anne

tuhaf meleklerdir !
bazıları gizli saklı aldıgınız ve kızmasın diye köşe bucak sakladıgınız tavşanınızı buldugu yetmiyor gibi alır birde komşuya çaya götürür

özellikle gençse anne ve çocuk anneden ayrı büyümüşse ,annenin hayatı boyunca kabul etmeyeceği bir rekabet başlar arada.anne ,annelik yapmadığı için kızına ,hiç kabullenemez kızının varlığını.dışarıya hep çok düşünceli,anlayışlı anneyi oynarken ev içerisinde dünyayı dar eder bir türlü kabullenemediği kızına.kendi yaşayamadıklarını yaşamasın ister."fazla bile" der her şey için sıra kızına gelince.hele bir de başka çocuklar yapmışsa ,ilk çocuk olan kızından sonra, bütün anneliğini onlara verir.onların annesi olur,onlara annelik yapar.
bu durum sorgulandığında da geçmişe bok atar her defasında.o zaman çalışıyordum ondan böyle oldu der ama hiç bir zaman telafi etmeye çalışmaz sevgi eksikliğini.herşeyi fazla görür kızına.
hele bir de işe yaramaz, pasif bir babaya sahipse annesiz kız hayat daha da çekilmez hale gelir.
ergenlik dönemi kabus gibi geçer gider bir şekilde.hassas,son derece depresif ,asi ve çalkantılı bir ergenlikten sonra yetişkinlik evresinde hırçın,inatçı,acımasız küçük bir kadın çıkar ortaya.merhamet edemez istese de.bazen o kadar katılaşır ki korkar kendinden ,düşündüklerinden.
ve hep çocuğunu düşünür henüz dünyaya gelmemiş belki de hiç bir zaman gelmeyecek çocuğunu..ve ona vereceği sevgiyi..

ilgili müessese için seçilebilecek güzel isimdir. böyle bir şefkat, böyle bir naiflik duygusu taşır. inceliklidir. misal baba da öyledir. otoriter, sert bir sese sahipmiş gibi gözükse de alt taraflardaki o koruyucu, size sahip çıkan etkisini her zaman üzerinizde hissettiren bir kelimedir. evet.

can, canan, yürek, ask herseydir o. agladiginda kucak, sevindiginde yoldas, zamanı geldiginde en iyi sirdastir. saklar, sarar, sarmalar, kucaklar, öper, koklar... onsuz olunmayacak, yeri dolmayacak kisidir o.
(bkz: ağlarsa anam ağlar)

(bkz: annen degilim ben senin)

(bkz: annem)

dünyadaki en ama en önemli varlık.bir de kaybetme korkusu sardıyda içinizi
gerçeklerden kaçma zamanı o vakit.

(bkz: benim annem dans edemez)

hatirlar misiniz kucuklugunuzu.

dizimize cali surtunse "anneeee" diye ciyaklayip hemen yanina ko$ar, salya sumuk aglarken boynuna sarilirdik.anne dokunu$u hic unutulmaz ya, unutmami$izdir acili animizda sacimizi ok$ayi$ini.bir sarilmasi, bir opmesi dunyalara bedeldi kucukken.hele o kokusu yok mu, anne kokusu, dunyanin en pahali ciceklerinin bile veremeyecegi saf bir kokuydu.

peki ya hatirlar misiniz ilkokulda daha kapidan cikmadan once her gun bikmaksizin bize beslenme cantasi hazirladigi gunleri? kapidan cikmadan muhakkak optugunu, uzerinizi duzelttigini, eger mevsimlerden ki$sa atkinizi bogaziniza siki siki sardigini? okuldan eve dondugunuzde sicacik yemeginizi hazirladigini ve derslerin nasil oldugunu sordugunu hatirlar misiniz?

ya ate$lendiginiz zaman ba$inizdan bir dakika olsun ayrilmadigini? her dakika ate$inizi kontrol ettigini hatirlar misiniz? hastaliginizin ona nasil aci verdigini, canindan bir parca olan sizin ate$ler icerisinde kalacaginiza kendisinin kat be kat acilar cekmeyi arzuladigini da anlayabiliyor musunuz peki bu ya$larda?

anne bu, ba$ka birisine, ba$ka bir $eye benzemez.kar$iliksizdir sevgisi, saftir, riyasizdir.

sonra biz buyuruz, kocaman oluruz ve allah belamizi versin ki pek cogumuz(ba$ta ben) o gunleri unuturuz.neredeyse varligina tahammul edemez zamanlarimiz olur kimi gunlerde, sinirleniriz, kirariz annemizi, uzeriz, lanet olsun ki aglatiriz.o donemlerde hic aklimiza gelmez cocuklugumuzdan bu gune sirf bizim mutlulugumuz icin cektigi eziyetler.

$imdi degil belki, saat gec, uyumu$tur.ama yarin sabah ilk i$iniz annenizi opmek olsun.allah kimseye(yine ba$te ben) anne yoklugu ya$atmasin.

size beddualar yağdırsa bile ettiği bedduaların asla tutmadığı dişi kişiliktir. çünkü sütü bedduanın önüne geçer.

ateist olsanız dahi gecenin bi yarısı "sahura kalk evladım" şeklinde sizi uyandıran bireydir. arkadaş kıramıyorsun da, ne garip, vapurlar filan. evet.

(bkz: uyari tabelasi kivaminda yasayan anneler)

tam büyüdüm rahatladı, benimle uğraşmayacak dediğimde onun da yaşlandığını gördüğüm, hayatını bize harcamış canımız.

hayattaki yegane dayanagınızdır. babanın bile yerine eri$emedigi kadındır.

(bkz: nazife anne)

(bkz: analardir adam eden adami)

yemek yapmasından harbi anlayan yüksek merci. peh. evet.

kendisine olan sevgimi anlatmaya çalıştığımda aciz kaldığım bir bireyir. ki öyle çok sık aciz kalan birisi de sayılmam üstelik.

asla onun bizi sevdiği gibi onu sevmeyi başaramadığımızdır. sevgilimden ayrılınca ben ağlıyorum diye hüngür hüngür ağlayan,sonra birden kalkıp kahve yapandır. kahve yapılasıdır. en iyi kahve içilen kadındır. özlenesidir.

olmak göt ister. evet ister, özellikle kendi arkanızı toplamak bile zor gelirken bir ba$kasını dahil etmenizle degi$en dünyanıza bir de tamamen size bagımlı olan bir canlıyı getirmek, vücutta olu$acak olan deformasyonları hiçe saymak; uykulardan vazgeçmek hakikaten cesaret ister. özellikle de hayatınız boyunca atsanız atamayacagınız satsanız satamayacagınız, derdiyle tasasıyla mutluluguyla hainligiyle merhametiyle size ait olacak bu canlı; belki sizi hayattan bile sogutacak ama yine de sevmeye devam edeceksiniz. bile bile lades olmaktır bu durum.

bile bile ba$a bela almaktır. insana kendi dı$ında birden fazla ki$iyle ugra$mayı ögretir en kötüsü de.

"ben babamın evinde böylemiydimmmm!" yakarı$lrı bu dönemde duyulur sanırım.

el etek öpülecek insanlar cidden.