betterthan

bir yunus emre siiri,

dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası

dinlemeden anladık anlamadan eyledik
gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi

biz sevdik aşık olduk sevildik maşuk olduk
her dem yeni dirlikte sizden kim usanası

yetmiş iki dilcedi araya sınır düştü
ol bakışı biz baktık yermedik am-u hası

miskin yunus ol veli yerde gökte dopdolu
her taş altında gizli bin imran oğlu musi

(bkz: bana seni gerek seni)

bir yunus emre siiri,

aşk bezirganı
sermaye canı
bahadır gördüm
cana kıyanı

zehi bahadır
can terkin urur
kılıç mı keser
himmet giyeni

kamusun bir gör
kemterin er gör
alu görmegil
palas giyeni

tez çıkarırlar
fevkal’ulaya
bin isa gibi
dünya yakanı

tez indirirler
tahtesseraya
bir karun gibi
dünya kovanı

aşık olanın
nişanı vardır
melamet olur
belli beyanı

bir yunus emre siiri,

girdim aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum
geştediben denizleri hızır’layın gezer oldum

cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta
bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum

sordum deniz malikine ırak değil salığına
girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum

viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var
haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum

ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum
dost bağının bülbülüyüm budaktan gül üzer oldum

ol budakta biter iman iman bitse gider güman
dün gün isim budur heman nefsime bir tatar oldum

canım bu tene gireli nazarım yoktur altına
düştüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum

tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni önce
gördüm nefsin burcu yüce kazma aldım kazar oldum

kaza kaza indim yere gördüm nefsin yüzü kara
hümeti yok peygamber’e bentlerini bozar oldum

bu nefs ile dünya fani bu dünyaya gelen hanı
aldattın ey dünya beni işlerinden bezer oldum

yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile
kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum

bir yunus emre siiri,

gözüm seni görmek için elim sana ermek için
bu gün canım yolda kodum yarın seni bulmak için

bu gün canım yolda koyam yarın ivazın veresin
arz eyleme uçmağını hiç arzum yok uçmak için

benim uçmak neme gerek hergiz gönlüm ona bakmaz
işbu benim zarılığım değildürür bir bağ için

uçmak uçmağım dediğin mü’minleri yeltediğin
vardır ola bir kaç huri arzum yoktur koçmak için

bunda dahi verdin bize ol huriyi çiftü helal
ondan geçti arzum tamam arzum sana ermek için

sufilere ver sen onu bana seni gerek seni
haşa ben terkedem seni şol bir evle çardak için

yunus hasretdürür sana hasretini göster ona
işin zulüm değil ise dad eylegil istedi çün.

bir yunus emre siiri,

vaktinize hazır olun,
ecel varır gelir birgün
emanettir kuşa canın
sahib vardır alır birgün

nice bin kerre kaçarsın
yedi deryalar geçersin
pervaz vuruban kaçarsın
ecel seni bulur birgün

iş bu meclie gelmeyen
anıp nasihat almayan
eliften bayı bilmeyen
okur kişi olur birgün

tutmaz olur tutan eller
çürür şu söyleyen diller
sevip kazandıgın mallar
varislere kalır birgün

yunus sözün bunu söyler
aşkın deryasını boylar
şu yüce köşkler saraylar
viran olur kalır birgün

bir yunus emre siiri,

hakiykatin ma’nisin şerh ile bilmediler
erenler bu dirliği riye dirilmediler

hakiykat bir denizdir şeriattır gemisi
çoklar gemiden çıkıp denize dalmadılar

bular geldi tapıya şeriat tuttu durur
içeri giribeni ne varın bilmediler

dört kitabı şerh eden asıdır hakıykatte
zira tevsir okuyup ma’nisin bilmediler

yunus adın sadıktır bu yola geldin ise
adın değşirmeyenler bu yola gelmediler

bir yunus emre siiri,

ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir
seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir

sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
varıp anın üstüne, evler yapasım gelir

altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir

oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar
hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir

ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
iki kanat takınam, biraz uçasım gelir

andan cennete varam, cennette huriler görem
huri gılmanı, bir bir koşasım gelir

derviş yunus bu sözü, eğri büğrü söyleme
seni sigaya çeken bir molla kasım gelir

yunus emre siiri,




behey kardaş

be hey kardaş hakk’ı bulammı dersin,
hakk’a yarar amel işlemeyince
tarikat sırrına eremmi dersin,
kamil mürşid sana söylemeyince.

özenirsen gardaş, tevhide özen.
tevhiddir nefsinin kal’asın bozan
hiç kendi kendine kaynarmı kazan
çevre yanın ateş eylemeyince.

değme kişi gönül evin düzemez
hakk’ın taktirini kimse bozamaz.
tarikat ummandır dalıp yüzemez,
aşkın deryasını boylamayınca.

