhmatova)
(bkz: sarojini naidu)
(bkz: mary oliver)’i

klasik olaraksa:

(bkz: christina rossetti)
(bkz: mirabai)
(bkz: emily dickinson)’ bileceklerdir

cogu insanin bilmedigi sey ise,
erkek elinden cikan siirleri de aslinda kadinlarin yazdigidir.

yazabilenler vardır evet ve ama yazdırabilmek?

sanki asıl marifet..

(bkz: piraye)

(bkz: bilgi sozlukteki kadinlari bulma basliklari)

kadın ya da erkek olmakla alakası olmayan durum.
yazdığınız adam dışındaki bütün erkeklerin size hayran olmasını sağlar.
zaten yazdığınız adam da hayran olsa şiir yazmanız için sebep kalmaz.

garip midir? pekiyi şunlar nasıldır?
-bir erkek için şiir yazılamaz mı?
-bir erkek, kendisi için bi şiiri bir kadının mı yoksa bir erkeğin mi yazmasını tercih eder?(mesela ben, ilkini tercih ederim; sıradışı bir durum örneği olarak bir zamanlar orson welles, erkek sevgilisi için yazmış... bir başkası, antik çağda sappho (lesbosda yaşamış, lesbien sözcüğü bu kökden gelir)adlı hatun, kadın sevgililerine yazdığı şiirlerle adını edebiyata kazımış... )

gayet normal bir durumdur.

(bkz: kadın şarkıları)

bulunan en eski şiirler hep kadının çekiciliği üzerine yazılmıştır. kadının estetiğine hayran kalınarak. gerçekten de kadınlar daha estetik varlıklar. bakın, kıvrım kıvrım vücut hatları; sakalsız, bıyıksız, yumuşak bir yüz, o salına salına yürümeler. bir erkeğin bakıp da hayran kalması gayet normal. bu yüzden şiirler daha çok kadınlar üzerine yazılmıştır. bir kadının erkeğin vücuduna bakıp da anlatacağı çok şey yok ki. insanın içinden gelmez ki erkek vücuduna bakıp o vücudu şairane bir şekilde anlatmak. evet, kadınlar da şiir yazabilir tabii ki ama bu hem daha seyrek görülen bir durum, hem de erkeğin güzelliğini değil de ona karşı olan duygular anlatılır genelde. en güzel şiirler erkeklerin kadınlara yazdıklarıdır, çünkü zaten kadının kendisi şiirdir.

(bkz: poetisa)

bir erkeğin şiir yazmasından çok da farklı olmaz kanımca.

üzerinden duygu yüklü kamyonlar geçen herkesin yazabileceğidir. şiir neymiş, elimin kiri. o kadarcık kusur kadı kızında da bulunur. canı isterse şiir yazmak, kadı da yazar kızı da.