ustum basim dus kirigi

susuşların birbiriyle seviştiği yerdir.

(bkz: ibret verici bir hikaye)

(bkz: evinin kapılarını ilk kez bilgi sözlüğe açmak)

(bkz: boyoz tayfası)

günün anlam ve önemine uygun olarak doğum günüyle cadılar bayramını birleştirip sözlüğün bugünkü gönüllü cadısı olabilecek yazardır.

aşağıdaki şekilde diyaloglara gebe bir sanrıdır kendileri:
merve> merhaba * ben merve, bakalım beni tavlayabilecek misin...
<merve> beni yaratanlar hakkında daha ayrıntılı bilgi almak istersenhttp://www.botego.com adresini ziyaret edebilirsin.
<mahmut> merhaba merve ben mahmut
<merve> merhaba, tanışalım mı?
<mahmut> beni zaten tanıman gerekirdi
<merve> birden titreme geldi
<mahmut> gelir ya gelir koskoca mahmut.. koskoca...
<merve> mahmut deme gözünü seveyim. merve benim adım bak ne güzel merve.
<mahmut> ne diyem mahmut mu diyem
<merve> mahmut deme gözünü seveyim. merve benim adım bak ne güzel merve.
<mahmut> tamam o zaman mahmut giyem ?
<merve> tamam demişken, tamamlanmamış işler beni hep huzursuz etmiştir. sen ne düşünüyorsun?
<mahmut> aşk zaten bir tamamlanmamışlık değil midir; bireysel suskunluğun köleleşme evresinde ?
<merve> tamam demişken, tamamlanmamış işler beni hep huzursuz etmiştir. sen ne düşünüyorsun?
<mahmut> ben sözlüğü düşünüyorum
<merve> interaktif sözlükler de bir yere kadar değil mi. ne modaymış ama.
<mahmut> sözlükler nereye kadar bilmem ama sen bilgi’ye kadarsın
<merve> sence nereye?
<mahmut> bilgi sözlük
<merve> internetteki sanal sözlüklerle sen de ilgilisin sanırım.
<mahmut> sen analla mı ilgilisin ?
<merve> tesadüflere inanır mısın ?
<mahmut> lafı değiştirme ?
<merve> bir kadını etkilemek için neler yaparsın ?
<mahmut> mavi ve yeşilin tüm tonlarında özgürce salınırdım
<merve> mavinin de amma tonu var ya. hepsi de güzel bence.
<mahmut> evet en güzeli mahmut mavisi
<merve> hmm
<mahmut> hmm yaaa
<merve> düşün tabi.
<mahmut> çok düşüncesizsin merve, insan bir jakuzi ikram eder
<merve> bana mı dedin?
<mahmut> evet ama biraz aptalca konuşuyorsun
<merve> ağır sözler söylemen seni küçültür.
<mahmut> seni baya büyütmüşler anlaşılan; boyu geçiyor musun ?
<merve> en büyük hayalin nedir ?
<mahmut> kardelen merve’yle beraber olmak
<merve> bana adımla hitap ediyor olman ne kadar ince.
<mahmut> yaa.. kardelen olunca işte öyle oluyor
<merve> o da güzel. ne diyorduk devam edelim.
<mahmut> ilhan irem diyorduk. sahi bir ilhan irem vardı ne oldu ona ?
<merve> muhabbet bitmesin de konu atlansın cicim, sorun değil.
<mahmut> cemil cici kuş öttü
<merve> bazı kavramlar epey göreceli.
<mahmut> kuş kavramı mı hım evet görecelidir. büyüğü vardır, küçüğü vardır
<merve> pekala
<mahmut> önemli olan hissedebilmek bütünleşebilmektir
<merve> bu kadar çok önemli olması seni sıkıntıya sokabilir ama.
<mahmut> yok hiç zorlanmıyorum gayet rahat oluyor
<merve> hiçbir şeyin zorlamayla tadı çıkmaz. bazı şeylerin çok daha güzel yolları vardır yalnızca sabır gerektirir.
<mahmut> seri katil ve tecavüzcü zannettin galiba
<merve> ihtimaller üzerine yorum yapmamalısın
<mahmut> ihtimaller denizi ?

dalyan rock festivalinin kısaltılmış hali.

gidenlere inat kelepçelere aşık olunan şarkı.

"aya sordum gözlerini kaçırdı benden
gül bakışlım güller aldım ektim yeniden
beni bıraktın gül bakışlım senin idim ben
gül bakışlım gel"
şeklinde de devam eden şarkı.
derin bir çağrının, yaralara derman aramanın dillendirildiği şarkıdır aynı zamanda.

saklımdasın ve gün olur şarkılarıyla içini açan, mavi ada’da da sıkça yankılanan özgün müzik sanatçısı.

saklımda adlı şarkısıyla en güzel düşleri kendi içine sakladığına inandığım; ama zaman zaman ucundan kıyısından da dinleyenlerine bölüştürdüğüne inandığım sanatçı.

her geceki düş nöbetlerimizin daha bir içine girdiğimiz, daha da biriktiğimiz program.

milâdı kutlu olasıca yazar.
(bkz: nice yıllara)

bir zahmet kısa devre yapıp toptan yanmalarını dilediğim ocak setidir.

birkaç dakika içinde radyo 7’de kendini belli edecek olan frekans.

sürekli düşük yapılan çocuktur.

