nevrotik sayıklamayan insan modeli

efendim çığlıklarına boğulan insan modeli gibi.

(bkz: nevrotik sayıklamalar) berbat oyu veren insan modeli olur kendileri.sayıları fazladır.

(bkz: olsa da yesek)

nevrotik sayıklayamayabilemeyebilir miyim bilmiyorum ama nevrotik sayıklayabilebilmeyi sayıklayamayabilmemekten daha çok yeğlerdim.

nevrotik sayıklamamalıyım diyorum kendi kendime yağan yağmurun her bir damlası yüreğimde derin izler açsada. sayıklamıyorum ben sadece hislerimi döküyorum bu yaralı acınası kağıtlara. sayıklarsam düşerim, düşerim derin kuytu köşelere. gidersem gelemem diye korkuyorum, yalnızlıkla boğuşmaktan yılıyorum, yine mi nevrotik sayıklıyorum.

(bkz: o bizden biri)

-yagmur islatirken geceyi yine boyasiz odalardayim...
-huseyin!göt huseyiinnn!
-...dur bi lan blincsiz bi sekilde nevrotik sayikliyom.hmm neydi boyasiz odalardayim...
-huseyin kaca kadar sayabiliyon lan?
-saymiyom olum sayikliyom...
-kaca kadar iste? kafa karistirmaya mi calisiyon?
-...gün yine karardi isigim kac voltu ne zikim oldu...
-bi sittir git huseyin.

nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum nevrotik sayıklamıyorum

üşümüş serseri bir sonbaharda devrik cümleleri seyyah yüreğinden dökemeyendir. peltek bakışlarıyla maskelenmiş sessiz anlamsızlığında kaybolan küçük bir kız gibi ürkek, arka bahçedeki saklı, derin karanlığım kadar gizli ve kelebek dokunuşu kadar yumuşak kişilerdir. nevrotik sayıklamaya çalışınca bu model çığlık gibi bir rüzgar korku dolu küçük beyaz ellerini titretir, titretir de yazamaz, dokunamaz klavyeye, küf kokulu bir yalnızlık kaplar bedenini ve yorgun kirpiklerini.. mor karlar yağar tüm sayıklamalarının üstüne, yağar da sayıklayamaz..

nevrotik sayiklamalar başlığına yazmayan insan modelidir.hatta aaa bu benim landır.