mutsuzluk

annenizin evinde, kimseyle kavga etmeden, kimse karışmadan, tamamen kendi kurallarınızla temizlik yapmaktır.

varlığınızla da yokluğunuzla da verebilirsiniz bunu bir insana.
sırf bu sebepten hiç varolmamış olmayı dilersiniz. varolmamış olmak! varolmadan nasıl olunabilirse artık.
ama sonra varlığınıza anlam katan bir kaç anı gelir gözünüzün önüne ve "lanet olsun" dersiniz, "biz de mutsuz olalım".
geriye paylaşılamayan, ayrı ayrı yaşanan mutsuzlukların acısı kalır.
ve bir de şarap.


"ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata." diyerek konuyu özetler bizler için birhan keskin.

şımartılmış evcil kediler gibidir ,
kalk dersin ,çekil dersin , sana ne yani der gibi bakar?
olsa olsa odanın içinde yerini değiştirir ,
o da canı isterse tabi.
sense bilirsin ’’pisicik ’’hep oradadır.

mutsuzluk sabri sarıoglu’nun gs’de garson değil de futbolcu olduğunu hatırlamaktır.

istemediğin şeyleri sana yaptırdıklarında içinde bulunduğun durumdur tanımı.

pek sallanmayan entryler butonuna tıkladığında ilk olarak kendi entryni görmektir.

"vazgeçip uzaktan senin yanında, kendime cevapsız soru sormuşum. kaybolup giderken fırtınalarda, gönlümce bir ıssız ada bulmuşum. niye gittin ki?"* sorusunu sorduran andır. cevapsızlığın hüznüyle hissedilen olur sonrasında..

(bkz: iş kıyafeti olarak deri don maske ve kırbaç)

(bkz: pollyanna)

mutlu olmak icin sebep bulamamakktir.

en mutsuz olduğun gün gözünün önünde birilerinin eğlenmesidir.

ilkokulda güzel yazı dersinde kesik uçlu kalemle yazı yazmaya debelenirken önlüğünüze mürekkep dökmektir.

pelikan marka yeşil silgi kullanan arkadaşların var olmasıdır.

pelikan marka yeşil silgi kullanmış olmaktır.

(bkz: kronik mutsuzluk)

tamamen duygusal bir $eydir. lanet olası yapı$ır kalır zihninize bir türlü rahat bırakmaz.

henüz tanı koyulamamış psikolojinin yaşadığı his.kişi anlayamamıştır henüz neyin onu rahatsız ettiğini. tanımladıktan sonra ya üzülür ya sinirlenir ya heyecanlanır ya da ne bileyim işte ne hali varsa görür kişi.

erken kalkmak zorunda olduğun halde geç yattığın bir gecenin sabahıdır.ulan akşam bi eve geleyim erkenden yatıcam dersin.eve gelirsin,sabah erken kalkmak zorunda olduğunu bile bile yine geç saatlere kadar oturursun.sonra sabah kalktığında ulan akşam bi eve geleyim erkenden yatıcam dersin.eve gelirsin,sabah erken kalkmak zorunda olduğunu bile bile yine geç saatlere kadar oturursun.sonra sabah kalktığında ulan akşam bi eve gele...

insan hayatında mutluluktan daha az olmasına rağmen her dem daha fazla lanse edilen hissiyat.

çagımızın yeni hastalıgı.
hayır bir degil iki degil arkadaslarımdan sıkca duyar oldum..msn iletilerinde sıkça rastlar oldum..ve dahi çevremdekiler...
bu insanlar ya mutluyken sükretmeyi bilmiyorlar ya da gerçekten mutsuzluk sarmış bedenlerini ’ayrılmam da ayrılmam’ diye sarmalıyor,buna fırsat tanıyanlarda hata elbette.her sarılanı da bagrımıza basacagız diye bi kaide yok ki..çok ayıp.