sevgili günlük

ki$ilerin gunluklerine canli insan muamelesi yaparak ona "sevgili", "canim benim", "cok kilo almi$in sen biraz zayifla" turunde $eyler yazmasi durumu.

(bkz: gunluk)

ornegin;
sevgili gunluk,
cok yalnizim, az kalsin olucem, sen de olmasan ben ne yapicam.

(bkz: gunluk sut)

(bkz: sevgili sozluk)

sevgili gunluk..
bugun bilgi sozluk`e "benim en sevdigim $ey $udur, $u i$i hic sevmem bir de aslinda $u ki$inin en sevdigi $ey de $udur" $eklinde entryler yazarak aslinda sana yazmam gereken $eyleri tamami ile alakasiz bir sozluge yazdim.sanirim pek ho$landilar ki benim yazdigim entrynin altina sevgili gunluk, sozlugun gunluge donusmesi ve gunluk tutmak $eklinde bkz`ler verdiler.bundan sonra hep bu $ekilde entryler yazicam ki ogrensinler nasil yazilirmi$ entry falan.


aradan iki gun gecer..


sevgili gunluk..
bugun bilgi sozluk`e giremedim.boyle bir kullanici yok dedi bana $ifremi girdigimde.sanirim bir hack saldirisi oldu da benim kaydim silindi.yoksa beni neden ucursunlar ki.sana yazdiklarimin aynisini sozluge de yaziyordum ve cok begeniliyordu.yazdiklarimin altina da hep seninle alakali bkz`ler veriliyordu hatta.birisi mesaj atmi$ bana ve "hala bu ayarlardan bir sonuc cikartamadiniz mi? burasi sozluk, gunluk degil..!" gibi bir $eyler yazmi$.ne demek istedi anlamadim.sanirim hazmedemedi sozlukteki populerligimi.hala anlamadim aslinda.neden bana boyle bir kullanici yok demi$ olabilir ki sozluk sevgili gunlugum.seni mi kiskandi da her $eyi ona yazmami istedi anlamadim ki.

sevgili gunluk,
gunun nasil gecti?

(bkz: gunlukle iliskiye girmek)

annemin aramaktan helak olup sonunda buldugu gune kadar buyuk bir azimle yazdigim gunlugumun giris cumlesi..

genc kizlarin kendileri ile cikan,cikmayan erkekleri sikayet ettikleri kutsal defter..muhtemel yeri yastik alti yada giysi cekmecesidir.

(bkz: sevgili gunluk ile yasanacak diyaloglar)

sevgili gunluk:
her sevgiliyle sevisilmiyormus. ozur dilerim.

-sevgili gunluk,bu gece icimi sana nasil dokecegimi tahayyul edemezsin..
-dur bi dakka
- bismillahirraahmanirahimm,,destur destur ne oluyo lannn
-artik dayanamadim bu ciziktirmelere kasindirmalara,oolum anladik duygusal adamsin,siirlerini yaziyorsun bana cok icli,ama bak alinma ama essek kadar oldun,git disari cik gez biraz..alo,ordamisin? goz yokki bende.alo..
-hede,hedu..
-o da olur,(ne guzel yaziyodu cocuk,cildi cizdirdi)heh he,ne diyodun sen tahayyul,mahayyul?
-tiss,misiisss,hebele,,
-vah vah,iyi bir kaplamaci biliyorum,adresini versem?

bu bir macera isidir. bildigin yasadigin seyi yazarsin ve kimseye gostermek istemezsin. ama aslinda bu kocaman bir yalan cunku aslinda istedigin birilerinin gormesidir. bu mahremiyet sinirlarina benzer.herkes bekaretini korur ama asil istedikleri biran once bu durumdan kurtulmaktir.

gunduzleri yasayamadigi hayati geceleri kaleme alan insanlarin,yarisi hayal yarisi gercek ruyasi.mesela soyle yazilabilir:sevgili gunluk bugun cok tatli bi cocuk bana bakti ve gulumsedi ama benden cekindigi icin bi turlu yaklasamior...--muhtemelen o cocugun kizdan haberi bile yoktur!

lemanyak dergisi cizeri gurcan yurt’un yarattigi robinson crusoe ve cuma karikatur dizisinde sik gecen bir cumle. robinson gunlugune yazi yazarken hep bu cumle ile baslar.

