sıfat

hep anlatır.çok anlatır.bazen mübalağa bazen tumturaktır.cümlede altı çizilesidir.bizde çok vardır.

ne gariptir ki; sifat olan bir fiil, "sifat" olmadigi durumlarda "sifatsiz" sifatini almaz.

(bkz: adlasmis sifat fiil)

bazı yörelerde yüz, çehre anlamlarında da kullanılır. misal;
sıfatına tüküreyim senin terbiyesiz herif.

kişilerin kimi zaman çeşitli yollarla kendisine söylenen hakarret içerikli cümleleri savuşturmak manasında kullanabilecekleri bir kelime. misali;

+hayvan, öküz, salak, aptal.....
- evet hiç olmassa benin bir sıfatım var.

(bkz: sıfat fiil)

argoda yüz,çehre,tip olarak da kullanılır.

-herifteki sıfata bak aq,kıçıma kaş göz çizsem daha güzel olur be,peeaah!

niteleme sifati ve belirtme sifati olarak ikiye ayrilir.

ada nasil sorusu yoneltilerek bulunur.

(bkz: on ad">[gbkz]on ad)

belirtilisi ve belirtisizi olan belirtme sozcugu.

(bkz: sifat ile zamir farki)

(bkz: adjective)

turkcede kullanilan sifatlarin turkce olmak zorunluluklari zaruridir..aksi takdirde "sicak kanli bir adam" demek yerine "oo hot blood man" demeniz gerekir ki bu sefer de kar$i taraftaki insanin size okuzun trene baktigi gibi bakmasina maruz kalirsiniz.bu da ho$ bir enstantane yaratmaz insan zihninde.

ayrica bunlar evrenseldirler.turkce olmak zorunda degildirler.latinceden gelebilirler.

bir kimsenin bazi bakimlardan ozelligini belirten kelimeler.

kendisinden sonra gelen kelimenin durumunu,seklini,semalini,icigini cicigini belirtmede yardimci olan kelimelere verilen terimsel isim.