tüm kaldırımı kendi malı zanneden orospu çocukları

(bkz: türk malı haa yürk malı yea)

bunlara dersini vermenin en kolay yollarından biri deli taklidi yapmaktır. evet, deli taklidi yapmak!

aceleniz varken sizi hemen önünüzden takip eden bu tiplere yaklaştığınızda, kendi kendinize bağırmaya, kavga etmeye, duvara dönüp "ne bakıyon lan" demeye başlarsanız irkilip geri çekilirler; siz de dönüp onlara sinirli bir bakış attıktan sonra yolunuza devam edersiniz. tecrübeyle sabittir.

ankarada m.g. nin oğlu olabilir bu.

annelerinin kaldırım yosması olması ihtimali yüksektir.

analarına özenir bu tipler. kanlarında var orostopolluk.

memlekette ne kadar orospu çocuğunun olduğunu öğrenmiş olduğumuz başlık. vay anasını.

kaldırıma aracını park eden orospu cocuklarıdır aynı zamanda.

otoyolda da iki şeridi birden kendi malı zanneden orospu çocuklarıyla aynı yerden çıkmışlardır.

teyzelerdir ekseriyetle bunlar.kocaman kiclari ile yolu onlar yaratmis gibi yururler ve afederseniz falan derseniz bir de soylenirler ki tepelerinden asagi isemek lazim gelir.

topluca yürür bunlar. aceleniz vardır ya, gecmek istersiniz, gruptan biri bi sol yapar gecemezsiniz. aradan geceyim derseniz safları sıkla$tırırlar. yava$ yava$ yürümek zorunda kalırsınız hemen arkalarında.

çok içimden geldi, bir gun onlara, yürümeyi bilmiyorsanız bi sktrn gidin evinizde oturun lan hıyar herifler dicem. evet bunu dicem.

tam sağlamaya çalı$ırken sağa kayarlar,ulan sollıyım dersiniz sola kayarlar.bide geçerke garip garip süzerler.

(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)

son 10 yılımı kendileriyle savaşmaya harcadığım orospu çocuklarıdır. ne zaman ki bir kaldırımda yürüsem o zaman karşıma çıkarlar; kimi sevgilisiyle elele, yavaş yavaş, güneşin tadını çıkarta çıkarta yürür daracık kaldırımda, kimi okuldan kaçmış, gömleğini pantalonunun dışına sarkıtıp kravatını göbeğine kadar indirerek gerizekalı gibi gibi yürür arkadaşlarıyla kaldırımda, arkasındakilerin kendilerini geçmelerine izin vermezler ve ne şanssızlıktır ki o arkadaki kişi hep ben olurum. ben eğer bugün o serserilerin kafalarını birbirine tokuşturmak suretiyle etkisiz hale getirip öne geçmiyorsam eğer bu onlara değer verdiğimden değil; yakın bir zamanda çıkacağım tatil öncesi huzursuzluk yaşamamak, o güzelim burnuma kazara bir darbe alıp yazı kendime zehir etmeme arzusu içerisinde olduğumdandır efendiler. o sebeple, terbiyesiliğin lüzumu yok. kendinizden başkalarına da bir takım hakları olduğunu hatırlayın, kırdırtmayın bana kaburgalarınızı lan.