yaptığı espriye kimse gülmeyince rezil olmak

espir gerçekten espriyse anlamayıp gülmemek daha büyük bir rezilliktir belkide. fazla kafaya takılmaması gereken bir konu.

önce espriyi yapan kişi güler, ardından kimsenin gülmediğini fark eder, bozulur, gülüşü git gide kısılır, etrafı bir sessizlik kaplar, sonra espriyi yapan kişi "e tabii şimdi komik olmadı", "niye gülmüyonuz lan, gülsenize" gibi cümlelerle işin içinden çıkar, ama o an asıl isteği yerin yarılması ve içine girmektir. olmaz tabii. eğer esprici şahıs yeterince takıntılıysa izleyen günlerde o anı tekrar tekrar yaşar, geceleri uykusu kaçar, olayın unutulduğuna emin oluncaya kadar -ki aslında diğer insanlar onu çoktan unutmuştur- o ortama girmemeye çalışır. ama aradan yıllar geçse bile zaman zaman aklına gelecek ve bilinçaltına itmeye çalışacağı bir anıya daha sahip olmuştur zavallı kötü esprici.

yapıldıktan sonra çok vakit geçmeden, "gülmeyen orospu çocuğu" denilerek olay toparlanabilir kimi topluluklarda.

.
.
.
-işte ondan sonra demiş ki; senin anan güzel mi? muahhahahfahaşhatk
topluluk:...
-o kadar komik değil aslında yani ama...

gibi kıvırma yöntemlerini sakın kullanmayın. yüzleşin kendinizle.

-şey ben espri yapmıştım ama...

ben öyle diyormuşum böyle durumlarda, öyle diyolar.

öğretici olması temenni edilir. beceremiyorsanız bir daha yapmazsınız.

anlatana bağlı olduğu kadar anlatılanlara da bağlıdır. herkes espriden anlamaz vesselam. bazılarına açıklamak bile gerekir.

akabinde "ince espri var orda, anlamadın sen" diyerek karşıdaki kişi salak yerine konur.

(bkz: zeytin yağı gibi üste çıkmak)
(bkz: hem suçlu hem gerzek)

-bu espriyi cem yılmaz yapsa reklam olur, ben yapınca rezil oluyorum ya... konuşmayın kardeşim benimle.

gözler yere kaydırlır ,yüzdeki acı gülümseme kaybolmadan işte bu da böyle bişey denilir,anında konu bir başkası tarafından değiştirilip hedef saptırılmışsa ne aladır.o arada insan toparlanma fırsatı bulur..

ortamdakiler gülmek için yapılan esprinin kalitesini değil, değil espriyi yapan kişiyi ölçü alıyorlarsa, er kişinin burada verilen ince mesajı alıp yol alması gerekir

bozulmanın en son safhası tepkiye karşı tepkisizlik.

acaba cem yılmaz’ın başına hiç gelmiş mi diye merak ettiğim durumdur.

yapılmaya çalışılan espriye gülünmemesi bi tarafa gülünmemesi halinde ortamdakilerin taşak geçmesi itin götüne girmekle eşdeğer bir durumdur.

önce biraz kızarır yüz sonra da morarmaya başlar insan...

(bkz: bu da boyle bir anımdı)

-eh ehe işte o şimdi askere gitmiş.
-eeeeeee
-gidiş o gidiş aha aha aha komik dimi
-...
-dimi
-...
-di
-...
-öle işte aa merve saçların ne güzel olmuş.

espri yapma yeteneğinin olmadığı bir insanın susması gerektiğini ortaya çıkaran eylemdir bu.

eee komik mi lafından sora kalınacak durum.

-o anda komikti de tabii ki böyle anlatınca olmuyor. eee kem küm, bizim haydar, sudenaz’la çıkıyormuş duydunuz mu?

şeklinde kurtarılmaya çalışılır genellikle.