sinsigibi

bütün dinlerin temeli.

viking metal le tanışmama vesile olmuş, hala daha iyisine rastlamadığım in the sign of the ravens adlı albümle piyasaya atılmış, sonrasında king of the distant forest ve gathered around the oaken table albümleriyle gönüllerde taht kurmuş grup. dağılmasından sonra gitaristlerinden biri falconer i kurmuş ama aynı tadı verememiştir.

albümlerin yanında aşağıdaki demoları da dinlenmeye değerdir:

meadow in silence
nidhogg
behold the shields of gold

ilk zamanlarında sadece leman ın apolitik bir versiyonu gibi olmakla birlikte zaman içinde kendi tarzını yaratan karikatüristler sayesinde leman ı çoook gerilerde bırakmış gerçekten eğlenceli mizah dergisi.

işte emeği geçenler:

bahadır baruter
cengiz üstün
bülent üstün
metin üstündağ
gani müjde
selçuk erdem
erdil yaşaroğlu
fatih solmaz
yılmaz aslantürk
emrah ablak
hakan karataş
umut sarıkaya
ersin karabulut
alpay erdem
kamuran süner
serkan altuniğne
yiğit özgür
esin özbek
cem dinlenmiş
şevki sayışman

ve amatörler, yani yumurtalar...

bir nevi dream team .

- artiz misin lan boynuz!?

yaş 25’e geldiğinde insanın evet diyebiliyor olmak için can attığı ama diyemediği soru cümlesi.

"no farewell could be the last one if you long to meet again..."

(bkz: avantasia)

anaokulu günlerimi hatırlatan, hafızamda kayıtlı ilk hasta olduğum şarkı. böyle kıvırcık, kabarık ve uzun saçlı bir abi söylerdi şarkıyı.

- artiz misin lan boynuz!?

bilgi sözlük yazarlarının kişilik yapıları hakkında ufaktan ipuçları verebilecek gruplama.

her gördüğümde beni delice heyecanlandıran, üzerimdeki kıyafeti ya da ayağımdaki ayakkabıları unutturup peşinden koşturan yuvarlak nesne. halbu ki basketbol topu bünyede delicesine kaçma isteği uyandırır.

aynı liseden mezun olmaktan gurur duyduğum bir başka mühim insan; sanatsal, sakallı, köfte dudaklı ve tatlı karikatürist.

altı yıl aynı sınıfta okumuş olmama rağmen muhabbet edebilme sansına son haftalarda erişebildiğim, sakin-sessiz sanmama rağmen içinde pek de öyle olmadığını gördüğüm, tipi nedeniyle necati ateş in kuzeni olduğundan şüphelendiğim, 6 yıldır birlikte müzik yapmayı düşünüp denk getiremediğim, içimi güzel testosteron sahibi gitarist adam.

mesul şahsın kimi hanımkızlarımızca ilah ilan edildiği, kimi hanımkızlarımızca ise sadece tirbuşon muamelesine tabi tutulup zerre kadar değere layık görülmediği sosyal aktivite.

mesulü olunduğunda insanda değişik duygular uyandıran aktivite.

(bkz: nefis vs. vicdan)

yalnızken bilgisayar başında kutu kutu bira içmeye başladıktan birkaç yıl sonra üzerinde olduğunuzu farkettiğiniz yolun sonudur.

hayırlı olsundur.

esansiyel mezesi dost olan delikanlılık serumu.