pinhan

bir de baktım ki/ ben ben değilim artık/ sûretim başka bir sûret/ ismim bir başkasının ismi/ gönlüm ne yöne akar/ ben ne yöne/ verdiğin emaneti yitirdim yollarda/ hata ettim/ kusur ettim/ affola...

kitabı henüz satın alıp almamak arasındaki zor kararı vermek üzereyken arka kapakta sizi içinizde bir derin yerlerden vuran ikinci aforizma benzeri paragrafı okuyarak direkt satın alınan kitap.

içinde türlü hikayeler anlatan, sayısız karakteri barındıran, neredeyse osmanlıca yazılmış olması nedeniyle size elinizde sözlükle gezmenizi tavsiye eden, elif şafak’a kitabı yayımladığının ertesi yılı mevlana ödülünü kazandıran, bir yazarın ilk romanı nasıl bu kadar mükemmel olabilir dedirten, asla yakanızı bırakmayan, son 30 sayfayı okurken pinhan’la beraber aynı acıları damarlarınızda hissetmenizi sağlayan, bitmesini hiç istemeyeceğiniz bir elif şafak kitabı...