aşkım galip geldi yüreğim harlar
aşık olan ar-ı namusu neyler
behey yunus sana söyleme derler
ya ben öleyimmi söylemeyince

bir yunus emre siiri,

erenlerin gönlünde ol sultan dükkan açtı
nice bizim gibiler anda konuban geçti

cümle erenler uçtu dağlar yazılar geçti
aşk kazanına düştü kaynayıbanı pişti

bu dünyanın meseli benzer murdar gövdeye
itler gövdeye düştü hak dostu kodu geçti

aşıkmı diyem ona can terkini urmadı
aşık ona diyeler kim melamete düştü

yine esridi yunus taptuk yüzün görelden
meğer onun gölünden bir cur’a şerbet içti

bir yunus emre siiri,

işidün ey ulular,ahır zaman olusar
sağ müslüman seyrekdür,ol da güman olusar

danışman okur tutmaz,derviş yolun gözetmez
bu halk öğüt işitmez,ne sarp zaman olısar

gitti beyler mürveti,binmişler birer atı
yediğü yoksul eti,içtiğü kan olısar

ne acayip sergüzeştler,bağrım dolu serzenişler
durmaz akar kanlı yaşlar,aksa gerek şimden gerü

bir yunus emre siiri,

girdim aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum
geştediben denizler hızır’layın gezer oldum

cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta
bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum

sordum deniz malikine ırak değil salığına
girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum

viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var
haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum

ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum
dost bağının bülbülüyüm budaktab gül üzer oldum

ol budakta biter iman iman bitse gider güman
dün gün isim budur heman nefsime bir tatar oldum

canım bu tene gireli nazarım yoktur altına
düştüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum

tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni önce
gördüm nefsin burcu yüce kazma aldım kazar oldum

kaza kaza indim yere gördüm nefsin yüzü kara
hümeti yok resul’lere bentlerini bozar oldum

bu nefs ile dünya fani bu dünyaya gelen hanı
aldattın ey dünya beni işlerinden bezer oldum

yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile
kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum

bir yunus emre siiri,

yalancı dünyaya konup göçenler
ne söylerler ne bir haber verirler
üzerinde türlü otlar bitenler
ne söylerler ne bir haber verirler

kiminin başında biter ağaçlar
kiminin başında sararır otlar
kimi masum kimi güzel yiğitler
ne söylerler ne bir haber verirler

toprağa gark olmuş nazik tenleri
söylemeden kalmış tatlı dilleri
gelin duadan unutman bunları
ne söylerler ne bir haber verirler

yunus derki gör taktirin işleri
dökülmüştür kirpikleri kaşları
başları ucunda hece taşları
ne söylerler ne bir haber verirler

bir yunus emre siiri,

miskin adem oğlanı,nefse zebun olmuşdur
hayvan canavar gibi,otlamağa kalmıştır

hergiz ölümün sanmaz,ölesi günin anmaz
bu dünyadan usanmaz,gaflet önin almışdur

oğlanlar öğüt almaz,yiğitler tevbe kılmaz
kocalar taat kılmaz,sarp rüzigar olmuştur

beğler azdı yolundan,bilmez yoksul halinden
çıktı rahmet gölünden,nefs gölüne dalmışdur

yunus sözi alimden,zinhar olma zalimden
korkadurın ölümden,cümle doğan ölmüşdür.

bir yunus emre siiri,

tabtuk dergahından feyizler alan,
yanan yunus idi,o derviş yunus...
gönlünü derya,ummanlara salan,
dalan yunus idi,o derviş yunus...
***
gezer idi; iki arşı alayı,
sevgi ile yoğururdu mayayı,
barış, hoşgörü bir edip davayı,
bulan yunus idi,o derviş yunus
***
yetmiş üçe hep, bir nazar eyleyen,
herdem hakkı hakikatı söyleyen ,
aşk elinden kendin heder eyleyen,
kanan yunus idi, o dervişyunus ...
***
o bilmezdi kin ile kem hiddeti,
diler idi;kahhar haktan mededi,
şu fani dünyaya mehil vermedi,
canan yunus idi,o derviş yunus.

bir yunus emre siiri.


helal kıldı ma’şuka aşık kendi kanını
ma’şuk nakşından okur aşk eri kur’anını

yardan ayrı olunca asılıp ölmek yeğdir
aşık kendi bırakır boynuna urganını

gitmez aşık gözünden hergiz ma’şuk hayali
nitekim zilha verir yusuf’un nişanını

dirlik budur aşıka ma’şuk yolunda öle
sorarlar ise aydam aşıkın burhanını

belkıys ile süleyman aşka düştü bir zaman
isteyip bulmadılar bu derdin dermanını

gökteki harut marut aşk için indi yere
zühre yüzün görecek unuttu rahman’ını

güzaf görmen siz aşkı kime oğradı ise
sultanı iltir baştan yitirir hanmanını

ferhat bu aşk yolunda başın külünge tuttu
hüsrev şirin derdinden dosta verdi canını

leyli’yle mecnun işi acebdür ( ür ) bu halka
abdürrezzak terk etti aşk için imanını

zemane vefaları cefa gelir yunüs’a
bir doğru yer bulucak fidi kılar canını

ilk onceleri elleri beslemek ve yumusatmak maksatli kullanilan vazelin.sonralari fantezi oyuncagi olmustur.

1969 uganda dogumlu ingiliz vatandasi olan avrupanin en meshur spor yazarlarindan, futbol sadece futbol degildir kitabiyla taninir,bu kitabi yazmak icin 20 den fazla ulke gezip mafya babalarindan futbolculara uzanan genis bir yelpazede roportajlar yapmistir.

norah jones (bkz: come away with me).

abdullah gul un esi hayrunnisa gul un the economist dergisine yaptigi aciklamanin en can alici noktasi.

http://www.internethaber.com/news_detail.php?id=84275