bokk

özgürlük

hastalıkta olmak sizi sıhhatten uzaklaştırır. iyi olduğunuz vakti hatırlamakta zorlanırsınız. sıhhat algınız değişir git gide hasta zamanlarınızda.

örneğin (bkz: genç kızların sevgilisi olmak)

içim acıyor. çünkü her an hissediyorum yalnızlığımı. yaptığım hataları. buz gibi gerçek hem de.
içim acıyor. ayrılıktan mesela. çünkü özlediğimi hatırlıyorum her an.
içim acıyor. çünkü yorgun tenim seni buldukça kaybediyor.

(bkz: hepimiz aynı boku sıçıyoruz)

varolmanın dayanılmaz hafifliğinde kitsch olarak tanımlanmış püsür.

(bkz: atın ölümü arpadan olsun)

kutsi isimli müzisyen demiş mesela.
yeni yeni sevdaların çiçeği misin banane banane banane şeklinde.
ayrıca banane ayrı yazılır. ama fakat ısrarla bitişik yazdım ben.

bazen küçük bir an için ömür bile verilir ya da zaman olur hayaline cihan değer.

böyle bir kalıp var mıdır hakkaten yoksa insanlar cümle içinde her kelimeyi ayrı ayrı seçerek mi kullanırlar bu öbekciği diye kafaları karıştıran öbekcik.

(bkz: sevgili haydar ağabey)

insanlar ikiye ayrılır: dudağı uçuklayanlar ve dudağı uçuklamayanlar. dudağı uçuklayanlar stresli geçen bir günün ertesinde sabah dudaklarında bir (çok) uçukla uyanırlar. bu insanlar dünya nüfusunun şanssız çoğunluğudur. hepimizin çevresinde vardır bu tiplerden. ikinci grup ise şanslı azınlıktır. bu dostlarımızın asla ve asla dudakları uçuklamaz. fakat bunlar da ayrıldıkları sevgililerinden kalma uçuklarıyla hüzünlü ama mağrur ilk gruba yollanabilirler.

don’t you ever change
and thank you
i don’t think we will meet again
and you must leave now
before the sunrise above skyscrapers
the sin and this mess we’re in
şeklinde vurucu sözlere sahip thom york’un melankolik ve içine kapanık, pj harvey’in karizmatik ve seksi yorumundan demini alan stories from the city, stories from the sea albümünün aşk ve şehir şarkısı. off çok fevkalade bir şarkı. güzel kafayla şehrin sokaklarına kendini atıp binalar etrafında fırr dönerken ve içinde aşk varken yandaki bardan kulağına çalınan şarkı.

roll dergisinin en iyi aşk şarkılarından biri olarak tanımladığı gogol bordello klasiği.
start wearing purple for me now
all your sanity and wits they will all vanish
i promiss
it’s just a matter of time.

kahramanına istanbulu semt semt sokak sokak dolaştırıp gördüğü bütün çöp yazılarının fotoğrafını çektiren, okuyucusunu ise daha ilk sayfalardan çokrenkliliğine yutan harika elif şafak romanı.

beni "madem eşcinseldin, kadınlar için yazdığın onca şarkı neydi?" diye feryat ettiren adam.

well it’s a silly thing
that i’ve been wondering
shall we drink a toast to
absent minded friends
açılışıyla damarlarımızdan içeri süzülen, kısa zamanda
have you ever smiled for too long?
till you’re aching
have you ever laughed till you cried?
till your heart is breaking
ile efenim vuran, evet kabul ediyorum damar şarkı nitelemesi pek yerinde olmadı ama en azından sinsice içeri süzüldüğünün arkasındayım, son derece karizmatik bir şarkıdır ve ben hep moloko isimli artistten dinlerim ve memnun kalırım.

shall we drink a toast to absent minded friends ve ilerisinde
love is always riddled with
selfishness
few will find joy in their
big success
diye devam eden noksan akıllı dostlar manalı bir şarkı yazmış fakat nereli olduklarını dahi şu ana kadar merak etmediysen bir daha da hiç etmeyeceğimi düşündüğüm, bana uzak ve gizemli olduğundan ötürü karizmatik gelen bir grup ya da kişi ya da başka bir şey.
bu ismin zihnimde karimatik çağrışımlar yapması muhtemelen şundan: a clockwork orange filminde şiddet ve klasik müzik tutkunu kahramanlarımızın bilmemneli süt içmek için takıldıkları ve boşalan bardaklarını önlerinde diz çökmüş sehpa gibi duran beyaz tenli çıplak kadınların vücutlarına bıraktıkları bar’la alakalı bir isim lakin alakasının ne olduğunu ne yazık ki şimdi tam çıkaramıyorum.

oha olmak, genç yaşında görgüsü bilgisi az buçuk noksan tazecik beyinlerin gördükleri olay karşısında oha demek bir yana oha ünlemiyle kendilerini öyle bir özleştirmeleri ki ta kendisi olmaları, oha olmaları adeta. günümüz televizyonlarında her şey saat bazında yaşlanıp eskidiğinden, minimal dostlar hep bir adım geriden gelip hem varolanı kavramamış, hem de yeni çıkana şaşırır vaziyettedirler. durum böyledir. kanımca.

bebeğim,
içimden geçen o ki hep böyle olduğumuz gibi kalakalalım. ben yattığım omzundan hiç başımı kaldırmayayım. saçlarımı okşayarak beni uyuttuğun o uykulardan hiç uyanmayayım. birlikte güldüğümüz anların sonu hiç gelmesin. ayrılık bu kadar acı olmasaydı sevdiğimi daha çabuk unutmaz mıydım ama? en acısı da bu zaten. tıpkı senin beni unutacağın gibi benim de kalbimden bir gün adın silinecek. aylardır aşkla dokunduğum adamın teninin kokusu elimden uçup gidecek. birbirimize sakladığımız yerleri başkaları dolduracak günü gelince. aklımda hep geri dönmek varken, bir de seninle olmamın imkansızlığı, benim koskoca mutsuzluğum hep içimdeyken, seni seviyorum hem de çok. en güzel şeyler geliyor hep aklımıza. korkma tatlım, ama tüm anılar ölüdür biliyorsun. sen de bir anıdan ibaretsin artık. ve ölüsün benim için.
hoşçakal.