melankoli

insan ruhunun safra atma, arınma, psikolojik dışkılama aşamalarındandır.
bu hale kendini kaptırmak ve sürdürmeye devam etmek, fizyolojik olanına "hemoroid" dediğimiz psikolojik pörtlemeye, yani depresyona yol açar.
tadında bırakılırsa ilham, sükunet, ağlama ve uyku gibi getirileri vardır.
lezzetli acıdır.

ne bir dost, ne bir sevgili,
dünyadan uzak bir deli...
beni sarar melankoli
kafamın içersi ölür.

havadandır havadan.

sanatçının besin kaynağıdır.

tam işleri yoluna koymuşken, hayaller gerçeklerle sevişmeye başlamışken, ikinci kadeh gırtlaktan kayarken, birden sarıverir işte şu melankoli...

bir sabahattin ali şiiri.

beni en güzel günümde
sebepsiz bir keder alır.
bütün ömrümün beynimde
acı bir tortusu kalır.

anlıyamam kederimi,
bir ateş yakar derimi,
içim dar bulur yerimi,
gönlüm dağlarda bunalır.

ne kış, ne yazı isterim,
ne bir dost yüzü isterim,
hafif bir sızı isterim,
ağrılar, sancılar gelir.

yanıma düşer kollarım,
görünmez olur yollarım,
en sevgili emellerim
önüme ölü serilir...

ne bir dost, ne bir sevgili,
dünyadan uzak bir deli...
beni sarar melankoli:
kafamın içersi ölür.

bir kere sirayet etti mi bünyeye atlatmak çok zordur,ne yapsanız geçmez.atlatırsanız ne ala,atlatamazsanız sonu fena olur.ha bir de bununla yaşamayı alışkanlık haline getirmek vardır ki onun iyi mi kötü mü olduğu konusunda bir karara varamadım.

insanı dünyadan soyutlayıp,kabuğuna çekilip yaşama ve çevresinde olup bitenlere karşı duyarsız olmasını sağlayan ve sık sık intiharı düşündüren ruh hali...

"egoizmin düş hali" olarak yorumlar emil michel cioran bu vukuyu.

(bkz: empyrium)

insanlar içinde ahh ahh, off off modunda dolaşmaktır. pençesindeyken insanın hayatla bağlantısı kopar, melankoli sık sık sizi ziyaret ediyorsa b.ku yediniz demektir. ölüm bir gelir bir gider.

geçmişe özlem.

can sıkıntısından ileri gelen depresif ruh hali.

nüket durunun eski şarkılarından bir tanesinin ismi.

uğruna örgütlenilmesi gereken en büyük toplumsal hareket...

(bkz: melancolia)

(bkz: vincent cavanagh)
(bkz: melankolik)
(bkz: melankomik)

ey sokaklarinda yillarca avare dolastigim
icinde ilk askimi yasadigim kucuk sehir
umutsuz aksamlarimda sesini duydugum lir
sihrinde ilk aciyi tattigim

ey sarhos aksamlarimin biricik tesellisi
ilk siirlerimdeki biricik dert ortagim fener
soguk kis geceleri isindigim kalorifer
gitgide uzaklasan tren sesi

ey en masum arzularimi gizleyen oda
yildizlarla dost eden kucuk pencere
her aksam gonlumun diledigi yere
goturen sihirli araba

ey en icli en yanik turkulerimi duymayan
ruzgari saclarimi dagitan sokak
ve ey saci ak gonlu ak
annecigim pencerede aglayan

ah biliyorum guc gelecek sizlere
ama artik gitmek geliyor icimden
bir sabah masmavi bir bulutun pesinden
donusu olmayan yerlere

ataol behramoglu

üzüntü ile neşenin peşpeşe yaşandığı ağır seyreden bir çeşit psikolojik bozukluk.kişi üzüntüyü de mutluluğu da uçlarda yaşar.

genelde bir anlam öğesi,melankolik olmak bazen cok duyarlıyım mesajıdır bazen de bakın ben ne cok düşünürüm ben ne zekiyim!demek...bu belki bazılarınız için bir zevkken bazıları için hayatın tükenmişliği ve içine kan kusmaktır.