evrendeki en mutevazi insanim

bir evin bütün nimetlerinden yararlanmış ve artık evden bir beklentisi kalmadığı için ev işleri kendisine angarya gelmeye başlayan öğrenci bünyedir kendileri.

böyle bir bünyenin;
-hergün makarna yemeyi göze alması gerekir.
-faturaları yatırmak için devlet dairelerinde sınav zamanı bile olsa koca bir gün beklemeyi göze alması gerekir.
-apartmanda öğrenci istemeyen sadist komşularla munakaşa etmeyi göze alması gerekir.
-pis bir ortamda yaşamayı göze alması gerekir
-ev ders çalışmayı sağlamaz hatta çoğu zaman ders çalışmayı engelleyici özellikleri vardır.
-kirli bulaşıkların içinden en temizlerini seçip tekrar kullanmayı öğrenmesi gerekir.
-aynısı giysiler için de geçerli.

ama eve çıkmak her şeye rağmen iyidir. insanın kendisine ait bir mekanı olur ve bunun nimetlerinden yetenekleri ve istekleri doğrultusunda yararlanabilir.

eve çıkmış üniversitelinin ilerleyen zamanlarda dönüşeceği varlık için ise (bkz: yurda donmek isteyen universiteli)

eğer doğacak çocuğun fiziksel veya zihinsel sorunları olacaksa; eğer doğacak çocuk aile tarafından yetiştirilemeyecekse; eğer doğacak çocuk sefaletin içine doğacaksa, cenin henüz insan özellikleri kazanmaya başlamadan önce yapılması gereken bir işlemdir.

mahir çayan çok iyi açıklamıştır. sömürülen bir ülkenin halkının neden ayaklanmadığının açıklandığı teoridir. teoriye göre kapitalizm insanlara sürekli kaybedecek bir şeyler vermektedir. mesela asgari ücretle çalışan bir insanın kafasını soktuğu gecekondusu vardır, kapitalistler bu gecekonduyu ona kendileri de satabilir ama satmaz, onun emekçi tarafından inşa edilmesine izin verir, çünkü bunu da yapmazsa kaybedecek bir şeyi olmayan insan kapitalizm için tehlike haline gelir.
ayrıca (bkz: mahir çayan)

türkiye’nin en az bilinen, ismi en az duyulan ilidir. bir nevi neverland.

en basit ve en çok karşılaşılan haliyle sevgilisiniaslında buna anca kız arkadaş denir sevmeyen erkektir.

o koltukta rteden önce oturanları da beğenmezdik ama onlarda bir devlet adamı ağırlığı vardı, oturduğu koltuğun saygınlığına yakışmayacak şeyler yapmazdı eski başbakanlar.
bu duruma ilişkin olduğunu düşündüğüm ali sirmen’in 11 şubat 2006 tarihli yazısının bazı kesitlerini yazmak lazım diye düşünüyorum.

...kuldan vatandaşa geçerken "hazretleri" dönemi yaşandı. iktidara korku ile karışık saygı, herkesin yüreğine işlemişti. geçiş o denli kolay olmuyordu...
...başvekil ya da hariciye vekili hazretleri dönemi de geride kaldı. çok partili rejime geçtik. "beyefendi" dönemi başladı. artık başvekil(ki zaman içinde başbakan olmuştu) vekiller yani bakanlar da beyefendi idiler. gerçi zaman zaman beyefendilik sınırlarını aşan ifadekler ve eylemler olmuyor değildi ama yine kalıplar, kıyafetler ve genelde davranışlar beyefendi sıfatına uyuyordu. beyefendi dedin mi, başbakan menderes anlaşılıyordu...
...onlardan sonra "gardasim" geldi... ardından "sayin" dönemi geldi... "abi" dönemi arkasından geldi. türkiye’yi fena halde deldi...
...geride kaldı bütün bunlar. artık "ulan be!" devrini yaşıyoruz. şimdilerde söylem "ulan be!" dir ve pek de muteberdir

dunya’da ki annelerin %99.9’unun mensubu oldugu gizli orgutun anne modelidir.

universitede ders calisma gunleri.

sozluge verdigi hizmetlerden sonra yaklasik 2 ay inzivaya cekilen ve bu sure icersinde ara sira sozlugu takip eden, yine bu sure icerisinde sozlugun ilerlemedigine sahit olup buna cok uzulen ve bu yuzden artik sozlukte eski zamanlardaki gibi yazmamaya karar veren kisilik.

az once olum haberi televizyonlarda yayinlanan sair ve dusunurdur kendisi. uzun suredir rahatsizdi kendileri. turkiye hem bir sairi hem de bir dusunuru kaybetti. yilmaz bir ataturkcu idi.

türkiye cumhuriyeti’ne vatandaslik bagi ile bagli olan herkes türktür.
turkiye cumhuriyetini kuran halka turk halki denir. bu asla fasizan bir soylem de degildir aksine birlestirici bir soylemdir; zira kurtulus savasinda bir cok etnik kokenden insanimiz kanini sakinmamistir.
bu noktadan hareketle dogrulugu su goturmeyen soz.

#117633 nolu tanimi ile beni benden almis yazardir. hayirlisi...

merkez ilce olan kirklareli’nden daha buyuk olan ilcemiz.

"o elini indir" diye karsilik verebilecegim yazar.

turkiye’nin nato’ya katilmak icin girdigi savastir. bizim icin nato’ya giris bedeli olmustur ve bu bedeli yuzlerce sehit ile odemisizdir.

mavi akimi gerceklestirerek turkiyeyi milyarlarca dolar zarara ugratan, karadeniz otoyolu ile 5000 yillik doga harikasi sahilin icine eden, butun bunlari muteahit partilileri ve kardesini memnun etmek icin yapan eski basbakan.

kirikkale adli koyde sik sik karsilasilan zihniyet.

sozlugun parolasi olsaydi cok iyi olacak olan slogan. ben bunun icin bir seyler denedim ama bu denediklerimle dalga bile gecildi.


(bkz: turkiye turkcedir)
(bkz: sozlukteki yabanci kelimeleri turkcelestirmek)

sozlugun yeni yazari. 13 yildan beri tanisirim kendisiyle. dunyanin en anlayisli arkadasidir. ne zaman bir yardima ihtiyac duysam ilk aradigim kisi odur hep. 2003 oss’de aldigi puan butun oss kitapciklarinda yazar. ev arkadasim, universite arkadasimdir ama en onemlisi en guvendigim arkadasimdir. zaten ona herkes guvenir. bir de ekurisi vardir; kizil sacli, kisa boylu ama ondan bahsetmeyecem.