ben küçükken çok salaktım

sigara içen insanlara bakıp "acaba ne zaman bitirecekte,yere attığı izmaritten bir nefes çekebilecem "diye düşünürmüş o.


(bkz: o küçükken çok salaktı)

ablamla yolda kavga ettiğimde beni iterek düşürmüştü.
kafamı kaldırım taşına çarpmıştım.
kafam kan içindeyken koşa koşa eve gittim. annem sorduğunda ise taşa takılıp düştüm dedim. annemde bana bir güzel kızmaya başladı. salağım ya ben ağlarken bile sölemedim gerçeği. oysa ablam itti beni desene dimi...

ablamla aynı odada kalırdık ve akşam yattığımız zaman önce bir yarım saat yurttan sesler beleş halk korosu gibi bağıra çağıra şarkı söyler sonra uyurduk.

küçüklüğümden beri bir şekilde insanların ilgisini çekmek istemişimdir ve bunu çoğu kez cebren ve hileyle başarmışımdır.işte yine böyle bir istek anında gece gece uyumaya ramak kalmışken kendimi yatağımdan atıvermiştim.yaklaşık ilk üçünde annemler yanıma gelmişti ama bunu birkaç kez daha tekrarlayınca takmamaya başlamışlardı.

(bkz: anne ben manyak oldum)

balik tutmak icin olta yapacagim derken, balik diye kendimi tutardım.

sekizinci sınıfta matematik hocamız oks den korktuğumuzu hissettiğimiz ve ya çalı$maktan sıkıldığımız anlarda hayal kurmamızı,bunun bizi motive edeceğini söylemi$ti.ilk bi kaç hafta kurduğum hayaller beni gerçekten motive etti ama sanırım her dakika hayal kurmaktan olacak bağı$ıklık kazandım ve hayallerin üstümdeki tek tesiri derslerimi kötü yönde etkilemesi oldu.

ben çoook küçükken ortam sessiz olduğu zaman uyuyamazmışım.bu yüzden annemler genellikle bana ya müzik dinletirlermiş ya da uyuyana kadar yanımda konuşurlarmış.

orta okuldayken dersanede yapılan deneme sınavlarının sonuçları genelde kötü gelirdi.bikaç kötü sonuçtan sonra rehberlik hocasıyla konuştum ve bana bunun neden olabileceğini düşünmemi söyledi.sonradan anladım ki deneme sınavındayken müzik dinlememek gerekiyomuş.

topraga altın gömüldüğünde, altın ağacının çıkcagını sanardım. cocukluk arkadaşım beni kandırıp kolyemi künyemi çalmıştı.

teyzem evlenirken takılan altınları evcilik oyuncaklarında kullanılan yemekler olarak değerlendirmi$tim.çoğunu dı$arda kaybetmi$tim.

bana bilmedigim birseyler soyle.

kücükken sulugöz adlı sakızın içinde kokain olduğunu düşünüp, babasına baba ben kokainli sakız çiğniyom diyen çocuk modeli.

küçüklüğümde çoğu zaman,zili çalmasıyla kaçması bir olan küçük çocuklara özenmi$imdir ve onların yaptıklarının aynısını yapmama rağmen hep yakalanmı$ımdır.sonradan anladım ki zili çalınca kaçmayı unutuyormu$um.

sekizinci sınıftayken bana en çok yakışan deli sıfatına uygun görülmüştüm.bunun nedeniyse okulun ortasında halay çekmeye çalışıp başaramayıp düşmeye teşebbüs etmemdi.bu yüzden sekizinci sınıfta üçüncü sınıflarla çok iyi anlaşırdık.



(bkz: abkz ın içine etmek)

yedinci sınıftayken arkadaşlarımdan biriyle yolun ortasında ya rock ya da rock diye bağırırken insanların bize garip garip baktığını hissetmiştik.sonradan anladıkki biz ya rock derken aslında istediğimiz şeyi söyleyemiyomuşuz.

(bkz: kader)
(bkz: anne ben rezil oldum)

bir keresinde arkada$larla bir olup dersanenin camından yolda duran arabalara falan tebe$ir atmaya karar vermi$tik.ba$larda bikerelik bi$eydi bu ama sonra bağımlılık yaptı ve bide baktık artık kırtasiyelerden atmak için tebe$ir alıyoruz.her $ey gibi bununda bir sonu oldu tabi.attığım tebe$irlerden biri yolda duran bir kızın kafasına çarpıp kız dersanenin içine girince tırsıp bıraktım bu i$leri.

#725645

(bkz: yapilan en aptalca dalginliklar)
(bkz: kucugum daha cok kucugum)

istanbul’daki bütün evlere ayakkabıyla girilir sanırdım.

klozetteki şeyin çeşmeye gelip bizim de içtiğimizi sanırdım...

ekmek almaya gittiğimde parasını ilk gördüğüm insana uzatırdım.
(bu bazı zamanlar müşteri de olurdu.)