anne

hatirlar misiniz kucuklugunuzu.

dizimize cali surtunse "anneeee" diye ciyaklayip hemen yanina ko$ar, salya sumuk aglarken boynuna sarilirdik.anne dokunu$u hic unutulmaz ya, unutmami$izdir acili animizda sacimizi ok$ayi$ini.bir sarilmasi, bir opmesi dunyalara bedeldi kucukken.hele o kokusu yok mu, anne kokusu, dunyanin en pahali ciceklerinin bile veremeyecegi saf bir kokuydu.

peki ya hatirlar misiniz ilkokulda daha kapidan cikmadan once her gun bikmaksizin bize beslenme cantasi hazirladigi gunleri? kapidan cikmadan muhakkak optugunu, uzerinizi duzelttigini, eger mevsimlerden ki$sa atkinizi bogaziniza siki siki sardigini? okuldan eve dondugunuzde sicacik yemeginizi hazirladigini ve derslerin nasil oldugunu sordugunu hatirlar misiniz?

ya ate$lendiginiz zaman ba$inizdan bir dakika olsun ayrilmadigini? her dakika ate$inizi kontrol ettigini hatirlar misiniz? hastaliginizin ona nasil aci verdigini, canindan bir parca olan sizin ate$ler icerisinde kalacaginiza kendisinin kat be kat acilar cekmeyi arzuladigini da anlayabiliyor musunuz peki bu ya$larda?

anne bu, ba$ka birisine, ba$ka bir $eye benzemez.kar$iliksizdir sevgisi, saftir, riyasizdir.

sonra biz buyuruz, kocaman oluruz ve allah belamizi versin ki pek cogumuz(ba$ta ben) o gunleri unuturuz.neredeyse varligina tahammul edemez zamanlarimiz olur kimi gunlerde, sinirleniriz, kirariz annemizi, uzeriz, lanet olsun ki aglatiriz.o donemlerde hic aklimiza gelmez cocuklugumuzdan bu gune sirf bizim mutlulugumuz icin cektigi eziyetler.

$imdi degil belki, saat gec, uyumu$tur.ama yarin sabah ilk i$iniz annenizi opmek olsun.allah kimseye(yine ba$te ben) anne yoklugu ya$atmasin.