pinhan

küçükyalıda restaurant olanı kuzu şişin yanında buharda haşlanmış sebze getiren işletme.
kebabın yanında buharda haşlanmış fasülyemi yenir. buharda haşlanmış sebze yiyecek adam kebabı ne yapsın. gider vejeteryan mekanlarına.

#897941

kimi $eyleri anlayabilmesi icin biraz daha ulkesini taniyabilmesi gerektigini du$unuyorum kendisinin.

"sen evinde daha huzurlu uyu diye" son derece klasik bir cevap vermek isterdim ama zekasina hakaret etmek istemem. biraz daha anlamaya odakli olmali du$unceler, ha gayret.

not: minik bir ipucu. insan oldurmeye gitmez bireyler askere, insan oldurulmesine engel olmak icin giderler.

sonradan kadın olan hermofrodit.

zannedersem kendisini kutlamamıza ihtiyaç duymayan bilgiç. ihtiyacı olmasa da kutluyoruz burdan.

edebiyatı çok iyi takip ettiği için kendisini kutladığım bilgiç.

ortaklıklarımız olduğunu düşündüğüm yazar.

elif şafak şaheseri.

"kimine kafi gelir bu ten sureti
böyle doğar, böyle sırlanır
kimine dar gelir bu ten sureti
hep arar,savrulur

kiminin imanı korkudur
"ve inne rabbeke leşediydül’ikaab"
kiminin imanı safi aşktır
"ve ma rabbüke bizalamin lil’abiyd"

her kim ki aşk için, aşkla yaşar
aşkı arar, aşkla yanar
işbu vücud şehrinin
kapısını aralar"

10 ay sonra yeniden aramiza donen yazarimiz;

ho$gelmi$ yeniden.

kucukyali sahilinde bulunan bulunan restaurant adi.

hoşgelmiş sefalar getirmiş bilgiç. güzel sohbetlere yelken açmak mümkündür kendisiyle.

kırılmamak icin bukul,
duz olmak icin egril.
dolmak icin bosal,
parcalan ki yenilen
az seye sahip olanlar
coga kavusabilirler
cok seyi olanların zihni karısır.
tao te ching 22 - pinhan- (bkz: elif safak)

"gorunenle yetinirsen eger sadece tirtili bilirsin. cirkindir ya tirtil gonlunu celmez. gorunenin otesine gecmek istersen eger, aradan ortuyu kaldirip gonul gozunle bakarsan kelebegi bulursun karsinda. guzeldir ya kelebek gonlun ona akar. lakin gonul gozunle gorursen eger kelebege degil tirtila sevdalanirsin."

elif şafak şaheseri

hoşgelmiş 4. nesil bilgiç.

ayrıca bu kelime farsçadır

"gamım pinhâh dutardum ben, dediler yâre kıl rûşen
desem ol bîfefâ bilmem inanur mu inanmaz mu"

fuzûlînin eşsiz gazelindeki beyitte geçer.

roman bitmek üzereyken kendinizden geçmenize katkı sağlayan bir şiir;

kimine kafi gelir bu ten sureti
böyle doğar, böyle sırlanır
kimine dar gelir bu ten sureti
hep arar, savrulur

kiminin imanı korkudur
"ve inne rabbeke leşediydül’ikaab"
kiminin imanı safi aşktır
"ve ma rabbüke bizzallamin lil’abiyd"

her kim ki aşk için, aşkla yaşar
aşkı arar, aşkla yanar
işbu vücud şehrinin
kapısını aralar

1.gerçekten senin tanrı’nın azabı çok şiddetlidir. (ra’d suresi, 6. ayet)
2.rabbin kullarına asla zulmedici değildir. (fussilet suresi, 46. ayet)

bir de baktım ki/ ben ben değilim artık/ sûretim başka bir sûret/ ismim bir başkasının ismi/ gönlüm ne yöne akar/ ben ne yöne/ verdiğin emaneti yitirdim yollarda/ hata ettim/ kusur ettim/ affola...

kitabı henüz satın alıp almamak arasındaki zor kararı vermek üzereyken arka kapakta sizi içinizde bir derin yerlerden vuran ikinci aforizma benzeri paragrafı okuyarak direkt satın alınan kitap.

içinde türlü hikayeler anlatan, sayısız karakteri barındıran, neredeyse osmanlıca yazılmış olması nedeniyle size elinizde sözlükle gezmenizi tavsiye eden, elif şafak’a kitabı yayımladığının ertesi yılı mevlana ödülünü kazandıran, bir yazarın ilk romanı nasıl bu kadar mükemmel olabilir dedirten, asla yakanızı bırakmayan, son 30 sayfayı okurken pinhan’la beraber aynı acıları damarlarınızda hissetmenizi sağlayan, bitmesini hiç istemeyeceğiniz bir elif şafak kitabı...

her taşın altında arardım
dost yanımda pinhan imiş
(bkz: yunus emre)

(bkz: pinhani)