ali biberon

(bkz: akbil sesi cikartarak otobuse binmek)

(bkz: mike tramp)

(bkz: oldukten sonra allah i gorememek)

(bkz: evi soyan hirsizla ahirette karsilasmak)

(bkz: yolcusunu otomatik kapiya sikistiran fasist sofor)

(bkz: kocam bilgi sozluk yazari yol yemek sigortasi yok)

bütün günün yorgunluğunu, şenşakrak şakalarla çıkarmaya çalışan, arabadan inen yolcusunu kapıya sıkıştırarak hem yolcuların kahkaya boğulmasını hem de bazı kesimler tarafından faşist sözlerine maruz kalması muhtemel şofördür.

(bkz: ateşteyim)

(bkz: kizim telefonun neden mesguldu onu de bana)

" kocanız ne iş yapıyor " diye sorulan bir kadının hem cevabı hem de isyanını anlatan cümledir. ki hiçbir sözlük yazarı yol, yemek, sigorta almadığı gibi, bilgi sözlük yazarı ve yazarları da yol, yemek ve sigorta almamaktadır. üzücü bir durumdur. bir bayanı rencide edebilir. telafisi, yönetim tarafından güzel bir maaşa bağlamaktır.

dursun bir gün internet cafe’de cep telefonundan mesaj alır. heyecanla telefonuna bakan dursun, temel’den şu mesajın geldiğini görür;

" dursun, senin telefon numaran kaçtı? "

tüm karadeniz kahkaya boğulur.

milyarlarca insanın önünde tekme tokat kavganın çıkmasına ve " nerde lan ipod’um " diye bağıra bağıra, silke silke kafanın hırsıza gömüleceğinin habercisidir.

yıllar yıllar önce istanbul klassis hotel’de aynı masada kahvaltı ettiğimiz ve babam tarafından " sakın sofrada saçma sapan şeylerden bahsetmeyesin " diye uyarılmamı sağlayan, tiyatrocu, bkm oyuncusu bayan. kahvaltıyı ettik, güldük, eğlendik mi? eğlendik. ama değişen hiçbir şey yok. o pelin, ben ali.

http://www.bkmonline.net/galeri/oyuncular_b/pelinkormukcuphoto.jpg

dans ederken, bir bayanın gelip " ne iş yapıyorsun ve ne kadar maaş alıyorsun " diye sorduğu, erkeklerin kızlara sürekli " aa ben seni bir yerden tanıyorum, daha dün tanışmıştık " diyerek boktan bir şekilde tanışmaya yaraştığı, mekan olarak süper fakat ortam olarak fahişe kaynayan bir gece klubü.

pink floyd’un division bell albümüden, su gibi bir parça. şarkının girişindeki çığlık atan solo, ilerleyen dakikalarda tek tek gözyaşına dönüşüyor. şarkıdaki farklı hava ilk dinleyeni alıp götürür. sanki uzun bir yola çıkmadan önce aile ile vedalaşmayı önerir bu parça. pink floyd’un aynı zamanda konserilerinde nadiren çaldığı parçalardan biridir.

aynısın, varsa kız kardeşlerinin, yoksa annesinin başına gelmesini dilediğim insan modelleridir. hep model, hep model diyoruz ya, işte bu tip insanlar yüzünden insanları kategorileştiriyor ve modelliyoruz. suç bizde değil. bu tip insanlar olduğu sürece, ailemizde yaşayan bayan bireyler veya yolda yürüyen, hiç tanımadığımız, alakamız bile olmayan bayan bireyler rahat yürüyemiyecekler. peki, bana kaldı bu sorunu çözmek? tabii ki bu toplumun bir bireyi olarak, ya çözeceğim, ya çözeceksin ya da çözecekler. fakat çözecekler kısmı yıllardır " çözülemediği " için onlardan da böyle bir şey beklemiyorum.

sözlüklerde insan modelleme başlıkların çoğu faşist ve kafatasçı cümlelerle bittiği için, insan bu başlık altına ne yazacağını şaşırıyor.

kısacası, serserilerin, sözde delikanlıların, ağaların, yolda gereksiz yere tespih sallayanların, boş gezenlerin, iş arayacağına aylak aylak gezip, milletin annesine - kız kardeşine sarkan şerefsiz köpeklerin, bir araya toplanıp elektrikli işkenceden geçmesi ile hiçbir sorun kalmayacağını düşünmekteyim. çünkü bizim insanımız bu yazıyı okuyunca önce bize " kafatasçı " veya " faşist " der, fakat aynı olaylar başına gelince, bizim düşündüğümüzden daha fazlasının yapılması için can atar.

işte biz böyle bir toplumuz.

(bkz: sen kaç beni tanıdılar)

(bkz: gittiğin yağmurla gel)

(bkz: kursat yilmaz i evinde saklayan sozluk yazari)