x: efendim?
telefon sapigi: alo, naber?
x: kimi aramistiniz?
telefon sapığı : seni...
x: burda oyle biri yok.
ve telefon kapanir.
telefon sapigi: alo, naber?
x: kimi aramistiniz?
telefon sapığı : seni...
x: burda oyle biri yok.
ve telefon kapanir.
(bkz: iz bırakmak)
bir candan erçetin şarkısı...
bu şehir insana tuzak kuruyor
bu şehir insanı uzak kılıyor
bu şehir insanı hayli yoruyor
bu şehir insanı hep kandırıyor
senin için yazılmış her şiir bu bedenin olsa keşke
bak bir ömrü verecem işte
bu şehir benim bir demir atmış ki gönlüm yosun tutmuş
limanda kalmış toprağında servetim var
anılarım çocukluğum ve geleceğim
bağlamış elimi kolumu
ne kadar uzağa gitsem de kopamadım
ne kadar yakınsam ona
ben o kadar uzağım ondan
her taraf tuzak her bir yer yalan
tutulmamış ki hiçbir söz
hep yalan dolan var
bu şehir insana tuzak kuruyor
bu şehir insanı uzak kılıyor
bu şehir insanı hayli yoruyor
bu şehir insanı hep kandırıyor
gel bu şehrin havası böyle kalsın
aynalar yalancıdır
bu şehrin dört bir yanında ayna var alımlıdır
bir kandırır ki anlamazsın
verilen sözler unutulur
belki yarına umut olur
fakat bu şehir unutturur
bazen hatırlatır ve ağlatır güldürür
bir gün yaşarken bir gün öldürür
bir türküdür bu duyduğun senin için
dikenli gül ve yaşanacak bir gündür
bu şehirde doğdum bu şehirde söndüm
gel biz şehrin havasına hiç uymayalım
birbirimize verdiğimiz sözlerin hepsini tutalım
bir de şehirli türkü tutturup karşılıklı seninle
şehre inat dert üstüne dert koymayalım ayrılmayalım
gönül bir bağlanmış ki sorma
her güneşli gün ve her yıldızlı geceyi özler o da bizim gibi
kardeşiz biz sanki, yağmuruyla ıslanan ağaç gibi
kökünden bağlı kopmaz, özümdür o bilinmez
sözüm var and içilmiş bir günde dört mevsimmiş
bu şehir benim ve bu şehir bizimmiş anla
pes etmedik umutla yürüdük işte her gün aynı yolda
bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden
gel bu şehrin havası böyle kalsın, tuzakla dolmuş her yer
yorulmuş tüm bedenler acep neden?
bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden
bu şehir insana tuzak kuruyor
bu şehir insanı uzak kılıyor
bu şehir insanı hayli yoruyor
bu şehir insanı hep kandırıyor
senin için yazılmış her şiir bu bedenin olsa keşke
bak bir ömrü verecem işte
bu şehir benim bir demir atmış ki gönlüm yosun tutmuş
limanda kalmış toprağında servetim var
anılarım çocukluğum ve geleceğim
bağlamış elimi kolumu
ne kadar uzağa gitsem de kopamadım
ne kadar yakınsam ona
ben o kadar uzağım ondan
her taraf tuzak her bir yer yalan
tutulmamış ki hiçbir söz
hep yalan dolan var
bu şehir insana tuzak kuruyor
bu şehir insanı uzak kılıyor
bu şehir insanı hayli yoruyor
bu şehir insanı hep kandırıyor
gel bu şehrin havası böyle kalsın
aynalar yalancıdır
bu şehrin dört bir yanında ayna var alımlıdır
bir kandırır ki anlamazsın
verilen sözler unutulur
belki yarına umut olur
fakat bu şehir unutturur
bazen hatırlatır ve ağlatır güldürür
bir gün yaşarken bir gün öldürür
bir türküdür bu duyduğun senin için
dikenli gül ve yaşanacak bir gündür
bu şehirde doğdum bu şehirde söndüm
gel biz şehrin havasına hiç uymayalım
birbirimize verdiğimiz sözlerin hepsini tutalım
bir de şehirli türkü tutturup karşılıklı seninle
şehre inat dert üstüne dert koymayalım ayrılmayalım
gönül bir bağlanmış ki sorma
her güneşli gün ve her yıldızlı geceyi özler o da bizim gibi
kardeşiz biz sanki, yağmuruyla ıslanan ağaç gibi
kökünden bağlı kopmaz, özümdür o bilinmez
sözüm var and içilmiş bir günde dört mevsimmiş
bu şehir benim ve bu şehir bizimmiş anla
pes etmedik umutla yürüdük işte her gün aynı yolda
bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden
gel bu şehrin havası böyle kalsın, tuzakla dolmuş her yer
yorulmuş tüm bedenler acep neden?
bırakmam, terk etmem ben gitmem bu şehirden
şehir albümünde yer alan bir bora öztoprak şarkısı...
bana bu sehri anlatip durma
her tasini bilirim ezbere
benden bu sehri isteyip durma
acisini yasadim uzakta
bana askini söyleyip durma
ben sonunu bilirim ezbere
benden gelecek isteyip durma
acisini yasadim geçmiste
son bir kez seviselim seninle
son bir kez sarilalim seninle
her sey birkez daha bitmeden
karanlik çökmeden bu sehire
bana bu sehri anlatip durma
her tasini bilirim ezbere
benden bu sehri isteyip durma
acisini yasadim uzakta
bana askini söyleyip durma
ben sonunu bilirim ezbere
benden gelecek isteyip durma
acisini yasadim geçmiste
son bir kez seviselim seninle
son bir kez sarilalim seninle
her sey birkez daha bitmeden
karanlik çökmeden bu sehire
allahın sopasıdır kendisi.
mantıksal olarak herşey aslında...
(bkz: umut)
(bkz: umut)
jacobsun kafeinsiz kahvesinin adı.
bir özdemir asaf şiiri...
"biri gelir sorarsa
beni sana sorarsa
gitti der misin ?
gittigimi söyler misin ?
gidiyorum ben sana
benimle gider misin ?"
"biri gelir sorarsa
beni sana sorarsa
gitti der misin ?
gittigimi söyler misin ?
gidiyorum ben sana
benimle gider misin ?"
(bkz: axaraylı)
milyon tane anlamı olduğundan joker kelimedir bu.anlamını unuttuğunuz bir fiil yerine rahatça kullanabilir.
"bakarsın dün en güvendiğin kişi
karşı tarafın şahidi olmuş
işte acıdır bu da
ölümden de korkusundan da"
karşı tarafın şahidi olmuş
işte acıdır bu da
ölümden de korkusundan da"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?