nokta

riza polat akkoyunlu’nun siiri.

dun bir dosttan, uzun bir mektup aldim
beni anlatmis sana ve sen ona
"unuttum artik onu" demissin.
hem bu sozu gulerek,
medar-i iftihar ile soylemissin.
unutamazsin nokta noktam
unutamazsin!
cunku; unutmak icin
once unutulmak gerek
oyasa ki sen,
hala bende esen,
eski kavak yelisin.
unutamazsin...
kan degil, tukuremezsin,
ruj degil, silemezsin
disi dudaklarina, disimle yazdigim
iki heceli erkek adimi
unutamazsin nokta noktam
unutamazsin!
seninle biz, halâ bir kabukta
iki badem ici gibiyiz.
baharsin; kokacaksin
gunessin; yakacaksin.
sabah yatagim kadar ruyâ dolu
sabah yatagim kadar sicaksin
unutamam
unutamazsin!
simdilik bu kadar.
obur mektubuma daha diyeceklerim var
darilma bana, gucenme sakin
ankara gunlerinin bembeyaz ufkundan
binlerce selam sana.

bahar basladi nokta noktam
ankara’da bahar, veriminde toprak ana
aylar var ki sana tek satir yazamadim
oysa ki simdi mevsim bahar
otuslerde adin, kokuslarda tadin var
artik yazmaliyim.
takvime baktim bu sabah,
ayrilali bes ay olmus.
dusun ki nokta noktam
bes ay denilen nesne tam yuz elli gun eder.
bunca uzun ayriliksa;
inan bana nokta noktam
insani, herseye kuskun eder.
inan bana... darginligim herkese
ve tek hasretim sana
dusunuyorum...
asiklar pazarina cikan yolu dusunuyorum.
bu yolun saginda yukselen
her gecisinde penceresinden tebessumler gelen
bahcesinde iri yedi veren,
kayisi gulleri acan evi dusunuyorum.
bir turlu gelmiyor dusuncelerimin ardi
ablan yanimda corapsiz gezerdi,
bas ortusuz annen.
dusunuyorum... bu mevsimde baban,
her aksam bir yerine iki icerdi.
miyoplasinca gozleri "sair, ic be oglum
bahar disidir dogurur" derdi.
bahar basladi nokta noktam.
ankara’da bahar,
gonul ufkunda yagmur bulutlari
cennet olsa artik sevmiyorum
sevmiyorum sensiz bahari...

sen; ey yirmidort baharin en guzel susu!
sen; ey mutlu gunlerimin mutlu turkusu!
sen; ey ilk yaz aksamlari kadar guzel cocuk!
sen; ey altin gozlerinin hisli dunyasi!
olumsuz bir yolculuk yaratan
sen; ey ciplak bir hancer gibi!
boylu boyunca gonlumde yatan
sen; ey herseyim olan hersey!
son mektubunda soz verdin
tut diyorsun, unuttum
unut diyorsun, unutmak mi???
gunes tekrar dogmayi unutabilir mi hic?
gonul ferman dinlemez sozu unutulabilir mi hic?
sen; ey mutlu gunlerimin mutlu turkusu!
sen; ey herseyim olan hersey!

bu gece yilbasi...
baskent’de kar yagiyor nokta noktam
baskentte kar ve tutuyor gozlerimde
kullenmis bir mangal gibi hatiralar
baskent’de kar yagiyor, baskent’de kar...
bu gece yilbasi.
bilirsin ki nokta noktam
yilbasinda hesaplanir
cogu zaman insanlarin yasi.
bu gece yilbasi...
tokmaklarinda yirmi dort hece
egilip ustume sessizce
sehrin kule saati
bilir misin nokta noktam?
bilir misin, bilir misin ne dedi?
"sair, kutlu olsun, yas otuz yedi."
ve bir el saclarimdan tutarak
kalbimi sana kadar surukledi.
bu gece yilbasi, baskent ayakta
calinan tuna dalgalari komsu plâkta.
ne de kivrak bu vals havasi
basladi yine gonlumun
on yil evvel ki kanamasi
ne gunlerdi o gunler cancagizim
ne gunlerdi...
sen, on yedisinde sevgilerin sisinde
basi duman duman bir kiz.
ben, yirmi ustunde
gonlu gordugu her guzellige nisanli
oylesiye bir sair, oylesiye bir delikanli.
ne cabuk gecti zaman.
hey gidi dunya hey...
bu gece yilbasi
disarida kar yagiyor ve tutuyor gozlerimde
kullenmis bir mangal gibi eski hatiralar
kosede bir kirlent, kirlentde bir resim.
bartin’da bahar.
elimle yapmisim
"asma koprusunden" kocanaz deresi
sagda, orta okul
okulda, cocuklarin sesi.
"cakir beylerin" elma bahcesi.
derede kayik, dumende ben.
kureklerde sen.
hava berrak, hava ilik
hava temiz
ve sularda sarmasan golgemiz
bu gece yilbasi, baskent ayakta
calinan tuna dalgalari degil artik
komsu plâkta.
gonlum bu diyardan cok cok uzakta.
disarida kar yagiyor.
disarida kar ve tutuyor gozlerimde
kullenmis bir mangal gibi
eski hatiralar...

yeni bilgiclerin dikkat etmesi gereken noktalama isareti. entrylerin sonuna konunca mutlu oluyor o. koyun efendim noktayi. hem bize de entrynin bittigini haber vermis olursunuz. biz de bitmedi diye devamini bekliyor ve merak ediyoruz.

sol framede uzerine gelindiginde basliga son entry girmis yazarin ismini gosteren sey...

yeni yazarların klavyelerinde bulunmayan noktalama işaretidir. evet yıllardır süre gelen bu ’ entrylerin sonuna nokta koymama hastalığı’ nın sebebi budur.

bu durumu anlamamı sağlayan sözlüğe ilk girdiği entryler isimli istatistiğe ayrıca teşekkür ederim.

nokta koyduysan bir kere, çevirmeyeceksin onu virgüle, ne soru kalmalı, ne de tek bir soru işareti geriye.
(bkz: mevlana)

kalemin ucuyla anlik bir hareketle defter uzerinde biraktigimiz iz.

ciddi cizgisini gunumuze kadar hic bozmamis bir dergidir ayni zamanda.

sonu ifade eder.

sozluk yazarlarinin cumlelerin sonuna nokta koyulmasi gerektigini hatirlamasi icin yeniden gundeme getirilmesi gereken noktalama isareti. sozlukten bir takim taleplerde bulunmadan evvel sozlugun onlardan mantikli ve makul bir sekilde talep ettiklerini yerine getirmeleri daha uygun olur diye dusundum ben.
(bkz: sozluk bana cocuk yap)

her seferinde uyarmamin bir ise yaramadigini anladigim ama gene de uyarmaktan vazgecmedigim bir noktalama isaretidir. jedi’den gelen mesaj ile yine gundem maddesi olmustur.

guncel bir dergi.

konsa ne guzel olur cumle sonlarina.

.

boyutunun zamaninda tarti$ma konusu oldugu i$aret.

(bkz: dot)

yazismalarda en cok kullanilan noktalama isareti.
bilgisozlukde kullanmayi unuttugum icin surekli uyarilmama neden olan isaret.bunun bir de uc nokta yanyana versiyonu vardir.
(bkz: uc nokta)

bir baska cesidi icin;
(bkz: iki nokta ust uste)

hep unuttugumu farkettigim noktalama isareti.

virgul’un en yakin arkadasi.

matematikte tanimsiz olan hede.tanimi ise ayri bir paradokstur.