icim aciyor

neden gittigini bile soylemeyecek kadar arsiz sevgilinin geride biraktigi enkazdan yukselen tek ciglik.hazmetmesi zor,actigi yaralarla insani bir omur eksik yasamaya mahkum oldugunu anladigi anda cok da icten soylenebiliyor.

fizyolojiyle kesismeyen bir terimdir. aci hissi insanin dis derisine mahsus bir olaydir. yine de gercek hayat tibbi rutinleri takip etme zorunlulugu olmadigindan insanin ici de acir, gonlu de kanar, kalbi de durur.

"ne zaman gececek?" diye beklenen,yillar surebilen,gecti sandiginiz da birden kanser gibi tekrar vucudunuzu saran, agir bir yukun altina iten,bunun sonucu asla gecmeyecek oldugunu yavas yavas sizin de kabul ettiginiz,dinlenen her sarkida butun cabalarinizin bir anda duman oldugunu gordugunuz lanet olasica durum.

(bkz: avuclarim kaniyor)

incele butonundan özellikle arattığım başlık... kaybedilen sevgilinin ve ya dostun arkasından göz yaşalarının içine akmasıyla başlayan allah kimseye vermesin dediğim bir durum...

(bkz: yüreğim yanıyor)

boşvermeliyim, boşvermeliyim, boşveremiyorum..

içim acıyor. çünkü her an hissediyorum yalnızlığımı. yaptığım hataları. buz gibi gerçek hem de.
içim acıyor. ayrılıktan mesela. çünkü özlediğimi hatırlıyorum her an.
içim acıyor. çünkü yorgun tenim seni buldukça kaybediyor.

içim acıyor şimdilerde...
ay karardı..
güneş bulutların ardına saklandı...
sabah gördüğüm gökkuşağı dengesini yitirip suya düştü...
sudaki siluetim buruşuk...
karışık...

hayatına renk katan seni sen yapan bütünleştiğin insan gittiğinde yaşanan durumdur.kroca tabiri ciğerim yanıyordur.çok fena bişeydir hayattan bezdirir nefes almakta zorluk çektirir.

güzel bir türk sanat müziği şarkısı...

ah içim acıyor,
uykularım kaçıyor,
yoksun yine yar sabrım taşıyor...

dilbilimcilerin mecazi olduğunu iddia edecekleri deyim. oysa kesinlikle mecazi değil. gerçekten acır iç, kalp. göğsün patlayacak da patlayamıyor gibidir, bir baskı vardır nefes almayı zorlaştıran. kalp sanki bir bıçağın altına yatmış, sürekli parçalanıyordur. bu ne bir laf salatasıdır, ne de benzetme. gerçekten acır iç, mecaz, laf oyunu, sanat diyip geçmek bunu hissedememiş veya hissedemeyecek kadar duygusuz insanların işidir.