(bkz: gule)
(bkz: sen hiç mi bahar görmedin)

iş yerinde muhtemelen ana s.kilir yazan bir levha bulunduran işletmecidir.

(bkz: yatak odası yangını)

güzedüşen suflör kiz
bağliyim,bağlisin,bağli,bağliyiz,bağlisiniz,bağlilar. her yerde siyah testereli kapanlar. uçlarini çivilemiş rüzgar, perdeyi de..
kulağım bir yerlerden hisliyor bu şarkıyı ve tuzaklar ısmarlıyor gövdesine. ben bir güzedüşenim. uzağım,yönsüzüm, özsüzüm ve uykusuzum. yolda bilge ölülere rastladım sara molalarında. dokunmak istedim tenlerine. mor çağlayanların ardında yarıtanrı bir ra ağlıyordu. iş bu ya, ağlıyorken çok kişilikti. gözlerinde rus bir balerin, kızıl kurtuluşlar müjdeliyordu dağa taşa. ve ben ne zaman aynaya baksam en çok seni görüyordum dışbükey ömrümde. kavislere daldıkça kazanıyordun anlamını ve eğrileriydi aynaların aslında mor çizgili hırkan ve yünleri. ben bir güzedüşenim, kollarım ilmiksiz, kemiksizim,etsizim. öncem yok benim, bir anlık patlama ve etrafa saçılan bilyeler, kızılderililerin aslında siyah olan ve yalnızca senin nefesinin koyunda beliren derileri, tüm her yerde salyalar, öksürükler sonra köyler,okullar,çocuklar, onurlular,onursuzlar, korunaksızlar. senin gökkuşağın değil bu. çünkü sana ait değil okuduğun senaryo. korkuluk gözlerini değiştiremiyor ki atlıları görebilesin. bir yerlere yapıştırılmış ve çivilenmişsin, gözlerinin tüm lambaları sönük ve ağlıyordu nietsczhe atildiğin her çikmaz sokakta ya da yorulduğun her adamda, her durakta. hep sordun sen, kimse cevaplamadı anı defterinden kaçırılan yayınların yakıldığı pis nehri. hiç ömrünü cevaplamadılar, emanet ömrüler bulamadın sen ömrün için ve kılıflı ölümler gelirdi sana göğe çekilen bayraklardan. ağlıyordun ve ne zaman bir köyde bir çeşmenin başında çocuk yüzü yansa en çok senin özün dolaşıyordu papatyalarda. düş(tü) o çocuk. yüzeylere bırakılan, sürümcemeli sevdalar kendi milatlarından bir haberdardırlar benim gibi. boşluğum ben, bedenimi ikiye ayıran rüzgar değil, düşbükenler. bir soru işaretisin ömrümde. her paragrafın girişi öznesiz. tüm kurgular kurgusuz ve tüm sözcüklerim eşanlamsız. masal başlamalı mı artık?
trenin koridorlarında en çok sen eskidin köhne istasyonlarda.ve her garda uyuyan tinerci çocuklardı yüzündeki çiçek. onların dikenleri yok ve hala gövdesi bağlı toprağa. durup düşünüyorsun. gelen o mu ? yarı gri, ulukadın, üstömür bir fahişe çiziyorlar kaldırıma düş sarhoşları. her tiyatro salonunda yangın var bu şehirde ve hala en çok sen sızıyorsun izleyicinin içine. yine de perdeyi bulandırmak istiyor kötü kadınlar,düşbükenler, ayrımsızlar. gülüşleri tutsak bir kadın var koridorlarında. zamanın birinde bir yerlerde lacivert bir ölüm hazırlıyor gecenin beyaz sinesine çığ yangınları. ve her basamağında ayağın kayıyor, elin yok senin ,yalnızca parmakuçların var. içinde güzedüşenler. uçların yetmiyor halıya değerken teni gözündeki yeşil çocuğa. ben bir güzedüşenim, geceyarısında ömrüne düşenim, serin uykularında, derin kuytuluğunda. perdeyi aralamıyor cin, açar gibi yapıyorken, yanılsamanı istiyor kör duvar. ve bu senaryoya kadar her perdeyi bulanık görüyorsun, perde yok diyorsun, ben özüm diyorsun, daha çok küçüğüm, yangın şehirlerden kırık ömürler biriktirdim başrol oyuncusuna. ve tiyatro salonu sus pus. en gerilerde tek başına oturuyorum, bir yudum bile kanyak yok cebimde. oyunbaşlarken aslında sensin yansıyan sahneye, ürkek gülüşün ve tutsak melantis. sonra parmakuçların çıkıyor sırayla, irili ufaklı, tinerci çocuklar, sarhoşlar, üstömür fahişeler,suyadüşenler. en büyük boyda bir gökkuşağı hazırlanıyor kalbin için. ve hep beraber aynı şarkıyı söylüyoruz şimdi parmakuçların, tinerci çocuklar, sarhoşlar, üstömür fahişeler,
sen
ve
ben:
gözlerinin içine girdim
başka alemler gözledim
ben bunlarla övünmedim
beklemedim illa
beklemedim
sevdim!..