sıfat

kendisinden sonra gelen kelimenin durumunu,seklini,semalini,icigini cicigini belirtmede yardimci olan kelimelere verilen terimsel isim.

bir kimsenin bazi bakimlardan ozelligini belirten kelimeler.

ayrica bunlar evrenseldirler.turkce olmak zorunda degildirler.latinceden gelebilirler.

turkcede kullanilan sifatlarin turkce olmak zorunluluklari zaruridir..aksi takdirde "sicak kanli bir adam" demek yerine "oo hot blood man" demeniz gerekir ki bu sefer de kar$i taraftaki insanin size okuzun trene baktigi gibi bakmasina maruz kalirsiniz.bu da ho$ bir enstantane yaratmaz insan zihninde.

(bkz: adjective)

(bkz: sifat ile zamir farki)

belirtilisi ve belirtisizi olan belirtme sozcugu.

(bkz: on ad">[gbkz]on ad)

ada nasil sorusu yoneltilerek bulunur.

niteleme sifati ve belirtme sifati olarak ikiye ayrilir.

argoda yüz,çehre,tip olarak da kullanılır.

-herifteki sıfata bak aq,kıçıma kaş göz çizsem daha güzel olur be,peeaah!

(bkz: sıfat fiil)

kişilerin kimi zaman çeşitli yollarla kendisine söylenen hakarret içerikli cümleleri savuşturmak manasında kullanabilecekleri bir kelime. misali;

+hayvan, öküz, salak, aptal.....
- evet hiç olmassa benin bir sıfatım var.

bazı yörelerde yüz, çehre anlamlarında da kullanılır. misal;
sıfatına tüküreyim senin terbiyesiz herif.

ne gariptir ki; sifat olan bir fiil, "sifat" olmadigi durumlarda "sifatsiz" sifatini almaz.

(bkz: adlasmis sifat fiil)

hep anlatır.çok anlatır.bazen mübalağa bazen tumturaktır.cümlede altı çizilesidir.bizde çok vardır.