ahlak

kotulugu zapt-u rapt altina almanin yoludur.

toplumlar arasinda kurallarin genel adi...

birinci unsuru deger,ikinci unsuru vicdan,ucuncu unsuru irade olan,bir toplumun urettigi bir degere,o toplumun bir parcasi olan insanin uyma ya da uymama seklinde gosterdigi kulturel yapi.

insanlarin uymak zorunda bulunduklari davranis kurallari.

(bkz: etik)

icinde mutlak ve kesin ayrimlar olan degerler sistemidir. bu ayrimlar iyi-kotu, dogru-yanlis seklindedir. ahlak kulturel yapiyla ve inanislarla ilintilidir. ahlaki degerler,bireysel olmayan ogrenilen ve kusaktan kusaga gecen hissiyat degerleridir.

(bkz: ahlağın insanlar üzerindeki tutarsızlığı)

(bkz: din kültürü ve ahlak bilgisi)

insan davranışlarında ölçüyü ve iyi-kötüyü belirleyen, evrensel kabul.

(bkz: ahlaksızlık)

konusu iyi ve kötü davranışlardır.

(bkz: her neslin kendinden sonra gelen nesli ahlaksız bulması)

içten yanmalı olması gereken motor. olmazsa olmaz.

insanın bir amaca yönelik olarak kötülüklerden uzak durması.

(bkz: ahlak felsefesi)

tasavvufta:allah’a ait olanlarin toplami .

her $eye seyirci kalmaktır..

son nesillerin bilmediği önemli kavram.

(bkz: ahlak polisi)

ahlak kavramı günümüzde çokça tartışılan bir kavramdır. bu tartışmaların temelinde yatan sebep ise bilgisizliktir. kavramın etimolojik kökenini bilmemekten kaynaklanan tartışmaların neredeyse tamamı dönüp dolaşıp cinsellikte tıkanır kalır. öyleyse herşeyden önce "ahlak" kavramının ne demek olduğunu anlayalım:

günümüzde yunanca kökenli etik kavramı ile değiştirilmeye çalışılan "ahlak " kavramı, arapça bir kelimedir. kelimeyi lengüistik açıdan incelemeyi bir kenara bırakıp, semantik açıdan ele aldığımızda, bu kavramın: "yaratılıştan getirilen ve fıtrat tarafından özümsenen özelliklerin bütünü" anlamına geldiğini görmekteyiz.

dolayısyla "insan ahlakı"; doğuştan getirilen tüm özellikler ile insan tarafından özümsenen tüm yaşamsal tecrübelerin, insanın ruhunda birleşip eriyerek, iyi ve kötü yönleriyle dışa yansımasıdır. toplum ahlakı ise bu durumun kitlesel olarak ortaya konmasıdır.

aynen toplumsal normların ve toplumsal değerlerin ana kaynağı konusunda tespit ettiğimiz gibi bireysel ve toplumsal ahlakın ana kaynağı da aynı makamdır: "allah" insan ne kadar inkar ederse etsin, şayet bahsettiğimiz bu olguların kökenine ulaşmaya çalışırsa, bunun ne doğanın bizatihi kendisinde, ne de uzayın derinliklerinde olmadığını görecektir. yapılacak bu araştırmanın sonucunda, yaratılan ilk insana ve alak suresinin 3 ve 4. ayetlerinde zikredilen "öğretim" işlemine ulaşılacaktır.

sonuç olarak ahlak kuralları; allah ın beşer için belirlediği sınırların, insan tecrübesi ile çeşitlenmiş ya da kokuşmuş halidir... her şeyi kokuşturmakta üstün bir yeteneğe sahip olan ademoğlunun kahir ekseriyetinin, yaratıcının belirlediği ahlakî kuralları kokuşturmakta geç kalmadığı malumunuzdur sanırım.