vesikalik fotoğraf

uzerinde yapilan rotu$larla kendimi taniyamadigim fotograf ce$idi.

az once cektirdim, allah icin cok hizlilar, 7 dakikada teslim ettiler 8 tanesini 15tl den. resime bir bakayim dedim de kendimi taniyamadim. bi zayiflami$im, bi toplanmi$im, ne bileyim gencle$mi$im. naaptiniz siz ya? dedim, rotu$ladik abi dediler, allah razi olsun dedim ciktim oradan.

pek yaki$ikliymi$im ben, bugun bunu ogrendim.

bir değeri olmayan fotoğraftır. ne duygumuz bellidir ne de düşündüğümüz... hiç kimse vesikalık fotoğraf ile birisine aşık olmamıştır, mümkün değildir. ifadesizdir vesikalık fotoğraf. ya ehliyete verilecektir ya pasaporta... herhangi bir devlet dairesindeki görevlinin baktığında; karşısındakinin biz olup olmadığımızdan emin olmak için kullanacağı boş bir görüntüdür. çoğumuz dişçiden korkar gibi korkar fotoğrafçıdan.o bütün maskelerimizden soyunup karşısına geçtiğimiz fotoğrafçı yüzümüze ifade vermeye çalışırken, çıplaklığımızdır sıkıntımızın en kabartılı yeri.

herkesin birbirine benzediği yerdir aslında ne kadar rötüş yapılsa da suratlarımıza. estetik operasyonu geçirmiş gibi görünürüz. hoş ! ben hiç rötüşletmedim vesikalığımı; ’olduğu gibi bastır’ demişimdir.

en son geçen ay poz istedi fotoğrafçı bey benden. kimlik değişimi ıvır zıvır... ondan evvel ki 6 yıl önceydi.rötüş deydirsem o fotoğrafa nerede kalacak benim koskoca 6 yılım, öyle değil mi? düşünmekten kırışan alın, uykusuzluktan moraran gözaltları...tamam değeri olmayan fotoğraf dedim ama başka hangisinde bu kadar kendimim ?

oyle illet bir seydir ki bu vesikalik fotograf en ihtiyac duydugunuz anda ya cebinizde 1 tane kalmistir yada hic yoktur. her seferinde "tamam lan bu sefer gidip 100 tane bastiricam evin muhtelif yerlerine koyucam isim oldugunda bulucam, kullanicam" dersiniz ama nafile her seferinde yer yarilir icine girer ve bulamazsiniz o fotograflari. insani o kadar canindan bezdirir, ne hikmetse hep kaybedilir, tukenir v.s.

ps: yazar burada isyanla karisik hezeyanini dile getirmistir.

(bkz: bir fotoğraf çekinebilir miyiz)>

genellikle berbat çıkan ve resimdeki varlığı kendimize bi türlü benzetemediğimiz fotoğraf türü.

kasım kasım kasıltır insanı.fotoğrafçının talimatları sinir eder.yok omuzlarını kaldır,dik otur,biraz daha gülümse.insan içinden bitse de gitsek der.o derece kıl bir durumdur.o kadar kasılmaya fotoğrafta bi b.ka benzemez.ama güzel yaparlar resmi sonra;yüzdeki sivilceler,lekeler,vs... kaybolur gider.resimdekini kendinize benzetmekte zorluk çekersiniz.böyledir işte vesikalık fotoğraf olayı.

çekilirken fotoğrafçının nasıl poz vermen gerektiğini anlattığı, sadece yüzünü gösteren fotoğraf. nedense bu fotoğrafçılar genelde "başını sağa çevir, daha fazla çevir, biraz daha çevir." der. bir bakarsın profilden çıkmışsın. veya ısrarla yukarı kaldırttırır kafanı, "istikbal göklerdedir." dercesine yukarlara bakmış çıkarsın fotoğrafta. fotojenik çıkmak çok zordur bu fotoğraflar da ya, neyse ki artık rötuş tekniklerini iyice geliştirdiler.

çekinirken çok utandığım fotoğraf çeşidi.evde arka fon yapıp kendim çekmeye bile denemişimdir.sevmem sevmem.fotoğrafçı dayının zorla güldürmesi de cabası.

başına dik tut,ileri bak,omuzlar dik gibi talimatlarla çekilen foto türü.

evrak listesinde her zaman 6 tane istenilen yapılması en zor olanıdır

ben- abi bi daha çeksek.
fotografçı- olur çekeriz.
ben- olmamış ya bi daha denesek.
fotografçı- tamam.
ben- abi bu da olmamış ya.
fotografçı- en iyisi bu bence basalım bunu.
ben- yok abi gözüme baksana kısık gibi.
fotografçı- kardeş allahın gücüne gitmesin sonra!!
ben- ....???

ani gelişen resmi işlemlerde her zaman lazım olabilecek bir şeydir. cüzdanlarda yedekte bulunmasında yarar vardır.

bide bunun okulda çekilen tipleri vardır.öğretmenin not defterine yapıştırılmak üzere çekilir.okula bir fotoğrafçı gelir bir sandlye atılır arkasına kırmızı bı bez asılır daha götunu sandalyeye koymadan fotoğrafcı gec der.ne oluyoz lan dersın sonra resmını görur ve kendınden ıgrenır ogretmenın bu tıpe ıyı bır sozlu notu vermesını asla beklemezssın.

(bkz: vesikalık cektirme sorunsali)

rötüşların çok abartıldığı bir fotograf türü.hiç bir zaman istediğiniz gibi çıkmazsınız.

oysa basit bir yöntem vardır:fotograf çektirecek kişi ile fotograf makinası arasına sorgu odalarındaki o aynalardan konur.kişi kendini hazır hissettiğinde deklanşöre basılır.

pek çok insanın çektirirken heyecanlanıp sekte-i kalp neticesi hakkın rahmetine kavuştuğu şey...

yapişik ikizlerin çektiremeyeceği fotoğraf.

(bkz: vesikali yarim)

bir ani, bir tat olsun diyerek fotografciya arkadasinla birlikte gidip "hocam bu muzaffer ikimizin birlikte bi vesikaligini ceksene sana zahmet" dediginiz zaman kabul edilmeyen bir fotograf turudur. illa ki tek basiniza cektirmek zorundasiniz "kardesim ben tek olmaktan hoslanmiyorum, bunaliyorum ikimizi birden cek" dediginiz zaman kapi disari ediliyosunuz. cok israr ederseniz dayak yeme ihtimalinizde var.evet.

bir insanin hicbir zaman fotojenik cikamayacagi ufak boyutlu fotograf.
son zamanlarda bilgisayarla yapilan rotuslar sonucu zaten artik kimse vesikalik resmine benzememektedir.