(bkz: abazanin gunlugu )

yas ilerledikce bu soylem, "sevgili defterim"e donusur. iyice bi akla kemale erdikten sonra da hic girise gerek duyulmaz, zira kisi aslinda kendiyle konustugunun farkina varmistir.

sevgili gunluk, biliyorum seni bu aralar cok ihmal ettim, bilgi sozlukle olan iliskim yuzunden sana vakit ayiramadim ozur diliyorum. bundan sonra sana da vakit ayirmaya calisacagim...simdi bugun yasadiklarimi anlatiyorum sana lutfen kusme bana ve dinle lutfen;(ben artik senin bildigin ben degilim)
bu sabah, yine kargalar boklarini yemeden uyandim. ve kendimi ayni kargalarin yaptiklari seyler gibi(!) hissettim.
aynaya bakinca her sabah oldugu gibi "nabeer fistik, nabersin bugun" demedim bile, motivasyon icin kendime(biliyorsun ben soylemesem, artik kimse bana boyle seyler soylemiyor)
midem felaketti, dun gece hic olmasini istemedigim kotu bir olay yasadim, gene sinir stres mahvetti beni...bir de dun, agir bir dis operasyonu yasadim tonla aldigim agri kesicilerin de payi olabilir bunda diye dusundum.
kendime koyu sekersiz bir nescafe yaptim, biliyorsun sabahlari icmem ama bir de cigara yaktim.bahcede oturdum azicik. bir ay evvel ektigim tohumlar yesermisler nihayet, cok sevindim, ellerimle onlari oksamak istedim. pembe gullerim goncalanmis, tutup onlari opmek istedim.sonra tanrinin yarattigi bu mucizelere dokunmaya hakkim olmadigini(artik gunahkar oldugumu) dusundum. birden hic ise gitmek istemedi canim kimseleri gormeyeyim yorgani basima cekip, butun gun yatayim istedim.
programa baktim bugun sabah iki toplanti, ogleden sonra da okulda seminerim vardi. gitmek zorundaydim.
hazirlandim, cocuklarimin odalarinin kapilarini araladim onlari seyrettim ama biliyorsun her sabah gidip yanaklarina hoscakal opucugu kondurup, tanriya sukrederim ya, yapamadim bu sefer, onlara layik bir anne olmadigimi dusundum.
kocami biliyorsun, benden iki saat sonra is yerine gider ama adamcagiz, ama her sabah asker gibi kapida beni yolcu etmek icin durup bekler ya, ona da hoscakal opucugu veremedim el salladim sadece bye bye dedim. onun sevgisine, ilgisine layik bir kadin olmadigimi dusundum.
ise gittim ikinci toplantidan sonra izin aldim oradan ayrildim. icim gitgide daraliyordu...
yolumun uzerinde cami var biliyorsun, farkinda olmadan oraya girdim, kimsecikler yoktu henuz oturdum, bir kosede aklima gelen butun dualari okudum beni affetmesi icin allaha yalvardim. park yerine yururken, camide yakarirken, daha soylemem gerekip de unuttugum seyler geldi aklima, park yerinin kosesindeki kucuk kiliseye goturdu adimlarim beni, orasi da biliyorsun tanrinin mabedi... gene kimsecikler yoktu kalanlari da orada soyleyip gene yakardim.
sonra seminere yetismek icin, mastir program aldigim okula gittim. lakin afaganlar geldi ustume cok az kaldim orada, ogrenci islerine gittim ’stres yonetimi’ adindaki derse kayit yaptirdim. galiba bu derse ihtiyacim var.
sonra, kendimi duzenli olarak gittigim spor merkezinin kosu bantinin uzerine attim...belki memlekete kadar gitmisimdir, oyle deliler gibi kostum, helak dustum.
kocam aradi, sabahki halimi begenmemis, bulusup bara gidelim mi diye sordu...ama istemedim ben, iste oyle eve geldim.annemle dertlesmek icin memlekete telefon acmak istedim. sonra o mubarek insanin, sesini duymayi haketmedigimi bu konuyu anlatsam bile beni anlayamaycagini dusundum. en dogrusu sana yazmak olacakti;
simdi sana isledigim gunahi da yazip cikiyorum, sevgili dostum gunluk...
ben dun, hic yuzyuze, tanimadigim bir insana yazi paylasimi yaptigim bir alanda, sirf beni benimsemedigini kucuk dusurmeye calistigini dusunerek(!) sinirlerime hakim olamayarak kotu seyler yazip hakkinda kotu suphelere kapilarak maksadi asan ifadelerde bulundum...
o, ben degildim, sevgili gunluk, beni taniyorsun, en sevdigim hayvanlar bile boceklerdir. herkes onlardan tiksinirken ben onlari asla incitmem, bizi yaratan tanrinin buyuklugunu onlarda gorur, onun bu en kucuk mucizelerine bakip ona sukrederim. ben nasil bir insanoglunu incitebildim, bana ne oldu boyle gunluk...ben nasil bir insana, kendi kisiligimi bir tarafa birakip, onun kullandigini dusundugum uslupla cevap verebildim. bunu yaparsam beni anlayabilecegini sanip, bir anlik ofkeyle nasil boyle seyler yazabildim...
sevgili gunluk, simdi acaba sana yazdiklarimi, kirdigim incittigim bu insanin da okuyabilecegi yere aktarsam, o insanda bunlari okusa ve benim ne kadar pisman oldugumu gorse sayet, beni affeder mi? sen de beni affedebilecek misin sevgili gunluk? ozur diliyorum her sey icin...

gunumuzde "sevgili blog" olarak degistirilebilecek ifade.